وی افزود: در سال‌های قبل از انقلاب بخش اعظم آرد کشور در آسیاب سنگی تولید می‌شد که به دلیل غیربهداشتی بودن برخی آسیاب‌ها به کمک وزارت بهداشت آنها جمع شدند و به کارخانه‌های آرد غلتکی تبدیل شدند.
به گفته یزدجردی، هم اکنون ۱۱ میلیون آرد در کشور مصرف شده و مابقی به بازار‌های صادراتی صادر می‌شود که می‌توان این امر را از جمله دستاورد‌های مهم در این حوزه بعد از انقلاب مطرح کرد.
این مقام مسئول با بیان اینکه در ابتدا تکنولوژی و ماشین آلات مناسب کارخانه‌های آرد غلتکی نداشتیم، تصریح کرد: اگر چه در ابتدا تکنولوژی و ماشین‌آلات کارخانه‌های آرد را وارد کردیم، اما اکنون در شرایط مساعدی قرار داریم و جزو ۱۰ کشور اول دنیا هستیم به طوری که علاوه بر تأمین ماشین‌آلات آرد مورد نیاز در داخل، صادرکننده این ماشین‌ها به کشور‌های ترکمنستان، آذربایجان و روسیه هستیم.
وی با اشاره به اینکه در سال‌های قبل از انقلاب کارخانه‌ها فاقد آزمایشگاه بودند، اظهار کرد: در سال ۶۸ عزم ملی ایجاد شد که وزارت بهداشت و وزارت صنایع و کشاورزی، کارخانه‌ها را به ایجاد آزمایشگاه ترغیب کردند و بعد از مدتی این موضوع اجباری شد چرا که در کیفیت امری مهم به شمار می‌رود.
یزدجردی با اشاره به اجباری شدن استقرار مسئول فنی در کارخانه‌های آرد، بیان کرد: با وجود آنکه در سال‌های قبل از انقلاب در زنجیره گندم، آرد و نان استانداردسازی وجود نداشت، اما هم اکنون زنجیره از استاندارد ملی برخوردار است به طوری که تمامی کارخانه‌ها موظف به رعایت این استاندارد‌ها هستند و در غیر این صورت مشمول جریمه خواهند شد.
وی با اشاره به اینکه سال گذشته ۵۰۰ هزار تن آرد به کشور عراق صادر شد، اظهار کرد: در ماه‌های اخیر به دنبال تلاطمات ارزی روند صادرات متوقف شد که از مسئولان انتظار می‌رود با تسهیل مشکلات گمرکی دوباره بتوانیم این بازار را به‌دست آوریم چرا که ایجاد بازار‌های صادراتی کار آسانی نیست.
این مقام مسئول با اشاره به اینکه سالانه ۱.۷ میلیون تن آرد به کشور عراق وارد می‌شود، گفت: سال گذشته توانستیم ۵۰۰ هزار تن از این بازار را به‌دست آوریم که متأسفانه در ماه‌های اخیر به دلیل مشکلات گمرکی سهم ما از این بازار بسیار محدود شده است و متأسفانه رقبا همچون ترکیه، روسیه و ازبکستان سهم بازار ایران را گرفته‌اند.
خان محمدی دبیر اتحادیه تولید کنندگان و صادرکنندگان نان صنعتی ایران با اشاره به پیشرفت‌های چشمگیر در حوزه کارخانه‌های آرد در سال‌های بعد از انقلاب، اظهار کرد: در سال‌های قبل از انقلاب ماشین‌آلات نداشتیم، اما امروز اکثر ماشین آلات مورد نیاز از صفر تا صد در داخل تولید می‌شود.
وی با اشاره به اینکه در گذشته تنها ۲۰ درصد خمیر مایه کارخانه‌های آرد در داخل تولید می‌شد، افزود: در خصوص تولید خمیرمایه و تکنولوژی نان پیشرفت‌های چشمگیری داشتیم به طوری که هم اکنون چند کارخانه مجهز در داخل در زمینه خمیرمایه صادرات خوبی دارند.
به گفته خان محمدی، برخی نان‌های خشک مثل جو به بازار‌های هدف صادر می‌شود که رقم آن چندان چشمگیر نیست، اما صنعت نان کشور به جایی رسیده که تکنولوژی اعم از مواد اولیه ماشین آلات و پرسنل آموزش دیده خود را به بازار‌های هدف صادر می‌کند که این افتخاری برای کشور محسوب می‌شود.
