انتشار یافته: ۱
در انتظار بررسی: ۰
تو زنده شدن مجددمون كه شكي نيست و ما مسلما و بدون هيچ شك دوباره زنده ميشيم ولي برا حساب و كناب و جمعبندي
به گزارش خبرنگارحوزه قرآن و عترت گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان، قرآن کریم مشتمل بر معانی دقیق، تعالیم و حکمت‌هایی والا درباره حقیقت خلقت و اسرار هستی است که عمده مردم در عصر رسالت از درک آن ناتوان بودند.
از این رو پیامبر اکرم (ص) و پس از ایشان مفسران به تبیین و شرح جزئیات آیات قرآن کریم می‌پرداختند. ما نیز با هدف آشنایی بیشتر با آیات الهی، هر روز به چند آیه از کلام الله با استناد به تفاسیر معتبر از مفسران قرآن کریم می‌پردازیم.
در فضیلت این سوره از رسول خدا (ص) روایت شده است: هر کس سوره طارق را قرائت کند خداوند ده برابر تعداد ستارگانی که در آسمان است به او ده حسنه می‌دهد، همچنین در روایت دیگری امام صادق (ع) فرموده اند: هر که در نماز‌های واجب خود سوره طارق را بخواند در روز قیامت در نزد خداوند مقام و منزلتی والا خواهد داشت و از همراهان مومنین و یارانشان در بهشت خواهد بود.
۱) از عفونت زخم جلوگیری می‌کند
از رسول خدا (ص) نقل شده است: هر کس سوره طارق را بنویسد و آن را با آب بشوید و با آن زخم را بشوید زخم ورم نمی‌کند و اگر بر چیزی که از آن حفظ و حراست می‌کنی از شرور آفات در امان می‌ماند.
بیشتر بخوانید
۲) دفع افات و حشرات
اگر از ابتدای سوره طارق تا پایان آیه ۱۰ را بر چهار کاغذ جداگانه بنویسند و هر نوشته را روی چهارچوبی بگذارند و هر کدام از چوپ‌ها را در گوشه‌ای از آن مکان آفت زده بکارند ملخ یا حشرات دیگر از منطقه وسط چهارچوب از بین می‌روند.
۳) جهت رفع احتلام
امام صادق (ع) فرمودند: اگر سوره طارق را در وقت خواب بخوانند از احتلام ایمن گردند.
فایل صوتی تلاوت سوره طارق با صدای ابوبکر شاطری
طبق روایتی از امام صادق (ع) مراد از طارق، ستاره زُحَل است که ستاره امیرالمؤمنین و اوصیای اوست.
اشعث بن قیس که از منافقان بود، شبانه حلوایی برای حضرت علی (ع) آورد و در خانه را زد تا با هدیه حلوای شب، در روز مرتکب خلافی شود. حضرت نام او را که شبانه در خانه اش را کوبید، طارق نامید.
«لَقَوْلٌ فَصْلٌ» به جای «لقول فاصل» یعنی قرآن، سراسر فصل است و میان حق و باطل فاصله می‌اندازد. نظیر اینکه می‌گوییم:فلانی شکر است، یعنی یک پارچه شیرینی است.
پیامبر اکرم (ص) فرمودند:به زودی فتنه‌ها در میان شما ظاهر خواهد شد. پرسیدند راه نجات چیست؟ فرمود: «کتاب الله فیه نبأ من قبلکم و خبر ما بعدکم و حکم ما بینکم هو الفصل»؛ قرآن که اخبار پیشینیان و آیندگان و داوری شما در آن است. آن کلامی است که حق را از باطل جدا می‌کند. در ادامه فرمودند: «و من ابتغی الهدی فی ... اضله الله» هر کس هدایت را در غیر قرآن جستجو کند، خداوند او را گمراه می‌کند.
۱- انسان و تمام کار‌های او تحت حفاظت فرشتگان الهی است. (هم ثبت اعمال و هم حفظ از حوادث) «إِنْ کُلُّ نَفْسٍ لَمّا عَلَیْها حافِظٌ»
۲- چگونگی تولّد فرزند، از انعقاد نطفه تا خروج از شکم مادر، باید مورد مطالعه و دقّت قرار گیرد که هم زمینه خداشناسی است و هم معادشناسی. فَلْیَنْظُرِ الْإِنْسانُ مِمَّ خُلِقَ ...
۳- انسان به خاطر دارا بودن عقل و علم و استعداد باید در آفرینش خود دقت کند. «فَلْیَنْظُرِ الْإِنْسانُ»
۴- توجّه به آفرینش انسان، زمینه ایمان به معاد است. «عَلی رَجْعِهِ لَقادِرٌ»
۵-معاد جسمانی است و جسم انسان در قیامت دوباره زنده می‌شود. «رَجْعِهِ»
۶- قیامت، روز بروز و ظهور افکار و کردار آدمیان است. «یَوْمَ تُبْلَی السَّرائِرُ»
۷- انگیزه‌ها وروحیات انسان، در قیامت او اثر دارند. «یَوْمَ تُبْلَی السَّرائِرُ»
۸- قیامت، روز افشای اسرار و شرمندگی است: «تُبْلَی السَّرائِرُ» و انسان نیز برای کتمان یا جبران گذشته خود نمی‌تواند کاری بکند. «فَما لَهُ مِنْ قُوَّهٍ وَ لا ناصِرٍ»
۹- رجعت انسان در قیامت، همچون رجعت آب بخار شده دریا، از آسمان به زمین است. «عَلی رَجْعِهِ لَقادِرٌ - وَ السَّماءِ ذاتِ الرَّجْعِ»
۱۰-ارزش هر موجودی وابسته به آثار وبرکات آن است. «ذاتِ الرَّجْعِ - ذاتِ الصَّدْعِ»
۱۱- قرآن، فرقان و جداکننده حق از باطل است، نه رمان و غیر واقعی. «إِنَّهُ لَقَوْلٌ فَصْلٌ وَ ما هُوَ بِالْهَزْلِ»
۱۲- نیرنگ کفّار، دائمی، سخت و حتمی است، از آن غافل نشوید. «إِنَّهُمْ یَکِیدُونَ کَیْداً»
۱۳-برخورد خداوند با انسان، متناسب با عمل اوست. اگر در راه خیر قدم بردارد، خدا هدایتش می‌کند: «جاهَدُوا فِینا لَنَهْدِیَنَّهُمْ» و اگر به دنبال کید باشد، گرفتار کید الهی می‌شود. «یَکِیدُونَ کَیْداً وَ أَکِیدُ کَیْداً»
۱۴- قرآن، میزان تشخیص حق از باطل است. «إِنَّهُ لَقَوْلٌ فَصْلٌ»
۱۵- کافران با خدا طرفند و تدبیر خداوند سخت است. «یَکِیدُونَ کَیْداً وَ أَکِیدُ کَیْداً»
۱۶- آنان مسلمانان را غافلگیر می‌کنند ما نیز آنان را غافلگیر می‌کنیم«یَکِیدُونَ ... أَکِیدُ»
۱۷- در برخورد با دشمن، نه خود عجله کنید و نه از خدا عجله بخواهید. «فَمَهِّلِ الْکافِرِینَ»
۱۸- غفلت از دشمن هرگز، ولی مهلت دادن مانعی ندارد. «أَمْهِلْهُمْ»
۱۹- سعه صدر، شرط لازم برای رهبری است. «أَمْهِلْهُمْ»
۲۰- مقدار مهلت به دشمن، به قدری نباشد که فرصت را از شما بگیرد. «رُوَیْداً»
انتهای پیام/