سایر زبان ها

صفحه نخست

سیاسی

بین‌الملل

ورزشی

اجتماعی

اقتصادی

فرهنگی هنری

علمی پزشکی

فیلم و صوت

عکس

استان ها

شهروند خبرنگار

وب‌گردی

سایر بخش‌ها

روش تشخیص میگوی سالم و فاسد

چون میگو نسبت به فساد حساس است در صورت وجود آلودگی زیاد در مدت کوتاه فاسد خواهد شد. در روش تشخیص مقایسه‌ای میگوی سالم و فاسد موارد زیر از اهمیت برخوردار است.

به گزارش گروه وبگردی باشگاه خبرنگاران جوان، میگو‌ها معمولا در دریا توسط تور‌های ترال Trawl از کف دریا و در زمان طولانی صید می‌شود، طولانی بودن زمان تورکشی موجب خواهد شد که رسوبات همراه تور به سطح آب کشیده شوند و میگو‌ها آلودگی زیادی داشته باشند که در این صورت اگر میگو در شرایطی قرار گیرد که محیط برای رشد و تکثیر میکرو‌ارگانیسم فراهم باشد.

میکروارگانیسم‌ها سریعا تکثیر می‌یابند و در چنین حالتی، چون میگو نسبت به فساد حساس است در صورت وجود آلودگی زیاد در مدت کوتاه فاسد خواهد شد. در روش تشخیص مقایسه‌ای میگوی سالم و فاسد موارد زیر از اهمیت برخوردار است.

*بو

در میگوی سالم بوی مخصوص میگو استشمام می‌شود در حالی که در میگوی فاسد بوی ضخم با بوی شدید آمونیاک و سولفید هیدروژن استشمام می‌شود.

*رنگ

رنگ میگوی سالم بر حسب گونه میگو فرق می‌کند. در میگوی پرورشی که از گونه سفید هندی است، رنگ پوسته سبز زیتونی است. در گونه موزی که گونه غالب میگوی دریای خلیج‌فارس است رنگ پوست صورتی روشن است. در میگوی سر تیز، رنگ سفید و در میگوی سبز تیره رنگ است. در میگوی فاسد، پوسته رنگ طبیعی خود را از دست داده و اکثرا به رنگ سفید و گاهی اوقات کدر می‌شود.

*استحکام پوسته در ناحیه سرو بدن

در میگوی سالم پوست سفت و سخت و سر محکم به بدن چسبیده و رنگ آن نیز تغییر نکرده است. بافت گوشت، حالت طبیعی داشته و پوسته و گوشت در هنگام طبخ به رنگ نارنجی متمایل به قرمز در می‌آید. در میگوی فاسد در ناحیه سر تغییر رنگ ایجاد شده و سر در حال جدا شدن از بدن است. پوسته روی بدن نرم می‌شود و به راحتی از گوشت جدا می‌شود. پیدایش رنگ نارنجی متمایل به قرمز بستگی به درجه فساد میگو دارد یعنی هر اندازه که میگو بیشتر فاسد شده باشد مقدار پیدایش رنگ قرمز کاهش می‌یابد.

ارزش غذایی میگو

گوشت گوسفند، گوساله، مرغ، ماهی و میگو جزو غذا‌های با پروتئین بالا محسوب می‌شوند که معمولا نیاز پروتئینی بدن باید توسط آن‌ها تأمین شود. همچنین میزان کلسترول در ۱۰۰گرم میگو حدود دوسوم میزان کلسترول در یک تخم‌مرغ ۵۰گرمی است. یعنی در وزن مساوی، میزان کلسترول میگو یک سوم کلسترول تخم‌مرغ است، با این تفاوت که در میگو، میزان اسید چرب اشباع که برای سلامتی مضر است صفر می‌باشد که می‌تواند به کاهش کلسترول خون کمک کند.

بر اساس تحقیقاتی که در دانشگاه راکفلر آمریکا صورت گرفته و به تائید انجمن متخصصان قلب آمریکا رسیده و در مجله نظام پزشکی ایران نیز به ثبت رسیده است، کلسترول موجود در میگو باعث افزایش کلسترول خون نمی‌شود و اصولا آنچه که علت اصلی افزایش کلسترول خون است، اسید‌های چرب اشباع به شمار می‌روند.

میگو مقدار قابل توجهی املاح ضروری به خصوص فسفر و آهن دارد که به ویژه برای کودکان در حال رشد و زنان باردار بسیار مفید است. نکته قابل توجه دیگر اینکه در غذا‌های دریایی به دلیل کمتر بودن بافت پیوندی به نسبت سایر غذا‌های گوشتی، گوشت آن‌ها نرم‌تر بوده و این واقعیت به خصوص پس از پخت مشخص می‌شود.

به همین دلیل غذا‌های دریایی و از جمله میگو برای افراد مسن که به دلیل وضعیت دهان و دندان کمتر قادر به جویدن و هضم غذا هستند بسیار مفید است.

در ارتباط با اندازه میگو توضیح اینکه بر خلاف تصور عامه میگو‌های درشت یا به اصطلاح شاه میگو به دلیل مسن بودن میگو و سفت شدن عضلات آن‌ها و به زبان دیگر پیر شدن آن‌ها در مقایسه با میگو‌های کوچکتر، خوشمزه نیست و در میگو نیز مانند سایر جانوران مثل مرغ، گاو و گوسفند نوع کوچک‌تر آن خوشمزه‌تر است، دلیل اصلی تفاوت قیمت در میگو‌های ریز و درشت درصد ضایعات آن است.

منبع: تابناک

انتهای پیام/

برچسب ها: آشپزی ، میگو
تبادل نظر
آدرس ایمیل خود را با فرمت مناسب وارد نمایید.