به گزارش گروه استان های باشگاه خبرنگاران جوان از سمنان ، در عبور و مرورهای روزانه و با کالسکه بچه در حال پیاده روی هستیم و در حال عبور از پیاده رو با میله هایی روبرو می شویم که با کالسکه امکان عبور وجود ندارد و یا زمانی که مجبور می شویم از جوی هایی عریض عبور کنیم و هیچ پلی در آن حوالی وجود ندارد ناخداگاه به یاد معلولان می افتم.آنچه بیش از هر چیز در اینگونه لحظات به ذهنم می رسد افراد معلول جامعه و امکان رفت و آمدشان در معابر عمومی است.
« م. اکبری » یکی از شهروندان معلول سمنانی است که مشکلاتش را در گفتگو با خبرنگار گروه استان های باشگاه خبرنگاران جوان از سمنان ، اینگونه بیان می کند: نبودن پل های مکانیزه مناسب که تمامی معلولان را به راحتی به سوی دیگر خیابان ببرد، جوی های پهن که گاهی افراد سالم نیز برای رد شدن از آنها با دردسر مواجه می شوند و نبود وسایل حمل و نقل عمومی که برای معلولین مناسب سازی شده باشد.
اکبری دیگر مشکلات خود و معلولان استان سمنان را که بسیاری از آنها ویلچر نشین هستند در استفاده از عابر بانک ها، امکان دسترسی نداشتن به برخی از ساختمان های اداری، خدماتی و نبود رمپ مخصوص تردد معلولان دانست و گفت: وقتی مسئولین به فکر این گروه از افراد جامعه نیستند و امکان حضور و شرایط رفت و آمد آنها را در جامعه فراهم نمی کنند یعنی اینکه ما معلولان از کارکردن، تحصیل و امور رفاهی دیگر باز می مانیم و زندگی و شرایط مساوی با دیگران برای ما مهیا نیست و اینگونه بیشتر مورد ترحم و نگاه های سرزنش آمیز دیگران قرار می گیریم.
اگر امکانات را در جامعه به گونه ای برای معلولان مهیا کنند که کمتر به کمک دیگران نیاز باشد شاید کمی از نگاه های ترحم آمیز دیگران در امان باشیم و شأنمان حفظ شود و با حضور در جامعه بتوانیم توانایی هایمان را نشان دهیم و کمکی برای جامعه باشیم.
درد و دل های مریم آنجا که می گفت:« هیچ کس نمی تواند بفهمد ما چه می کشیم ما فقط خودمان، خودمان را درک می کنیم» بسیاری از سوالاتم را پاسخ داد. وقتی جایی رمپ مخصوص معلولان وجود دارد اما شیب مناسبی ندارد که معلول بتواند خودش به راحتی و بدون کمک دیگران از آن عبور کند، این رمپ به چه کاری می آید؟ فقط یک عده ای از مسئولین برای اینکه عملکردشان را درست و موجه نشان بدهند و اینکه مطابق با قانون هستند یک سری کارها را انجام می دهند ولی به کارکردشان توجه ندارند و این برای ما آزار دهنده است.
چطور یک معلول به خرید برود؟ وقتی...
این شهروند سمنانی ادامه داد: ما حتی برای ورود به بازار هم در مضیقه هستیم. در بازار بالا (ورودی اول بازار سنتی سمنان در خیابان شهداء) با گذاشتن زنجیر امکان عبور با ویلچر را برای ما سلب کرده اند. وقتی افراد سالم و بدون مشکل برای مسائل ما تصمیم گیری می کنند در بیشتر مواقع به ظاهر مشکل ما حل می شود ولی در زمان استفاده به زحمت می اُفتیم.
خانم اکبری در ادامه اضافه می کند: از مشکلات دیگر نبود آسانسور در برخی اداره ها و مراکز خدماتی است. یا در صورت وجود آسانسور، درهای باریکی دارد که با ویلچر نمی شود وارد آن شد و یا معابر شهری برای عبور و مرور معلولان مناسب سازی نشده است. حتی حضور در پارک برای ما شبیه یه رویا است.
در ماده 2 قانون جامع حمایت از حقوق معلولان آمده است: کلیه وزارتخانه ها، سازمان ها و موسسات، شرکت های دولتی و نهادهای عمومی و انقلابی موظفند در طراحی، تولید و احداث ساختمان ها ، اماکن عمومی ، معابر و وسایل خدماتی به نحوی عمل نمایند که امکان دسترسی و بهره مندی از آن ها برای معلولان همچون افراد عادی فراهم گردد.
