به گزارش خبرنگار گروه ورزشی باشگاه خبرنگاران جوان ،تیم ملی دوچرخه سواری ایران متشکل از 14 بازیکن راهی بازی های آسیایی جاکارتا 2018 شد . با وجود پیش بینی هایی که خسرو قمری رئیس فدراسیون دوچرخه سواری برای کسب 5 مدال پیش از بازی های آسیایی انجام داده بود، ایران در این دوره از رقابت ها با دستان خالی به کشور بازگشت. اردو های تدارکاتی ملی پوشان تیم ملی دوچرخه سواری از اواخر بهمن سال 96 برای شرکت در بازی های آسیایی آغاز شد . ماده کوهستان یکی از امید های کسب مدال بود که در این رشته هم جایگاهی بهتر از چهارمی نصیب ایران نشد. البته فرانک پرتو آذر تنها نماینده بانو در ماده کوهستان با بدشانسی که برایش اتفاق افتاد مدال نقره را با رتبه چهارمی عوض کرد .
در رقابت های دوچرخه سواری حدود 70 مدال توزیع می شود که نصف آن متعلق به بانوان و نصف دیگر متعلق به آقایان است. در بخش بانوان تنها دو بازیکن اعزامی داشتیم که با توجه به حضور اولشان در بازی های آسیایی رتبه نسبتا خوبی را در بین رقبای قدرتمند کسب کردند . اما در بخش آقایان با وجود تعداد نسبتا بالای ورزشکار اعزامی بدترین عملکرد را ارائه دادند. در دوره قبل بازی های آسیایی اینچئون 2014 ، دوچرخه سواری توانست سه مدال در سه رنگ متفاوت را کسب کند .
حواشی دوچرخه سواری در مسابقات بازی های آسیایی کم نبود و اتفاقاتی پیش آمد تا کسب مدال را از بازیکنان کوهستان دور کند.در ماده کوهستان 3 ملی پوش آقا و یک ملی پوش خانم حضور داشتند . در بخش بانوان فرانک پرتوآذر با پارگی زنجیر و دویدن مصافت 4 کیلومتری، دور اول در رتبه دوم قرار داشت اما در مجموع در جایگاه چهارم قرار گرفت. فراز شکری با اختلاف 24 ثانیه ای از نفر سوم در جایگاه چهارم قرار گرفت و پس از مسابقه اعلام کرد که تنه ای که ورزشکار چینی به من زده است باعث از دست دادن مدال شده است. محمد پورشریف نیز در جایگاه پنجم قرار گرفت. حسین زنجانیان دیگر ملی پوش کوهستان در فینال دانهیل در رتبه هفتم قرار گرفت. پنچری چرخ زنجانیان در مسابقه باعث از دست رفتن زمان ش شد و او در جایگاه پنجم ایستاد .
بیشتر بخوانید :جایگاه هشتم برای تیم ملی دوچرخه سواری ایران در بازی‌های آسیایی
مشکل اساسی که از سوی میزبان در رقابت های دوچرخه سواری بازی های آسیایی مشهود بود، اجازه ندادن به شرکت کنندگان برای تمرین پیش از مسابقه در مسیر بود. تنها بازیکنان میزبان می توانستند در مسیر مسابقه به راحتی تمرین کنند که این خلاف مقررات جهانی دوچرخه سواری است.
در ماده استقامت جاده ماندانا دهقان که در واپسین روز های باقی مانده به مسابقات به خاطر مصدومیت سمیه یزدانی جایگزین او شد ، در جایگاه هفتم قرار گرفت و در تایم تریل در جایگاه ششم ایستاد. او در اولین حضور خود در بازی های آسیایی عملکرد خوبی از خود برجای گذاشت.
آروین معظمی در ماده استقامت جاده به دلیل پشت سر هم بودن رقابت های جاده و تایم تریل فقط در تایم تریل شرکت کرد تا بتواند با تمام توان خود در تایم تریل ظاهر شوداما او نیز مانند دیگر ملی پوشان متوقف شد و در رتبه ششمی قرار گرفت و پس از رقابتی سخت با دیگر رقبا با ضعف جسمانی مواجه شد.
