به گزارش گروه بین‌الملل باشگاه خبرنگاران جوان؛ پایگاه اینترنتی نشریه اکونومیست در مطلبی نوشت: روسای جمهور گذشته بر این باور بودند که قدرت آمریکا باید برای کارهای خوب در دنیا استفاده شود اما دونالد ترامپ اینگونه فکر نمی کند. در 29 آوریل دونالد ترامپ به رودریگو دوترته، رئیس جمهور فیلیپین زنگ زد. طبق اسناد افشا شده او گفت:« من می خواهم به شما تبریک بگویم چون درباره کار باورنکردنی شما برای مقابله با مشکل مواد مخدر شنیدم.» از زمانیکه دوترته در ژوئن سال گذشته به عنوان رئیس جمهور انتخاب شد مبارزات او علیه مواد مخدر منجر به کشته شدن حدود نه هزار نفر شده است که بیشتر آنها دلالان جزء یا مصرف کننده بودند.
چند هفته پیش رئیس جمهور ترامپ به رجب طیب اردوغان، رئیس جمهور ترکیه زنگ زد تا پیروزی او در همه پرسی را تبریک بگوید. از زمان کودتای نافرجام سال گذشته در ترکیه تاکنون بیش از صد هزار نفر بازداشت شده اند.
ترامپ در اولین سفر خارجی که داشت از عبدالفتاح السیسی، رئیس جمهور مصر هم تقدیر کرد.
او در عربستان سعودی حتی یکبار هم حرفی از رفتارهای این کشور مانند شلاق زدن و شکنجه به میان نیاورد و ترجیح داد فقط قرارداد تسلیحاتی 110 میلیارد دلاری را با بوق و کرنا اعلام کند. اما در عوض دیدارهای ترامپ با سران ناتو و کشورهای گروه هفت چندان هم گرم نبود چون روند کار مشخص بود: او رئیس جمهوری است که با رژیم های خودکامه روابط بهتری دارد تا شرکای دموکرات قدیمی آمریکا.
اظهارات رکس تیلرسون، وزیر امور خارجه آمریکا هم در سوم ماه مه خطاب به کارکنان وزارت خارجه تاثیر مشابهی برجا گذاشت. او بارها از عبارت «اول آمریکا» استفاده کرد. دیپلمات‌ها می توانند از دموکراسی، حاکمیت قانون و حقوق بشر دفاع کنند اما درصورتیکه این امر مانعی بر سر راه امنیت ملی و منافع اقتصادی نباشد.
شانون گرین از مرکز مطالعات استراتژیک و بین الملل می گوید سیاست خارجی آمریکا همیشه بر اساس منافع ملی بوده است. جان مک کین گفته است رویکردی که در سیاست خارجی صرفا بر اساس معامله باشد خطرناک است. یکی از مسئولان عفو بین الملل گفت رویکرد خصمانه آقای ترامپ نسبت به پناه جویان و آوارگان امید افراد آسیب پذیر را از بین برد و اینکه او درباره نگرانی های مربوط به نقض حقوق بشر هیچ حرفی نزد این پیام را برای رژیم های خودکامه دارد که آنها می توانند سرکوب کنند و مصون هستند.
آمریکا در گذشته هم با رژیم های نفرت انگیز ارتباط داشته است و توجیهاتی برای آن داشته است. باراک اوباما دستور کاری مربوط به حقوق بشر را کنار نگذاشته بود اما در مورد استفاده از قدرت نظامی برای حمایت از آن شدیدا تردید داشت. آنچه ترامپ قبول دارد چیزی متفاوت است: استفاده از قدرت آمریکا برای خدمت به هر چیزی به غیر از منافع خود، که احتمالا پیامدهای خطرناکی به همراه خواهد داشت.
انتهای پیام/