سایر زبان ها

صفحه نخست

سیاسی

بین‌الملل

ورزشی

اجتماعی

اقتصادی

فرهنگی هنری

علمی پزشکی

فیلم و صوت

عکس

استان ها

شهروند خبرنگار

وب‌گردی

سایر بخش‌ها

واشنگتن پست: جان بولتون قاتل سریالی توافق‌های کنترل تسلیحات است

کارشناس سیاست تسلیحات اتمی گفت: با اقداماتی که جان بولتون از زمان ورود به کاخ سفید انجام داده است می‌توان او را به عنوان قاتل سریالی توافقنامه‌های کنترل تسلیحات به شمار آورد.

به گزارش گروه بین‌الملل باشگاه خبرنگاران جوان، به نقل از پایگاه اینترنتی واشنگتن پست، ­جوزف سیرنسیونه، کارشناس سیاست تسلیحات اتمی در موسسه امنیت جهانی تاکید کرد با اقداماتی که جان بولتون، مشاور امنیت ملی کاخ سفید از زمان ورود به این کاخ انجام داده است می‌توان وی را به عنوان قاتل سریالی توافقنامه‌های کنترل تسلیحات به شمار آورد و قبل از اینکه وی با اقداماتی که انجام می‌دهد دنیا را به ورطه خطر تسلیحات هسته‌ای بیندازد، باید متوقف شود.

سیرنسیونه نوشت جان بولتون توافق‌های مرتبط با تسلیحات اتمی را هدف می‌گیرد و در کار خود هم خوب عمل می‌کند. تازه‌ترین توافقی که جان بولتون هدف قرار داده است، پیمان نیرو‌های هسته‌ای میانبرد موسوم به INF است. با این حال، فهرست قربانیان اقدامات بولتون به دهه‌های قبل باز می‌گردد.

بولتون در خروج آمریکا از پیمان ضد موشک‌های بالستیک که در دوران نیکسون امضا شده بود، دست داشت. وی همچنین در به هم زدن چارچوب توافق شده از سوی بیل کلینتون با کره شمالی و توافق هسته‌ای که اوباما با ایران امضا کرد، دست داشت.

حال او خنجر به قلب توافق بزرگی می‌زند که رونالد ریگان آن را به دست آورده بود، توافقی که باعث شده بود رقابت‌های هسته‌ای از سال ۱۹۸۷ به این سو متوقف شود. این نخستین باری بود که آمریکا و شوروی نه برای محدود کردن، بلکه برای نابود کردن تسلیحات اتمی توافق می‌کردند. دو کشور در مجموع دو هزار و هفتصد سلاح کاملا خوب هسته‌ای را که میلیارد‌ها دلار و سال‌ها برای تولید آن‌ها وقت و هزینه صرف کرده بودند، نابود کردند.

چرا بولتون با توافق‌های امنیتی هسته‌ای که خواه جمهوری خواهان، خواه دموکرات ها، خواه لیبرال‌ها و خواه محافظه کاران آن را به دست آورده اند، اینگونه ساز مخالفت می‌زند؟ علت این است که از نظر بولتون، این توافق‌ها باعث می‌شوند آمریکا ضعیف شود.

برای بولتون و دیگرانی همچون او، این توافق‌ها بخشی از تلاش‌های کوتوله‌های جهانی است که دست و پای آمریکای گالیور را ببندند. از نظر وی، آمریکا باید بیشترین انعطاف پذیری و چند گزینه نظامی در اختیار داشته باشد تا منافع و امنیت خود را در سراسر دنیا دنبال کند. آن‌ها باور دارند که ما باید امنیت خود را با ارتش و نه با چند تکه کاغذ پاره دنبال و حفظ کنیم.

احتمال دارد که روسیه پیمان منع موشک‌های میان برد هسته‌ای را نقض کرده باشد. این کشور موشک‌ها را در نزدیکی مرز‌های خود با اروپا مستقر کرده است که می‌توان گفت پا را از حد مقرر شده در توافق فراتر گذاشته است. با این حال وقتی کسی قانونی را می‌شکند، واکنش نباید از میان برداشتن قانون باشد.

شیوه‌هایی مدون برای به اطاعت واداشتن کشور نقض کننده وجود دارد. در واقع ریگان زمانی که داشت درباره آی ان اف با شوروی‌ها مذاکره می‌کرد، آن‌ها پیمان ضد موشک‌های بالستیک را نقض کرده بودند. وی آن‌ها را سال‌ها به پایبندی واداشت. بعد از امضای آی ان اف، میخائیل گورباچوف، رهبر شوروی سابق آرام کنار رفت و رادار‌های تخاصمی را خاموش کرد.

می‌توانستیم با امضای توافق دو جانبه بازرسی که بسیاری از کارشناسان نیز پیشنهادش را داده بودند، همین کار را نیز درباره آی ان اف انجام دهیم.

