به گزارش خبرنگار
حوزه قرآن و عترت گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان؛ شب پانزدهم رجب و روز آن، یكی از شب ها و روزهای مهم سال است و برای عبادت پیشگان و عارفان، از ایام ویژه سال به حساب می آیند.
عمل «ام داوود» را امام صادق(ع) به «ام خالد بربریه» مادر رضاعی خود و مادر داوود بن حسن مثنی بن امام حسن مجتبی(ع) آموخت و آن زن صالحه این عمل را در نیمه رجب انجام داد و از خداوند متعال مسئلت كرد، كه فرزندش داوود بن حسن مثنی را از حبس و شكنجه منصور دوانقی (دومین خلیفه عباسی) رهایی بخشد.
چیزی نگذشت كه فرزندش از حبس منصور در عراق رهایی یافت و در نزد مادرش در مدینه حاضر گشت.
آن گاه، داوود به همراه مادرش ام خالد بربریه، جهت عرض تقدیر و تشكر به محضر امام صادق(ع) حضور یافتند و امام صادق(ع) به وی فرمود: منصور دوانقی(دومین خلیفه عباسی) همان شبی كه ام داوود دعا كرد امیرمؤمنان علی(ع) را در خواب دید و آن حضرت به منصور فرمود: فرزندم را آزاد گردان و الا تو را در آتش می اندازم. منصور، پایین پایش را نگه كرد و دید پر از آتش فروزان است. از خواب بیدار شد و بدنش به لرزه درآمد و در همان حال دستور آزادی تو را صادر كرد.
اعمال امّ داود كه مهمترین اعمال نیمه ماه رجب است و براى برآورده شدن حاجات و دفع گرفتاری‌ها مؤثّر است و باید روز سیزدهم و چهاردهم و پانزدهم روزه بگیرد و در نزدیكی ظهر روز پانزدهم غسل كند و چون ظهر شد، نماز ظهر و عصر را به جا آورد، در حالتی كه ركوع و سجودشان را به بهترین وجه انجام دهد و در محلی خلوت كه چیزى او را مشغول نكند به جا آورد.
پس از نماز رو به قبله حمد را صد مرتبه و سوره اخلاص را صد مرتبه و آیة الكرسى را ده مرتبه و بعد از آن سوره انعام و بنى‌اسرائیل و كهف و لقمان و یس و صافّات و فصلت و شورا و دخان و فتح و واقعه و مُلك و قلم و انشقاق و ما بعدش را تا آخر قرآن بخواند و چون از اینها فارغ شد، در حالى كه رو به قبله است، دعای وارده را بخواند.
صَدَقَ اللَّهُ الْعَظِیمُ الَّذِی لا إِلَهَ إِلا هُوَ الْحَی الْقَیومُ ذُو الْجَلالِ وَ الْإِكْرَامِ الرَّحْمَنُ الرَّحِیمُ الْحَلِیمُ الْكَرِیمُ الَّذِی لَیسَ كَمِثْلِهِ شَی ءٌ وَ هُوَ السَّمِیعُ الْعَلِیمُ الْبَصِیرُ الْخَبِیرُ شَهِدَ اللَّهُ أَنَّهُ لا إِلَهَ إِلا هُوَ وَ الْمَلائِكَةُ وَ أُولُوا الْعِلْمِ قَائِما بِالْقِسْطِ لا إِلَهَ إِلا هُوَ الْعَزِیزُ الْحَكِیمُ وَ بَلَّغَتْ رُسُلُهُ الْكِرَامُ وَ أَنَا عَلَى ذَلِكَ مِنَ الشَّاهِدِینَ اللَّهُمَّ لَكَ الْحَمْدُ وَ لَكَ الْمَجْدُ وَ لَكَ الْعِزُّ وَ لَكَ الْفَخْرُ وَ لَكَ الْقَهْرُ وَ لَكَ النِّعْمَةُ وَ لَكَ الْعَظَمَةُ وَ لَكَ الرَّحْمَةُ وَ لَكَ الْمَهَابَةُ وَ لَكَ السُّلْطَانُ وَ لَكَ الْبَهَاءُ وَ لَكَ الامْتِنَانُ وَ لَكَ التَّسْبِیحُ وَ لَكَ التَّقْدِیسُ وَ لَكَ التَّهْلِیلُ وَ لَكَ التَّكْبِیرُ وَ لَكَ مَا یرَى وَ لَكَ مَا لا یرَى وَ لَكَ مَا فَوْقَ السَّمَاوَاتِ الْعُلَى