استخدام 3 درصدی معلولان در دستگاه های اداری
علیرضا ایزدپور مدیرکل بهزیستی استان سمنان در گفتگو با خبرنگار گروه استان های باشگاه خبرنگاران جوان از سمنان ، با اشاره به اینکه 13 هزار معلول در استان سمنان از خدمات این نهاد حمایتی بهره می برند گفت: بیش از 1500 نفر از جمعیت استان سمنان را افراد نابینا یا کم بینا تشکیل می دهند.
وی بیان کرد: از این تعداد بیش از یک هزار و 500 نفر نقص بینایی، پنج هزار و 250 نفر حسی- حرکتی، دو هزار و 984 نفر ذهنی و در حوزه روانی یک هزار و 411 نفر، شنوایی یک هزار و 747 نفر و صوت و گفتار 54 نفر هستند.
ایزدپور با بیان اینکه سازمان بهزیستی خدمات متنوعی به معلولان ارائه می دهد گفت: در مجموع بر اساس اعتبارات در دسترس انواع مختلف نیازهای معلولان را برطرف می کنیم.
مدیرکل بهزیستی استان سمنان با بیان اینکه بیش از یک هزار و 300 خانوار در حوزه اجتماعی تحت حمایت بهزیستی سمنان قرار دارند، افزود: این آمار در گذشته یک هزار و 500 خانوار بوده است که تلاش برای توانمند و از چرخه خارج کردن همواره مدنظر این اداره کل است.
وی بر رفع مشکلات حضور معلولان در جامعه، مسکن، ازدواج، اشتغال و مناسب سازی معابر تاکید کرد و گفت: 3 درصد سهمیه استخدامی دستگاه های اداری باید از آن معلولین باشد.
علیرضا ایزد پور با اشاره به اینکه 174 کودک سال گذشته در مراکز سازمان بهزیستی خدمت گرفتند، اضافه کرد: این آمار به علت سپردن کودکان به‌عنوان فرزندخوانده به 150 نفر کاهش یافته است.
وی تصریح کرد: تعداد مستمری‌بگیران این حوزه سه هزار نفر است و قریب چهار هزار و 500 نفر مستمری‌بگیر مستقیم بهزیستی هستند.
توانبخشی یک فرد دارای معلولیت، صرفا به معنی قرار دادن تجهیزات توانبخشی مثل عصا و ویلچر در اختیار معلولان نیست، بلکه این توانبخشی شامل لایه‌های متعدد حمایتی است که مجموع این حمایت‌ها در کنار همدیگر می‌تواند به استقلال فرد دارای معلولیت منجر شود.
قطعا یکی از مهم‌ترین اشکال توانبخشی معلولان، قرار دادن تسهیلات شغلی در اختیار این گروه از جامعه است. فرد معلولی که شغلی برای امرار معاش دارد، این امکان برایش فراهم می‌شود که بتواند پا به پای دیگر اقشار جامعه در فضای کسب و کار حضور داشته باشد و نقش موثری در توسعه جامعه ایفا کند.
اگرچه مشکل بیکاری، فراگیر است و خیلی از افراد غیرمعلول هم شغلی متناسب با توانایی‌هایشان پیدا نمی‌کنند، اما بحران بیکاری میان گروه معلولان، بسیار فراگیرتر است. چون افراد دارای معلولیت، محدودیت‌های جسمی برای انتخاب شغل دارند، بنابراین خیلی از معلولان نمی‌توانند مشاغلی انتخاب کنند که نیاز به توان جسمی بالا دارد. در سایر حوزه‌های اشتغال هم که نیاز به توان جسمی بالا ندارد، معمولا توانایی‌های معلولان در نظر گرفته نمی‌شود و همین عامل بر آمار بیکاری معلولان افزوده است.
مشکل جسمی یا ناتوانی
کشورهای پیشرو در مطالبات معلولیت سال ها است که در تعریف معلولیت بازنگری کرده اند و می گویند: اگر در جامعه ای فردی که مشکل جسمی دارد نتواند از امکانات زندگی استفاده کند اشکال در آن جامعه است. که مشکل جسمی را به ناتوانی تبدیل کرده است.
معلولان جسمی-حرکتی ذهنی سالم و پویا دارند و ضایعات جسمی که دارند باعث شده تا انگیزه شان برای پیشرفت و علم اندوزی دوچندان شود و اگر مثل تمامی شهروندان امکان حضورشان در شهر و شرایط استفاده شان از امکانات جامعه فراهم باشد نیروهای بالقوه ای هستند که می توانند بالفعل در آیند.
گزارش از سمانه قربانی
انتهای پیام/س