تیم ملی پیست متشکل از محمد دانشور ، احسان خادمی ،علی علی عسگری ، محمد گنج خانلو ، محمد رجبلو و مهدی سهرابی در رقابت های پیست بازی های آسیایی ناکام ماندند. تعدادی از اعضای تیم ملی سرعت جزو مدال آوران بازی های آسیایی دوره های گذشته بودند.
دوچرخه سواری روز های بدی را سپری می کند و نیازمند حمایت های مالی بیشتری است. از 4 سال پیش تا کنون تیم های باشگاهی دوچرخه سواری را از دست داده ایم وتعداد زیادی از بهترین تیم های باشگاهی دیگر تیم داری نمی کنند . در چند سال اخیر باشگاه‌های مثل پیشگامان، پتروشیمی و شهرداری تبریز تیم ندارد . نبود تیم های باشگاهی صاحب نام در دوچرخه سواری ایران ضربه ای اساسی به فدراسیون و تیم ملی زده است که با هیچ چیزی جبران نمی شود.
مشکل اساسی دیگر دوچرخه سواری نداشتن پیست چوبی است که به خاطر این کمبود تیم ملی در مدت زمان کوتاه یک ماهه ، برای تمرین در پیست چوبی به مالزی اعزام شد. اگر ساخت پیست چوبی هزینه میلیاردی دارد پس باید برای جبران این کمبود بازیکنان را به خارج از ایران اعزام کرد اما مشکل به این جا ختم نمی شود . با شرایط اقتصادی موجود در کشور اعزام به مسابقات و اردو های خارجی کم شده است چرا که هزینه زیادی را بر گردن فدراسیون می گذارد.
یکی دیگر از مشکلات، تهیه لوازم دوچرخه و حتی خرید دوچرخه است که هزینه ی زیادی دارد و باید خود بازیکن آن را تهیه کند مثل فرانک پرتوآذر که برای خرید دوچرخه خود دچار کمبود بودجه شد و مجبور شد مبلغی را از فدراسیون قرض بگیرد که بعدا آن را پرداخت کند.
در دوچرخه سواری تمرین به تنهایی تاثیری بر رشد بازیکنان نخواهد داشت و این موضوع را به وضوح در بازی های آسیایی مشاهده کرده شد . تیم ملی دوچرخه سواری در همه ی ماده ها نیازمند اعزام به مسابقات مهم است تا بتواند جایگاه خوبی را کسب کند.
در این راستا علیرضا احمدی ملی پوش اسبق تیم ملی دوچرخه سواری در گفتگو با خبرنگار گروه ورزشی باشگاه خبرنگاران جوان بیان کرد: عملکرد دوچرخه سواری با بودجه فدراسیون تطابق دارد و حتی بهتر از بودجه ای که خرج شده است نتیجه کسب کرده اند. در گذشته اگر نتیجه های تیم ملی خوب بوده است به خاطر داشتن تیم های باشگاهی نظیر پتروشیمی ، پیشگامان شهرداری یزد و شهرداری تبریز بوده است. در بخش استقامت با وجود تیم های باشگاهی بازیکن حدود 150 مسابقه در سال شرکت می کرد اما اگر امسال را بررسی کنیم به این نتیجه می رسیم که بازیکنان نتوانسته اند در رقابت های بین المللی شرکت کنند. با توجه به شرکت نکردن بازیکنان در مسابقات بین المللی، تیم ملی نتیجه قابل قبولی را کسب کرده است. در ماده سرعت، تجربه مهمترین عامل موفقیت بازیکن است و ملی پوشان در رقابت های بزرگ شرکت نکردند و نتها در دو کاپ شرکت کردند که به دلیل اعزام نشدن کامل تیم ملی باعث فاصله بین اعضای تیم شد.