راست فرمود خداى بزرگ كه معبودى جز او نیست، خداى زنده و به خود پاینده، داراى بزرگى و بزرگوارى، مهربان و بخشنده، بردبار و كریم، كه چیزى همانند او نیست، و او شنواى داناى بیناى آگاه است، گواهى داد خدا خدایى كه معبودى جز او نیست و فرشتگان و صاحبان دانش هم گواهان وحدانیت اویند و اینكه بر پا دارنده عدالت است، معبودى جز او كه عزیز حكیم است، نیست، و پیامبران بزرگوارش این حقیقت را به مردم رساندند، و من بر این واقعیت از گواهانم، خدایا! تنها برای توست، سپاس و بزرگوارى و عزّت و افتخار، و چیرگى، و نعمت، و عظمت، و رحمت، و هیبت، و سلطنت، و زیبایى، و نعمت بخشى، و تنزیه، و تقدیس، و یكتایى، و بزرگى، و دیدنیها و نادیدنی ها، و آنچه بر فرازآسمان هاى بلند است
وَ لَكَ مَا تَحْتَ الثَّرَى وَ لَكَ الْأَرَضُونَ السُّفْلَى وَ لَكَ الْآخِرَةُ وَ الْأُولَى وَ لَكَ مَا تَرْضَى بِهِ مِنَ الثَّنَاءِ وَ الْحَمْدِ وَ الشُّكْرِ وَ النَّعْمَاءِ اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى جَبْرَئِیلَ أَمِینِكَ عَلَى وَحْیكَ وَ الْقَوِی عَلَى أَمْرِكَ وَ الْمُطَاعِ فِی سَمَاوَاتِكَ وَ مَحَالِّ كَرَامَاتِكَ الْمُتَحَمِّلِ لِكَلِمَاتِكَ النَّاصِرِ لِأَنْبِیائِكَ الْمُدَمِّرِ لِأَعْدَائِكَ اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مِیكَائِیلَ مَلَكِ رَحْمَتِكَ وَ الْمَخْلُوقِ لِرَأْفَتِكَ وَ الْمُسْتَغْفِرِ الْمُعِینِ لِأَهْلِ طَاعَتِكَ اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى إِسْرَافِیلَ حَامِلِ عَرْشِكَ وَ صَاحِبِ الصُّورِ الْمُنْتَظِرِ لِأَمْرِكَ الْوَجِلِ الْمُشْفِقِ مِنْ خِیفَتِكَ اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى حَمَلَةِ الْعَرْشِ الطَّاهِرِینَ
و آنچه در اعماق زمین است و زمینهای فروتر، و آخرت و دنیا، و آنچه به آن خشنود شوى از ثنا و ستایش و سپاس و نعمتها، خدایا! بر جبرئیل درود فرست آن فرشته امین بر وحیت، و نیرومند بر انجام فرمانت و فرمانبردار در آسمان ها و جایگاه هاى كرامتت، حمل كننده كلماتت، یاور پیامبرانت، نابود كننده دشمنانت، خدایا بر میكائیل درود فرست آن فرشته رحمتت، آفریده براى نمایش رأفتت، و آمرزش خواه و یاور اهل طاعتت، خدایا! بر اسرافیل درود فرست آن فرشته حمل كننده عرشت، و صاحب صور (شیپور) قیامت، آن چشم به راه فرمانت، اندیش ناك و بیمناك از هراست، خدایا درود فرست بر حاملان عرش، آن حاملان پاك نهاد
