از حرف تا عمل حمایت از کالای داخلی در لوازم مورد نیاز دانش آموزان/ سهم ایرانی‌ها از لباس فرم دانش آموزی چقدر است؟

تهیه اجناس و اقلام تولید داخل نقش مهمی برای صنعت دارند و استفاده از این اقلام برای دانش آموزان ضمن کاهش هزینه ها برای نهادیه کردن فرهنگ این کار موثر است.

به گزارش خبرنگار  حوزه آموزش و پرورش گروه علمی پزشكی باشگاه خبرنگاران جوان؛  آغاز بازگشایی مدارس در راه است و در این میان خانواده‌ها فرزندان را برای ورود به سال تحصیلی جدید آماده می‌کنند؛ هر چند آنها در طول تابستان هم کم و بیش با مسئولان مدارس در ارتباط بودند و با مشکلات ثبت‌نامی، انتخاب مدرسه و با مسائلی از این قبیل دست و پنجه نرم می کردند.

اکنون که به تدریج به روز‌های پایانی تعطیلات می‌رسیم مقدمات ورود به مدرسه چالش دیگری است که خانواده‌ها باید آن را هم پشت سر بگذارند؛ در کنار این چالش و در میان بازار پر زرق و برق محصولات آموزشی یکی از موضوعاتی که این روز‌ها در کشور مطرح شده استفاده از کالا‌های ساخت داخل است موضوعی که فرهنگ آن به خوبی در جامعه نهادینه نشده و اغلب فکر می‌کنیم کالاهای خارجی کیفیت بهتری دارند در حالی که خرید اجناس خارجی شاید در ظاهر به نفع ما باشد، اما در واقع باعث دور ماندن از مسیر رقابت و تعطیل شدن کارخانه‌ها می‌شود، چراکه استفاده از کالا‌های داخلی برای دانش‌آموزان گام مثبتی برای ترویج فرهنگ استفاده از کالای ایرانی است.

تهیه لباس مدرسه و رنگین کمانی از ایده‌ها و مدل‌ها

کالای ایرانی که اگر فرهنگ استفاده از آن را از کودکی و البته در عمل به کودکان آموزش دهیم خواهیم دید که چه نتایج مثبتی برای ایران به همراه خواهد داشت، اما آغاز این آموزش ها از مدرسه و تهیه لوازم کودکان آغاز می شود، چرا که والدین و مربیان مدرسه می توانند با الزام  استفاده از وسایل ایرانی دانش آموز را ترغیب کنند تا از کالای ایرانی استفاده کند و اینگونه تولید در کشور ادامه خواهد داشت و درپی آن در حوزه اشتغال نیز با مشکل مواجه نخواهیم شد.

سال‌ها پیش لباس مدرسه صرفا با یک نوع رنگ و مدل که اغلب رنگ‌هایی تیره بودند برای دانش‌آموزان در نظر گرفته می‌شد، اما اکنون تنوع و مدل آن‌ها به ویژه برای دانش‌آموزان ابتدایی گسترش پیدا کرده و هر مدرسه‌ای با توجه به شرایط فرهنگی و اقتصادی لباس فرمی را به دانش‌آموزان پیشنهاد می‌دهد.

برای اهمیت موضوع و اینکه  ببینیم مدیران مدارس تا چه اندازه در ترغیب دانش آموزان برای استفاده از کالای ایرانی نقش دارند سری به مدارس زدیم و با والدین به گفتگو نشستیم.

در همین راستا آقای متقی پدر دانش آموزی 7 ساله که قرار است امسال به کلاس اول برود در گفت‌وگو با خبرنگار  حوزه آموزش و پرورش گروه علمی پزشكی باشگاه خبرنگاران جوان؛ درباره چگونگی تهیه لباس فرم کودکش گفت: زمانی که برای ثبت نام به مدرسه مراجعه کردیم، پس از تکمیل پرونده تولیدی را به ما معرفی کردند که بعد از مراجعه به آن لباس درنظرگرفته شده از سوی آنها را به مبلغ 65 هزار تومان خریدیم.

وی درباره جنس لباس فرم دانش آموزان مدرسه می گوید: بعد از  مراجعه به تولیدی و زمانی که جنس پارچه دوخته شده را از خیاط سوال کردیم، گفت که جنس پارچه ایرانی نبوده و از کشورهای دیگر با کمترین کیفیت وارد می شود و تنها دوخت مانتوها توسط خیاطان ایرانی انجام می شود.

پس از اظهارات آقای متقی درباره جنس روپوش های مدارس با والدین دیگری از مدارس اطراف هم که گفتگو کردیم بسیاری از آنها از جنس روپوشی که مدرسه برای کودکشان درنظر گرفته بود مطلع نبودند و تنها از قیمت بالای لباس ها گله می کردند.

در ادامه گفتگو سری به دفتر مدیر مدرسه زدیم تا درباره چرایی معرفی والدین برای تهیه روپوش به تولیدی هایی که پارچه ایرانی ندارند، سوال کنیم که مسئولان مدرسه حاضر به صحبت و توضیح نشدند.

به همین دلیل به مدرسه ای دیگر رفتیم و با مدیر مدرسه به گفتگو نشستیم.

خانم جلیلی مدیر یکی از مدارس در گفت‌وگو با خبرنگار  حوزه آموزش و پرورش گروه علمی پزشكی باشگاه خبرنگاران جوان؛ درباره چگونگی تصمیم‌گیری مدیران برای تهیه لباس فرم مدارس گفت: تصمیم‌گیری برای این موضوع با مشورت انجمن اولیا و مربیان و معلمان انجام می‌شود تا مدل و رنگی مناسب با شرایط دانش‌آموزان مدرسه و گروه سنی آن‌ها در نظر بگیریم حتی در مورد اینکه پارچه چه کیفیتی داشته باشد مشورت می‌کنیم و با توجه به نتیجه‌گیری از بحث‌ها با تولیدکننده صحبت کرده و لباس مورد نظر را مطابق با چارچوب در نظر گرفته شده آماده می‌کنیم تا خانواده‌ها بعد از ثبت‌نام با سفارش لباس بعد از مدتی آن را در مدرسه تحویل بگیرند.

وی ادامه داد: هزینه تمام شده برای هر روپوش متناسب با مدل و جنسی که در نظر گرفتیم از سوی تولیدکننده مشخص می‌شود البته سعی می‌کنیم با کمترین هزینه ممکن لباس مدرسه را آماده کنیم؛ لباس‌هایی با طرح و رنگ جدید معمولا برای ورودی‌های جدید در نظر گرفته می‌شود.

این مدیر مدرسه در ادامه درباره خارجی یا داخلی بودن دوخت و جنس پارچه روپوش مدارس گفت: دوخت فرم ها که قطعا توسط خیاطان ایرانی انجام می شود اما از آنجایی که به گفته تولیدی ها بسیاری از کارخانه های تولید پارچه تعطیل شده اند مجبوریم والدین را برای تهیه روپوش به همان تولیدی ها معرفی کنیم.

دره مین راستا و برای متوجه شدن از چند و چون ماجرا سری به مراکز فروش لباس فرم دانش آموزان  زدیم و در گفتگویی که با چند نفر از فروشندگان داشتیم آن‌ها اظهار کردند: چند سالی است تولیدی  فروش مانتوی مدارس از طریق مدرسه‌ها مشخص می‌شود و مدیر مدرسه با تولیدی مربوطه قرارداد بسته تا لباس مورد نیاز دانش‌آموزان را بدوزد، بنابراین مردم کمتر سراغ مغازه‌های متفرقه می‌روند.

برخی تولیدکنندگان درباره هزینه تمام شده لباس مدرسه گفتند با توجه به اینکه دوخت، رنگ و نوع پارچه در هزینه تمام شده یک روپوش تاثیر دارد نمی‌توان مبلغ دقیقی را برای این لباس‌ها در نظر گرفت؛ همچنین با توجه به شرایط فعلی که نوسانات دلار بالاست و قیمت‌های تثبیت شده‌ای نداریم روز به روز قیمت‌ها متغیر است.

یکی از این تولیدکنندگان مدعی بود که سال‌های گذشته می‌توانستیم از ماه سوم، چهارم سال قیمت‌گذاری برای روپوش را داشته باشیم؛ قیمتی که حدوداً برای دبیرستانی‌ها بین ۱۳۰ تا ۱۴۰ هزار تومان متغیر بود، اما الان هم قیمت‌ها خیلی بالا رفته هم اینکه نمی‌توانیم عدد دقیقی را برای این منظور در نظر بگیریم.

واردات بی رویه چرخ تولید را پنچر کرده است

این تولیدکننده درباره جنس متداول در تهیه لباس مدارس گفت: اینکه لباس جنس داخلی یا خارجی داشته باشد، بستگی به توافق مدیر و تولیدکننده و هزینه در نظر گرفته شده برای لباس فرم دارد، اما اغلب از پارچه‌های خارجی استفاده می‌شود چرا که بازار چین با کالا‌های وارداتی چرخ کارخانه‌ها را از کار انداخته و اغلب آن‌ها تعطیل شدند.

وی درباره تفاوت قیمت روپوش با پارچه داخلی و خارجی گفت: نمی‌توان در این مورد هم اظهار نظر قطعی کرد چرا که مدل روپوش و حتی رنگ آن در قیمت موثر است، گاهی برخی مدارس رنگ‌هایی را برای روپوش مدرسه استفاده می‌کنند که کمتر در بازار وجود دارد بنابراین برای اینکه این رنگ را تهیه کنیم هزینه بیشتری نیاز است حتی اگر جنس پارچه ارزان باشد، اما خب در شرایط مساوی هزینه لباس با پارچه‌های داخلی ارزان‌تر تمام می‌شوند البته اکنون اغلب از پارچه ترگال در لباس مدرسه استفاده می‌کنند.

