به گزارش خبرنگار
حوزه فن‌آوری گروه علمی پزشكی باشگاه خبرنگاران جوان، کارشناسان در جدیدترین پژوهش‌های خود با مطالعه بر روی یکی از
فضانوردان ناسا Drew Feustel که به مدت ۱۹۷ روز در ایستگاه فضایی بین المللی اقامت داشته است، دریافتند زندگی در فضا اثر‌های جدی بر سلامت بدن او به ویژه استخوان‌هایش داشته است.
از همان لحظه ورود به ایستگاه فضایی بین المللی تحت تاثیر میکروگرانشی که در آن وجود دارد بدن انسان دچار دگرگونی می‌شود.
بدن انسان به طور طبیعی برای زندگی درمحیط سرشار از جاذبه در طول سال‌ها شکل گرفته است، وجود نیروی جاذبه برای گردش خون، تنفس، سلامت استخوان‌ها و دیگر اعضای بدن بسیارضروری است.
هنگامی که فضانوردان در ایستگاه فضایی بین المللی به سر می‌برند به شدت دچار آتروفی و تحلیل رفت بافت عضلانی و از دست دادن تراکم استخوان ۱۰ برابر بیشتر از مبتلایان به شدیدترین نوع بیماری پوکی استخوان می‌شوند.
همچنین پس از بازگشت به زمین برای بازه زمانی طولانی فضانوردان از سرگیجه‌های بسیار شدید رنج می‌برند و درحفظ تعادل دچار مشکل هستند به نحوی که نیازمند کمک دیگران یا استفاده از تجهیزات کمک درمانی می‌شوند.
دانشمندان با توجه به برنامه ریزی‌های انجام شده برای ارسال انسان به سفر‌های طولانی مدت فضایی یکی از چالش‌های پیش روی را ابتلا فضانوردان به انواع بیماری‌ها اعلام کرد‌ه‌اند.
به همین دلیل امروزه انواع دستگاه‌های ورزشی و تجهیزات پزشکی برای کمک به حفظ سلامت فضانوردان در ایستگاه فضایی بین المللی وجود دارد و فضانوردان روزانه دو ساعت به طور کامل به ورزش می‌پردازند تا بافت عضلانی و ساختاراستخوانی بدن خود را حفظ کنند.
با وجود تمامی این تجهیزات و انجام به موقع تمرین‌های ورزشی حداقل بین سه تا چهار سال طول می‌کشد تا بدن یک فضانورد پس از اقامتی ۶ ماهه درفضا به وضعیت متعادل و عادی باز گردد.
بزرگ‌ترین نگرانی دانشمندان از بابت طرح سفر به سیاره مریخ و چگونگی حفظ سلامت فضانوردان راهی آن سفر است، زیرا پس از ورود به مریخ فضانوردان باید بتوانند به انجام ماموریت‌های خود و بازگشت احتمالی به زمین بپردازند.
به طور طبیعی همزمان با افزایش سن انسان، میزان تراکم استخوان دربدن او کاهش می‌یابد به همین دلیل بیشتر سالمندان دچار پوکی استخوان هستند، هرچند با مصرف مواد خوراکی سالم و انجام ورزش از دوران جوانی این آسیب‌ها کاهش می‌یابد، اما به طور طبیعی میزان تراکم استخوان سالمندان کاهش می‌یابد.
مدت زمان سفر به سیاره مریخ حداقل حدود ۶ ماه خواهد بود و امکان دارد فضانوردان به دلیل قرار گرفتن در معرض اشعه‌های مضر کیهانی و تحمل بی وزنی دچارآسیب‌های شدید در استخوان‌هایشان شوند.
رکورد طولانی‌ترین اقامت انسان در فضا برای چه کسانی است؟
کارشناسان برای بررسی مقاومت بدن انسان در برابر دگرگونی‌های ناشی از زندگی در فضا به مطالعه برروی ۲ فضانورد اسکات کلی Scott Kelly از ناسا و میخاییل کورونینکو Mikhail Korniyenko از آژانس فضایی روسیه پرداختند، این ۲ فضانورد از مارس ۲۰۱۵ تا مارس ۲۰۱۶ به مدت ۳۴۲ روز درایستگاه فضایی بین المللی اقامت داشتند و رکورد طولانی‌ترین اقامت انسان در فضا را دارند.
هر ۲ فضانورد تا مدت‌ها پس از بازگشت به زمین دچار سرگیجه، ناتوانی در حفظ تعادل و برخی مشکل‌های سلامت دیگر بودند، به گفته کارشناسان برخی از آسیب‌های زندگی در فضا امکان دارد برای همیشه دربدن آن‌ها باقی بماند و برای سفر‌های طولانی مدت فضایی دانشمندان باید به دنبال راهکار‌های جدیدی برای حفظ سلامت انسان‌ها باشند.
منبع: sciencealert
انتهای پیام/