وی افزود: همین کودکان و نوجوانان هستند که در سال‌های آینده می‌توانند سینما و فرهنگ را بسازند و من متاسفم که جشنواره مختص به آنها در دو سال گذشته برگزار نشد.
این نویسنده در بخش دیگری از سخنانش در خصوص بازتاب‌های تولید فیلم‌های مرتبط به کودکان و نوجوانان در جامعه، اظهار داشت: سینمای کودک و نوجوان نیز همچون هر پدیده دیگری باید اتاق فکر داشته باشد. گروهی از متخصصان در جایی جمع شوند و خارج از نگاه‌های سیاسی و حزبی بیندیشند که چرا سینمای کودک ایران در نقطه فعلی قرار گرفته و چه باید کرد که به روز باشد؟
موساییان افزود: امروزه سینمایی که می‌تواند همپای تکنولوژی گام بردارد، به سمتی رفته که در دوره‌ای خاص شاهد تولید انبوه در یک ژانر خاص هستیم.
وی تصریح کرد: مهجور ماندن سینمای کودک نشان می‌دهد که ما هنوز به مدلی نرسیده‌ایم که بتوانیم با استفاده از آن، فیلمساز را با واقعیت‌های روز و نسل جدیدی که مانند گذشته داستان‌های متعارف را گوش نمی‌داد و نمی‌خواند، همسو کنیم.این مستلزم فکر کردن گروهی از متخصصان و تدوین یک برنامه بلندمدت است. البته در سال‌های اخیر شاهد اجرای برنامه‌های کوتاه‌مدت و گذرا بوده‌ایم.
موساییان در بخش دیگری از سخنانش در خصوص چگونگی تاثیرگذاری تعاملات بین‌المللی بر روی تولید آثار سینمایی گفت: امروزه خیلی از ابزارهای تکنولوژی از کشورهای دیگر می‌آیند و در چنین زمانی نمی‌توان در را بست و با دیگران ارتباط نداشت. البته تا به امروز این تمایل کمتر در میان متولیان برگزاری جشنواره کودک و نوجوان دیده شده و امید است که در سال‌های آینده بیشتر اتفاق بیفتد.
وی در پایان انیمیشن را یکی از راه‌های ارتباط با کودکان امروز دانست و خاطرنشان کرد: خوشبختانه هم‌اکنون بستر فعالیت در عرصه انیمیشن در سینمای ایران فراهم شده است. افراد خوش‌فکر و آشنا با تکنولوژی کارهایی می‌کنند که به نظر می‌آید، انیمیشن در آینده پرفروش‌تر از فیلم‌های رئال شود.
انتهای پیام/