این مقام مسئول ادامه داد: پیشرفت در این صنعت بدان معنا نیست که دولت تسهیلات و حمایت بیشتری از این بخش داشته است، بلکه با تلاش اهالی صنعت توانسته‌ایم به این پیشرفت‌ها دست یابیم که متأسفانه بسیاری از صنایع همچون نساجی به سبب نبود اهالی دلسوز از بین رفتند و کار به جایی رسیده است که هم اکنون وارد کننده چادر نماز در کشور هستیم.
آثاریان رئیس هیئت مدیره و انجمن صنفی کارخانه‌های ماکارانی با اشاره به اینکه در سال ۷۴ دو کارخانه ماکارانی به صورت اتوماتیک کار خود را در کشور آغاز کردند، اظهار کرد: هم اکنون بالاترین و بهترین کارخانه‌های ماکارانی در کشور را داریم به طوری که خط‌های ماکارانی در کشور ما از ایتالیا جلوتر است.
وی با اشاره به اینکه کیفیت گندم دروم ایران در دنیا قابل قبول است، افزود: با توجه به آنکه نرخ این گندم در دنیا نسبت به گندم معمولی گران‌تر است از این رو تولیدکنندگان اعتراضاتی دارند، چرا که تفاوت نرخ گندم معمولی و دروم در کشور باید بیشتر شود تا زارعان به تولید این گندم تشویق شوند.
آثاریان تولید ماهانه ماکارانی در سال‌های قبل از انقلاب را صد تن اعلام کرد و گفت: اکنون تولید ماهانه ماکارانی به ۱۳۰ تا ۱۸۰ هزار تن رسیده است.
فتحعلیان دبیر انجمن سیلوداران با اشاره به اینکه در سال‌های قبل از انقلاب عمده گندم مصرفی از خارج وارد می‌شد، اظهار کرد: در سال‌های قبل از انقلاب تعداد سیلو‌های نگهداری گندم بسیار محدود بود به طوری که تنها جوابگوی نگهداری گندم یکساله کشور هم نبود، اما بعد از انقلاب که درگیر جنگ تحمیلی شدیم مسئولان تصمیم گرفتند که به سمت خودکفایی تولید گندم بروند در حالی که زیرساخت‌های مورد نیاز برای این امر مهیا نبود.
وی افزود: اگر چه تولید گندم در سال‌های جنگ تحمیلی افزایش یافت، اما سیلو‌های نگهداری قابلیت نگهداری این میزان تولید را نداشت به طوری که کامیون‌ها دو تا سه روز در صف تخلیه گندم در سیلو‌ها بودند.
این مقام مسئول با اشاره به اینکه از سال ۸۴ نهضت سیلوسازی در کشور آغاز شد، بیان کرد: از سال ۸۴ دولت تصمیم گرفت که نهضت سیلوسازی را در کشور آغاز کند و به همین دلیل بخش خصوصی را مورد حمایت قرار داد که خوشبختانه هم اکنون تعداد زیادی سیلو در کشور موجود است.
وی با اشاره به اینکه از سال ۸۶ به بعد سیلو‌ها وارد بهره‌برداری شدند، گفت: با وجود خودکفایی گندم در سه سال اخیر و تولید قابل قبول گندم سیلو‌های کشور کاملا جوابگوی میزان تولید گندم کشور است.
فتحعلیان ادامه داد: هم اکنون ۱۷ میلیون تن سیلوی استاندارد نگهداری بلند مدت گندم در کشور وجود دارد به طوری که می‌توان گندم تولیدی کشور را بیش از یک تا دو سال نگهداری کرد.
دبیر انجمن سیلو داران با اشاره به اینکه سیلو‌های نگهداری گندم از نظر کیفیت و بهداشتی بسیار قابل قبول هستند، تصریح کرد: هم اکنون ورود و خروج گندم به سیلو‌ها بدون دخالت دست انجام می‌شود که می‌توان این امر را به یکی از دستاورد‌های مهم در سال‌های بعد از انقلاب در این حوزه برشمرد.
انتهای پیام/