او گفت :مدیریت گذشته فدراسیون دوچرخه سواری پایه گذار دوپینگ بود و قمری رییس فدراسیون در حال حاضر دوچرخه سواری تلاش کرد تا ورزش قهرمانی دوچرخه سواری را از دوپینگ پاک کند. ایران در حال حاضر با ورزشکاران پاک وارد مسابقات می شود. هزینه خرید دوچرخه بسیار بالا است و در توان فدراسیون نیست. در بخش سرعت ، تیم ملی نیازمند مربی خارجی است که دریافت حقوق مربی خارجی حدود 15 هزار دلار در ماه است . درسته که کمبود امکانات و تجهیزات داریم اما در حال حاضر در دوچرخه سواری نیازمند علم روز دنیا است .در حال حاضر نمی توانیم امکانات نرم افزاری و سخت افزاری خود را به روزکنیم.
ملی پوش اسبق تیم ملی بیان کرد: ساخت پیست چوبی با قیمت امروز نزدیک 100 میلیارد تومان است که اگر وزارتخانه این هزینه را به فدراسیون بپردازد و نتیجه نگیرد انتقادات به سوی مدیریت ضعیف می رود. در حال حاضر زیر ساخت های دوچرخه سواری از بین رفته است.الان برای استعداد یابی دوچرخه سواران با مشکل مواجه هستیم و تعامل بین وزارت ورزش و وزارت آموزش و پرورش از بین رفته است.
احمدی با اشاره به کسب سهمیه المپیک گفت :دوچرخه سواری برای کسب سهمیه المپیک باید در 5 ورد کاپ جهانی شرکت کنند. این پنج ورد کاپ شامل مسابقات لس آنجلس ، کانادا ،آفریقا و دو تای دیگر در اروپا برگزار می شود. از بین این رقابت ها نهایتا تیم ملی بتواند در دو مسابقه شرکت کند که آن هم اگر شرایط ویزا و اوضاع مالی مناسب باشد اعزام می شوند . اگر در تمام مسابقات جهانی شرکت کنیم سهمیه المپیک را می توانیم کسب کنیم.اگر رییس فدراسیون به دنبال کسب سهمیه المپیک است باید از تمام خرج های اضافی خود بزند تا بتواند بازیکنان را به مسابقات اعزام کند و البته در کنار این اقدام وزارت ورزش هم باید از نظر مالی به فدراسیون کمک کند. با فراهم شدن این شرایط می توان سهمیه المپیک را کسب کرد.
او افزود: ورزشکارانی که به بازی های آسیایی اعزام شدند به درستی انتخاب شدند. آن ها از فیلتر های لازم رد شدند و در انتخابی تیم ملی شرکت کردند و بهترین های ایران انتخاب شدند. هیچ بازیکنی را پیدا نمی کنید که بگوید حق من خورده شده است. دوچرخه سواری ایران نیازمند پیشرفت نرم افزاری است.
احمدی اظهار کرد: دوچرخه هایی که بازیکنان تیم ملی در بازی های آسیایی با آن رکاب زدند برای سال 2014 است و یک دوچرخه 2018 خریداری شد که دیر بدست بازیکن رسید و ورزشکار نتوانست پیش از بازی با آن تمرین کند و از آن در رقابت ها استفاده نکرد. خرید دوچرخه بسیار گران است و هزینه زیادی بر گردن فدراسیون گذاشته است.
ملی پوش اسبق تیم ملی دوچرخه سواری در پایان گفت: یکی از امید های ایران برای کسب مدال، ماده کوهستان بود . در این ماده با وجود اولین حضور بانوان در بازی های آسیایی عملکرد خوبی از خود به جای گذاشتند. فرانک پرتوآذر با وجود یک حادثه در جمع چهار نفر برتر قرار گرفت. از نظر فنی می توان به حتم گفت که جایزه مدال برنز به او تعلق می گیرد . با عملکرد خوبی که دو بانوی ملی پوش از خود بر جای گذاشتند . با توجه به عملکرد مثبت این 2 بانو می توان بر روی بانوان سرمایه گذاری کرد و اعزام آن ها را به رقابت ها بیشتر کرد.
بیشتر بخوانید :دوچرخه سوار ناکام چشم به رکاب وزارت ورزش
انتهای پیام/