وَ عَلَى السَّفَرَةِ الْكِرَامِ الْبَرَرَةِ الطَّیبِینَ وَ عَلَى مَلائِكَتِكَ الْكِرَامِ الْكَاتِبِینَ وَ عَلَى مَلائِكَةِ الْجِنَانِ وَ خَزَنَةِ النِّیرَانِ وَ مَلَكِ الْمَوْتِ وَ الْأَعْوَانِ یا ذَا الْجَلالِ وَ الْإِكْرَامِ اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى أَبِینَا آدَمَ بَدِیعِ فِطْرَتِكَ الَّذِی كَرَّمْتَهُ بِسُجُودِ مَلائِكَتِكَ وَ أَبَحْتَهُ جَنَّتَكَ اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى أُمِّنَا حَوَّاءَ الْمُطَهَّرَةِ مِنَ الرِّجْسِ الْمُصَفَّاةِ مِنَ الدَّنَسِ الْمُفَضَّلَةِ مِنَ الْإِنْسِ الْمُتَرَدِّدَةِ بَینَ مَحَالِّ الْقُدْسِ اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى هَابِیلَ وَ شَیثٍ وَ إِدْرِیسَ وَ نُوحٍ وَ هُودٍ وَ صَالِحٍ وَ إِبْرَاهِیمَ وَ إِسْمَاعِیلَ وَ إِسْحَاقَ وَ یعْقُوبَ وَ یوسُفَ وَ الْأَسْبَاطِ وَ لُوطٍو
بر سفیران بزرگوار، آن نیكان پاكیزه، و بر فرشتگانت آن بزرگواران نویسنده اعمال بندگان، و بر فرشتگان بهشت، و گماشتگان بر دوزخ، و فرشته مرگ و یارانش، اى صاحب عظمت و بزرگوارى، خدایا! درود فرست بر پدرمان آدم، پدیده آفرینشت، كه او را گرامى داشتى با سجده فرشتگانت، و بهشت را به او بخشید، خدایا! بر مادرمان حوّا درود فرست، آن پاكیزه از پلیدى، و صفا یافته از چركى، و برتر از آدمیان، و گردش كننده در جایگاه هاى مقدّس، خداى درود فرست بر هابیل و شیث و ادریس و نوح و هود، و صالح و ابراهیم و اسماعیل و اسحق و یعقوب و یوسف
اسباط و لوطوَ شُعَیبٍ وَ أَیوبَ وَ مُوسَى وَ هَارُونَ وَ یوشَعَ وَ مِیشَا وَ الْخِضْرِ وَ ذِی الْقَرْنَینِ وَ یونُسَ وَ إِلْیاسَ وَ الْیسَعِ وَ ذِی الْكِفْلِ وَ طَالُوتَ وَ دَاوُدَ وَ سُلَیمَانَ وَ زَكَرِیا وَ شَعْیا وَ یحْیى وَ تُورَخَ وَ مَتَّى وَ إِرْمِیا وَ حَیقُوقَ وَ دَانِیالَ وَ عُزَیرٍ وَ عِیسَى وَ شَمْعُونَ وَ جِرْجِیسَ وَ الْحَوَارِیینَ وَ الْأَتْبَاعِ وَ خَالِدٍ وَ حَنْظَلَةَ وَ لُقْمَانَ اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ ارْحَمْ مُحَمَّداً وَ آلَ مُحَمَّدٍ وَ بَارِكْ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ كَمَا صَلَّیتَ وَ رَحِمْتَ [وَ تَرَحَّمْتَ ] وَ بَارَكْتَ عَلَى إِبْرَاهِیمَ وَ آلِ إِبْرَاهِیمَ إِنَّكَ حَمِیدٌ مَجِیدٌ اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى الْأَوْصِیاءِ وَ السُّعَدَاءِ وَ الشُّهَدَاءِ وَ أَئِمَّةِ الْهُدَى،
و شعیب و ایوب و موسى و هارون و یوشع و میشا و خضر و ذى القرنین و یونس و الیاس و یسع و ذى الكفل و طالوت و داود و سلیمان و زكرّیا و شعیا و یحیی و تورخ و متى و ارمیا و حیقوق و دانیال و عزیر و عیسى و شمعون و جرجیس و حواریون و پیروان و خالد و حنظله و لقمان.