روپوش‌های رنگارنگ مدارس راه یا بیراهه؟

تهیه روپوش با رنگ و مدل‌های مختلف بر اساس نظر مدرسه است البته این موضوع در مواردی خوشایند خانواده و در مواردی باعث اعتراض آن‌ها شده است، چرا که گاهی مجبورند هر سال با توجه به هزینه‌های نه چندان پایین روپوش مدرسه لباس جدیدی را برای فرزندانشان تهیه کنند و گاهی جابجایی در طول سال تحصیلی باعث می‌شود تا رنگ لباس مدرسه از یک مدرسه به مدرسه دیگر متغیر باشد، اما از طرفی مدل و رنگ‌های مختلف باعث حفظ شادی و نشاط دانش‌آموز در مدرسه می‌شود.

ساماندهی تهیه لباس فرم مدارس

سال‌ها پیش لباس مدرسه صرفا با یک نوع رنگ و مدل که اغلب رنگ‌هایی تیره بودند برای دانش‌آموزان در نظر گرفته می‌شد، اما اکنون تنوع و مدل آن‌ها به ویژه برای دانش‌آموزان ابتدایی گسترش پیدا کرده و هر مدرسه‌ای با توجه به شرایط فرهنگی و اقتصادی لباس فرمی را به دانش‌آموزان پیشنهاد می‌دهد.

سال گذشته بود که در گفتگوی ما با علی عراقی معاون اداره کل فرهنگی و هنری وزارت آموزش و پرورش درباره ساماندهی لباس فرم در مدارس گفته بود که کار گروه ساماندهی مد و لباس اسلامی و ایرانی در معاونت امور فرهنگی وزارت ارشاد تشکیل شده و دستورالعملی را برای ساماندهی تنظیم کرده است که بر‌ این اساس تأکید بر استفاده دانش‌آموزان از پوشاکی با الگو‌های ایرانی و اسلامی و استفاده از پارچه ایرانی با طرح‌ها و مدل‌های جذاب برای مورد توجه قرار گرفته است.

امسال هم نورعلی عباس‌پور مدیر کل دفتر انجمن اولیا و مربیان درباره استفاده از لباس فرم مدارس چندی پیش گفت که اجباری برای پوشیدن لباس فرم در مدارس وجود ندارد، اما برای حفظ نظم و انضباط در مدرسه با هم‌فکری انجمن اولیا و مربیان لباس فرمی متناسب با فرهنگ و شرایط منطقه در نظر گرفته می‌شود، اما باید توجه داشت که نباید این لباس به خانواده‌ها تحمیل شود.

وی با اشاره به یکی از راهکار‌های سند تحول بنیادین آموزش و پرورش درباره طراحی و ارائه الگوی لباس و پوشش مناسب، متنوع، زیبا و آراسته مبتنی بر فرهنگ اسلامی ـ. ایرانی برای مربیان و دانش‌آموزان پسر و دختر در راستای تقویت هویت اسلامی ـ ایرانی بیان کرد: براساس این راهکار این موضوع امسال در دستور کار قرار گرفته است تا از سال آینده ساز و کاری منظم برای تهیه لباس مدرسه در نظر گرفته شود.

گام‌های لرزان جامعه برای حمایت از تولیدات داخلی

تهیه مقدمات مدرسه برای ورود دانش‌آموزان علی‌رغم چالش‌هایی که درباره تنوع اجناس و انتخاب بهترین گزینه از جنبه تربیتی و اقتصادی دارد باید از بعد فرهنگی هم مورد توجه باشد تا ضمن اینکه دانش آموز خود را برای سال تحصیلی جدید آماده می‌کند از نظر فرهنگی هم به استفاده از کالای ایرانی عادت کند.

در این مورد سید محمد بطحایی وزیر آموزش و پرورش چندی پیش بود که تاکید داشت هرگونه لوازم التحریر و اقلام مدرسه‌ای که مخالف اهداف تربیتی باشد، از سال تحصیلی آینده ممنوع خواهد بود و این موضوع در حالی مطرح شد که اقلام تولید داخل با چارچوب قوانین کشور تهیه و تولید شده اند بنابراین استفاده از این اقلام برای دانش آموز در مدرسه مشکلی ایجاد نمی‌کند.

در مواردی همچون تهیه لباس مدرسه ساز و کاری کلی برای تهیه این لباس و استفاده از الگوی جامع وجود ندارد که باعث چندگانگی در کیفیت و قیمت‌ها می‌شود که البته با این وجود  موضوع  استفاده از محصولات ایرانی در نگاهی کلی‌تر فرهنگ جامعه را مورد توجه قرار می‌دهد که استفاده از کالای داخلی می‌تواند زمینه کاهش هزینه‌ها و حتی در دراز مدت ارتقای کیفیت محصولات را به دنبال داشته باشد.

انتهای پیام/