مرقد مطهر این امامزاده (ع) در سال ۱۳۸۹ به مجل جدید روستای جمالو، منتقل شد.
حدود ۴۸ سال قبل و در پی آبگیری سد زاینده رود، تمامی روستای جمالو و منجمله ساختمان بقعه متبرکه امامزاده حارث ابن علی (ع) زیر آب رفت که در سال ۱۳۸۹ و به سبب خشکسالی‌های اخیر و کاهش سطح آب سد زاینده رود، بقعه متبرکه این امامزاده واجب التکریم (ع)، مجدداً از آب بیرون آمد و نمایان شد، و بر اساس بقایای ساختمان مخروبه و قدیمی موجود و اطلاعات محلی درخصوص مکان و موقعیت و قبر مطهر حرم امامزاده (ع)، با همت اهالی روستا‌های جمالو، حیدری و یان چشمه، و پس از یک ماه تلاش شبانه روزی در شرایط آب و هوایی بسیار سرد منطقه و ۴ متر مکعب خاکبرداری با دست، قبر مبارک آن حضرت (ع) مشخص و ضمن استفتاء از مراجع عظام تقلید، و اخذ مجوز از سازمان اوقاف و امور خیریه کشور و با انجام عملیات بسیار دقیق کارشناسی و فنی، بدون نبش قبر، مزار مطهر از زمین جدا شد و طی مراسمی در دی ماه سال ۱۳۸۹ با حضور ده‌ها هزار نفر از عزاداران حسینی (ع) و دسته جات سینه زنی و زنجیرزنی که از نقاط دور و نزدیک به این منطقه آمده بودند، پس از طی مسافت ۶ کیلومتری، به محل جدید روستای جمالو منتقل شد.
توضیح اینکه در پی احداث سد زاینده رود، زمین‌ها و املاک روستای جمالو خریداری شد، به طوری که در طول سال‌های ۱۳۴۲ تا ۱۳۴۹ (بهره برداری از سد زاینده رود)، همه ساکنین این روستا املاک خود را به فروش رسانده و روستا خالی از سکنه گردید و پس از آبگیری سد زاینده رود، این منطقه زیر آب رفت و چون در آن سالها تجربه جابجایی قبور امامزادگان (ع) و مؤمنین در استان وجود نداشت، لذا مرقد مطهر امامزاده حارث بن علی (ع) نیز در زیر آب قرار گرفت، لکن در چند سال اخیر، به علت خشکسالی و فرو نشست چند کیلومتری سطح آب سد زاینده رود، محل سابق روستای جمالو و بقعه متبرکه امامزاده حارث بن علی (ع) از زیر آب بیرون آمده و نمایان شد.
اهالی روستای جمالو، زمینی به مساحت ۵ هکتار جهت احداث بارگاه مطهر حضرت امامزاده حارث بن علی (ع) اختصاص دادند که در حال حاضر، ساختمان بارگاه و حرم مطهر در دست احداث می‌باشد.
انتهای پیام/ز