با این حال، بولتون به دنبال اصلاح این پیمان نبود، وی می‌خواست آن را از میان ببرد. بولتون در سال ۲۰۱۴ نوشته بود این نقض‌ها فرصت را در اختیار آمریکا قرار می‌دهند تا محدودیت‌های دوران جنگ سرد بر زرادخانه‌های خود را کنار بگذارد و توانمندی‌های نظامی خود را برای مسئولیت‌های جهانی خود ارتقا بخشد.

آمریکا برای این باور مسخره تاوان سختی خواهد داد. خروج رئیس‌جمهور ترامپ از پیمانی که ریگان آن را امضا کرده بود، هدیه‌ای برای ولادیمیر پوتین به شمار می‌آید. این کار مشکل را حل نمی‌کند بلکه آن را تشدید خواهد کرد. حال دیگر پوتین هیچ محدودیتی برای مستقر کردن صد‌ها موشک ندارد.

احتمالا آمریکا مقصر از هم پاشیدن این پیمان به شمار می‌آید و همین امر شکاف ایجاد شده در سازمان پیمان آتلانتیک شمالی را تشدید خواهد کرد. اروپایی‌ها هم اکنون نیز از خروج آمریکا از پیمان پاریس، شراکت دو سوی اقیانوس آرام و توافق هسته‌ای با ایران نگران هستند. این کار باعث می‌شود تردید‌های آن‌ها درباره تعهد آمریکا به امنیتشان بیشتر شود.

همه این‌ها دست پوتین را باز می‌کند. باور‌های بولتون هر چه باشد، به روسیه آسیب نمی‌زند بلکه به آن‌ها کمک می‌کند.

مسئله چیزی فراتر از مزیت راهبردی است. برای کسانی که از دهه هشتاد به این سو رقابت‌های تسلیحاتی را دنبال می‌کنند، این نوعی تجدید وحشت است که شاهد باشند کشور‌های متخاصم در استقرار‌های نظامی خود برای چیره شدن بر حریف یا ارعابش رقابت می‌کنند. این بار نیز مسئله دیگر رقابت بین دو کشور نیست. برای برخی ها، خارج شدن آمریکا از پیمان نیرو‌های هسته‌ای میانبرد دست این کشور را برای مستقر کردن موشک‌های جدید میان برد و دور برد باز می‌کند هر چند که در حال حاضر نیز آمریکا راه‌هایی برای هدف قرار دادن سامانه‌ها و تسلیحات اتمی آن‌ها در اختیار دارد.

خوشبختانه کنگره اعلام کرده است قرار نیست در از میان رفتن بنیان امنیت هسته‌ای آمریکا فقط نقش تماشاچی را بازی کند. پنجشنبه گذشته، ده سناتور با هدایت سناتور جف مرکلی و از جمله سه نامزد احتمالی دموکرات‌ها برای انتخابات ۲۰۲۰، قانونی را طرح کرده اند که بر اساس آن هر گونه تخصیص بودجه به سلاح جدیدی که باعث نقض آی ان اف شود، ممنوع خواهد شد. بی شک مجلس نمایندگان نیز همین رویه را دنبال خواهد کرد.

فشار‌هایی که از سوی کنگره و اروپا وارد می‌شود، ممکن است باعث شود ترامپ از این رویه خود تخریبی دست بردارد. فدریکا موگرینی، مسئول سیاست خارجی اتحادیه اروپا روز جمعه از هر دو طرف خواست به این معاهده پایبند باشند. وی گفت: بی شک چیزی که نمی‌خواهیم شاهدش باشیم این است که قاره ما به دورانی بازگردد که میدان جنگ یا صلح دو ابرقدرتی باشد که با همدیگر رویارو می‌شوند. بی شک این مسئله به دوران خیلی قبل باز می‌گردد.

خطری که وجود دارد اینجاست که آی ان اف تنها معاهده کنترل تسلیحات نیست که از میان برداشته می‌شود. بسیاری این بیم را دارند که اکنون بولتون توافق استارت START را هدف گرفته است که باعث محدود شدن نیرو‌های هسته‌ای دور برد می‌شود. این پیمان سال ۲۰۲۱ منقضی می‌شود مگر اینکه ما اقدامی برای تمدید آن انجام دهیم. برای نخستین بار از سال ۱۹۷۲ به این سو، روسیه و آمریکا در صورت انقضای این پیمان، هیچ محدودیتی در نیرو‌های هسته‌ای خود نخواهند داشت.

قبل از اینکه بولتون حمله‌ای دیگر صورت دهد، باید جلوی او را گرفت.

انتهای پیام/

تبادل نظر
آدرس ایمیل خود را با فرمت مناسب وارد نمایید.