بر اساس اسناد موجود، نسب شریف این امامزاده واجب التعظیم (ع)، با ۸ واسطه (و به روایتی با ۱۱ واسطه) به امام چهارم شیعیان؛ حضرت امام سجاد (علیه السلام) منتهی می‌شود.
گفته می‌شود که وی در سال ۳۸۲ هجری قمری متولد، و در نیمه نخست قرن پنجم هجری، در این منطقه، وفات یافته و مدفون شده است.
ساختمان بقعه و حرم شریف این امامزاده (ع)، بنا به روایات، یک بار در زمان صفویه و یکبار در سال‌های اخیر تجدید بنا شده است.
شالوده بنای این بقعه متبرکه از سنگ لاشه، گل، خشت و چوب است و ظاهراً در ابتدا یک چهار طاقی مفرد متعلق به دوره صفویه بوده که در سالیان بعد، شبستان نیز به آن ملحق شده است.
بنای بقعه در چهار جهت، صفه کوتاهی دارد و در هر زاویه یک طاق نما تشکیل شده و سپس بقعه از مربع به دایره مبدل گشته و گنبد عرق چینی به قطر ۴ و ارتفاع بیش از ۲ متر بر آن استوار شده است.
ضریح چوبی و قدیمی امامزاده (ع) هم دارای کنده کاری‌های ظریف زیبایی میباشد.
بقعه متبرکه امامزاده بزرگوار (ع)، که دارای کرامات زیادی است و مردم منطقه، همواره اعتقاد و ارادت خاصی به ایشان داشته و دارند، هر ساله پذیرای تعداد بیشماری از زائران و گردشگران است.
انتهای پیام/ز