تعداد کمی از مردم بر اثر تیراندازی‌های جمعی در مکان‌های عمومی جان خود را از دست می‌دهند، اما این نوع کشتار بسیار وحشتناک است زیرا بدون هشدار قبلی و در مکان‌های بسیار معمولی اتفاق می‌افتد. بسیاری از قربانیان نه به خاطر کاری که انجام داده اند بلکه فقط برای آن که به طور اتفاقی در آن مکان بوده اند، کشته می‌شوند.
تیراندازی جمعی در جهان تعریف یکسانی ندارد و در این مطلب ۱۶۴ تیراندازی در آمریکا مورد بررسی قرار گرفته که در هر کدام از آن‌ها یک نفر (در اندک مواردی دو نفر) یا بیشتر کشته شده‌اند. این آمار، تیراندازی در درگیری‌های باند‌ها یا دزدی‌ها یا در خانه‌های شخصی را شامل نمی‌شود.
اولین تیراندازی از این ۱۶۴ موردی که مورد بررسی قرار گرفته است، در اول اوت ۱۹۶۶ (۱۰ مرداد ۱۳۴۵) اتفاق افتاد که طی آن یک دانشجو از برج ساعت دانشگاه تگزاس به سمت رهگذران شلیک کرد. در این حادثه, ۱۸ نفر از جمله عامل این تیراندازی کشته شدند.
کسانی که در تیراندازی‌های جمعی در طول این سالها کشته شدند تقریبا از هر نژاد، دین و پیشینه اجتماعی و اقتصادی بودند. جوان‌ترین قربانی یک جنین و پیرترین آن یک مرد ۹۸ ساله بود.
۱۸۹ کودک و نوجوان نیز در جریان این تیراندازی‌های جمعی جان خود را از دست دادند. به علاوه، هزاران نفر از بازماندگان با جراحات شدید، خانواده‌های متلاشی و زخم‌های روحی برجای ماندند.
عاملان این تیراندازی‌ها اغلب بیش از یک سلاح داشته اند، از یک نفر از آن‌ها ۲۴ سلاح کشف شد. دست‌کم ۱۷۵ سلاح از این عاملان تیراندازی‌های جمعی کشف شد که آن‌ها را به صورت قانونی در اختیار داشتند و ۵۹ فقره از آن‌ها را غیرقانونی به دست آورده بودند.
برخی از عاملان تیراندازی تمایلات خشونت آمیز داشتند یا سابقه دار بودند. سن اکثریت آن‌ها بین ۲۰ تا ۴۹ سال بود و بیش از نیمی از آن‌ها - ۹۴ نفر - در صحنه تیراندازی یا نزدیک به آن کشته شدند و اغلب خودکشی کردند.
در مدت پنجاه سال پیش از تیراندازی در برج تگزاس فقط ۲۵ تیراندازی جمعی اتفاق افتاده بود که طی آن چهار نفر یا کمی بیشتر کشته شدند. اما از آن زمان به بعد تعداد این تیراندازی‌ها به طور چشمگیری افزایش یافته و بسیاری از مرگبارترین تیراندازی‌ها در چند سال گذشته روی داده است.
انتهای پیام/