به گزارش
حوزه سینما گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان به نقل از پایگاه خبری حوزه هنری؛ مهدی سجادهچی فیلمنامهنویس همزمان با نمایشگاه بینالمللی كتاب، در زمینه كاربرد كم اقتباس در آثار سینمای ایران اظهار داشت: یكی از دلایل به دشواری این كار برمیگردد؛ به ویژه اقتباس از روی آثار خارجی كه واقعا كار سختی است كه بتوان آن اثر را با فرهنگ ایران هماهنگ كرد به همین خاطر معمولا این اتفاق دیر به دیر در سینمای ایران اتفاق میافتد. برخی آثار اقتباسی در سینمای خودمان مثل «ناخدا خورشید» و دیگر آثار آقای مهرجویی موفق بودهاند.
وی ادامه داد: در مورد ادبیات خودمان و استفاده از آثار اقتباسی به شكل تصویر كمی تفاوت دارد؛ چرا كه بعضا برخی آثار ادبی ارزش سرمایهگذاری معنوی را ندارند و از آنها نمایشنامه جالبی درنمیآید و در نهایت در تصویر هم ممكن است برای مخاطب جذاب به نظر نیایند اما شاید همان كتاب خوانندگان زیادی داشته باشد. نكته بعد در این زمینه این است كه بخشی از آثار ادبی كه برای سینما جذاباند و ارزشمند محسوب میشوند، اصولا از هنر ادبیات نو تاثیر گرفتهاند بنابراین اینگونه آثار برای تبلیغ سینما شدن حداكثر یك فیلم هنری با مخاطب كم ممكن است از آن دربیاید. اصولا خیلی كار سختی است كه بشود آثار سینمایی جذابی را از آثار ادبی بیرون كشید چون بیشتر احوالات درونی نویسنده در آن حاكم است.
سجادهچی سپس به سرانه مطالعه در سطح جامعه اشاره كرد و گفت: اصولا كشوری مثل آمریكا كه سرانه مطالعهاش خیلی بیشتر از كشور ماست، رمانهای پرفروش زیادی هم دارند و اكثر مردمشان كه اهل فرهنگ هستند، رمانها را میخوانند؛ چرا كه هنوز جو ادبیات در كشورشان وجود دارد اما در كشور ما متأسفانه سالهاست كه فضای ادبیات خاموش است و یا مثل یك شعله كمرمق فقط وجود دارد. به نظرم مشكل اصلی سرانه مطالعه پایین كشورمان است كه به یك جریان تبدیل نمیشود. به عنوان مثال كتابی مثل «هریپاتر» نوشته میشود و در نهایت هم خیلی پرفروش میشود، آنقدر پرفروش كه به طور طبیعی سینمای كشورمان با منتكشی و خواهش و تمنا كتابهایشان را میخرد و فیلم میسازد. طبیعتا همه آنهایی كه این كتاب را خواندند علاقهمندند تا فیلمش را هم ببینند، در نتیجه یك اثر ماندگار اقتباسی میشود.
این فیلمنامهنویس بار دیگر تاكید كرد: كم بودن مطالعه مردم است كه جریان را برای اقتباس به وجود نمیآورد. ناگفته نماند كه دورهای سیمافیلم در زمینه آثار اقتباسی تلاشهایی انجام داد اما اتفاقی نیفتاد و همچنان درجا زدهایم. پدیدههای فرهنگی زوری نیستند و باید بر اساس نیازهایی آنقدر تكرار شوند تا در نهایت تثبیت شده و به عنوان یك پدیده فرهنگی در جامعه جا بیفتند.
او همچنین یادآور شد: امید من به عنوان فیلمنامهنویس در این زمینه، متنهای قدیمی مثل آثار نظامی، فردوسی و ... است كه به نظرم جنبه داستانی توانا و نیرومندی دارند كه آن هم با اندازههای تولید در سینمای ایران سازگاری ندارند؛ ضمن اینكه ارادهای هم در این زمینه وجود ندارد به دلیل اینكه تصور میشود كه داستانهای گنجینه ادب فارسی پر از حكمتاند اما از این لحاظ شاخص نیستند.
وی سپس درباره اینكه چرا در اكثر آثار دفاع مقدس سینمایی بحث اقتباس از خاطرهنگاریها خیلی كم دیده میشود، خاطرنشان كرد: این موضوع هم دلایلی دارد. معمولا این موضوعات پاسخ مناسبی در گیشهها نداشته است. بنابراین تهیهكنندگان دچار تردید میشوند؛ ضمن اینكه به نظرم اگر روی هر موضوعی جدی و با همه ظرفیت كار شود، همیشه عدهای مخالفت میكنند و حساس میشوند كه این موضوع شامل همه بخشها میشود. مسلما در حوزه دفاع مقدس هم كه حساسیتها بالاتر است این اتفاق میافتد.
سجادهچی در پایان اعلام كرد: اكنون مشغول نگارش یك سریال 30 قسمتی برای تلویزیون هستم. همچنین طرحی هم برای سینما برای یكی از كارگردانان در دست دارم كه سال آینده انجام خواهد شد.
انتهای پیام/