خدایا! بر محمّد و خاندان محمّد درود فرست و بر محمّد و خاندان محمّد رحمت فرست و بر محمّد و خاندان محمّد بركت فرست، آنچنان كه درود و رحمت و بركت بر ابراهیم و خاندان ابراهیم فرستادى، به حقیقت تویى ستوده و بزرگوار، خدایا! درود فرست بر اوصیاء، و سعادتمندان و شهیدان و امامان هدایتگر،
اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى الْأَبْدَالِ وَ الْأَوْتَادِ وَ السُّیاحِ وَ الْعُبَّادِ وَ الْمُخْلِصِینَ وَ الزُّهَّادِ وَ أَهْلِ الْجِدِّ وَ الاجْتِهَادِ وَ اخْصُصْ مُحَمَّداً وَ أَهْلَ بَیتِهِ بِأَفْضَلِ صَلَوَاتِكَ وَ أَجْزَلِ كَرَامَاتِكَ وَ بَلِّغْ رُوحَهُ وَ جَسَدَهُ مِنِّی تَحِیةً وَ سَلاماً وَ زِدْهُ فَضْلاً وَ شَرَفاً وَ كَرَماً حَتَّى تُبَلِّغَهُ أَعْلَى دَرَجَاتِ أَهْلِ الشَّرَفِ مِنَ النَّبِیینَ وَ الْمُرْسَلِینَ وَ الْأَفَاضِلِ الْمُقَرَّبِینَ اللَّهُمَّ وَ صَلِّ عَلَى مَنْ سَمَّیتُ وَ مَنْ لَمْ أُسَمِّ مِنْ مَلائِكَتِكَ وَ أَنْبِیائِكَ وَ رُسُلِكَ وَ أَهْلِ طَاعَتِكَ وَ أَوْصِلْ صَلَوَاتِی إِلَیهِمْ وَ إِلَى أَرْوَاحِهِمْ وَ اجْعَلْهُمْ إِخْوَانِی فِیكَ وَ أَعْوَانِی عَلَى دُعَائِكَ اللَّهُمَّ إِنِّی أَسْتَشْفِعُ بِكَ إِلَیكَ وَ بِكَرَمِكَ إِلَى كَرَمِكَ وَ بِجُودِكَ إِلَى جُودِكَ وَ بِرَحْمَتِكَ إِلَى رَحْمَتِكَ
خدایا! درود فرست بر ابدال و اوتاد و جهانگردان و عبادت كنندگان و مخلصان و پارسایان، و اهل كوشش و تلاش و محمّد و اهل بیتش را خاص گردان، به برترین دردهایت، و بزرگترین كراماتت و بر روح و جسمش از سوى من تحیت و سلام رسان، و او را آنچنان فضل و شرف و كرامت بیفزاى كه او را به بالاترین درجات اهل شرف از پیامبران و فرستادگان و برترین بندگان مقربّت برسانى، خدایا! درود فرست بر آن كه نام بردم و بر آن كه نام نبردم از فرشتگانت و و پیامبرانت و رسولانت و اهل طاعتت، و درودهایم را بر ایشان و بر ارواحشان برسان، و آنان را برادرانم در آستانت، و یارانم بر دعایت قرار بده، خدایا! شفاعت میجویم از تو، و از كرمت به سوى كرمت و از جودت به سوى جودت، و از رحمتت به سوى رحمتت
وَ بِأَهْلِ طَاعَتِكَ إِلَیكَ وَ أَسْأَلُكَ اللَّهُمَّ بِكُلِّ مَا سَأَلَكَ بِهِ أَحَدٌ مِنْهُمْ مِنْ مَسْأَلَةٍ شَرِیفَةٍ غَیرِ مَرْدُودَةٍ وَ بِمَا دَعَوْكَ بِهِ مِنْ دَعْوَةٍ مُجَابَةٍ غَیرِ مُخَیبَةٍ یا اللَّهُ یا رَحْمَانُ یا رَحِیمُ یا حَلِیمُ یا كَرِیمُ یا عَظِیمُ یا جَلِیلُ یا مُنِیلُ یا جَمِیلُ یا كَفِیلُ یا وَكِیلُ یا مُقِیلُ یا مُجِیرُ یا خَبِیرُ یا مُنِیرُ یا مُبِیرُ یا مَنِیعُ یا مُدِیلُ یا مُحِیلُ یا كَبِیرُ یا قَدِیرُ یا بَصِیرُ یا شَكُورُ یا بَرُّ یا طُهْرُ یا طَاهِرُ یا قَاهِرُ یا ظَاهِرُ یا بَاطِنُ یا سَاتِرُ یا مُحِیطُ یا مُقْتَدِرُ یا حَفِیظُ یا مُتَجَبِّرُ یا قَرِیبُ یا وَدُودُ یا حَمِیدُ یا مَجِیدُ یا مُبْدِئُ یا مُعِیدُ یا شَهِیدُ یا مُحْسِنُ یا مُجْمِلُ یا مُنْعِمُ یا مُفْضِلُ یا قَابِضُ یا بَاسِطُ یا هَادِی،
و از اهل طاعتت به سویت، و از تو مى خواهم تمام آنچه را كه یكى از بندگان شایسته ات از تو درخواست كرده درخواست شرافت افزایى كه مردود نشده و مى خوانمت به آنچه تو را بدان خوانده اند، خواندنى كه اجابت شده و به نومیدى نرسیده، اى خدا اى بخشنده، اى مهربان، اى بردبار، اى كریم، اى بزرگ اى باشكوه، اى بخشنده، اى زیبا، اى سرپرست، اى كارگشا، اى برگیرنده لغزش ها، اى پناه ده، اى آگاه، اى روشنى بخش، اى نابود كننده، اى والا مقام، اى چرخاننده، اى دگرگون ساز، اى بزرگ، اى توانا، اى بینا، اى ستایش پذیر، اى نیكوكردار، اى پاكى، اى پاك، اى چیره اى پیدا، اى پنهان، اى پرده پوش، اى فراگیر، اى توانمند، اى نگهبان، اى بزرگمنش، اى نزدیك، اى مهرورز، اى ستوده اى بزرگوار، اى آغازگر، اى بازگرداننده، اى گواه، اى احسان كننده، اى زیبایى بخش، اى عطا بخش، اى فزونى بخش، اى گیرنده، ای دهنده، اى هدایت گر،
یا مُرْسِلُ یا مُرْشِدُ یا مُسَدِّدُ یا مُعْطِی یا مَانِعُ یا دَافِعُ یا رَافِعُ یا بَاقِی یا وَاقِی یا خَلاقُ یا وَهَّابُ یا تَوَّابُ یا فَتَّاحُ یا نَفَّاحُ یا مُرْتَاحُ یا مَنْ بِیدِهِ كُلُّ مِفْتَاحٍ یا نَفَّاعُ یا رَءُوفُ یا عَطُوفُ یا كَافِی یا شَافِی یا مُعَافِی یا مُكَافِی یا وَفِی یا مُهَیمِنُ یا عَزِیزُ یا جَبَّارُ یا مُتَكَبِّرُ یا سَلامُ یا مُؤْمِنُ یا أَحَدُ یا صَمَدُ یا نُورُ یا مُدَبِّرُ یا فَرْدُ یا وِتْرُ یا قُدُّوسُ یا نَاصِرُ یا مُونِسُ یا بَاعِثُ یا وَارِثُ یا عَالِمُ یا حَاكِمُ یا بَادِی یا مُتَعَالِی یا مُصَوِّرُ یا مُسَلِّمُ یا مُتَحَبِّبُ یا قَائِمُ یا دَائِمُ یا عَلِیمُ یا حَكِیمُ یا جَوَادُ یا بَارِئُ یا بَارُّ یا سَارُّ یا عَدْلُ یا فَاصِلُ یا دَیانُ یا حَنَّانُ یا مَنَّانُ ،
اى فرستنده، اى ارشاد كننده، اى استوارساز، اى عطا كننده، اى منع كننده، اى دفع كننده، اى بلندى بخش، ای همیشگى، اى نگهدار، اى آفریننده اى بسیار بخشنده، اى توبه پذیر، اى كارگشا، اى فراوان دهنده، اى نشاط آفرین، اى آن كه هر كلیدى به دست اوست اى بسیار سود رسان، اى مهرورز، اى عطوف، اى بسنده، اى شفابخش، اى عافیت بخش، اى پاداش دهنده، اى وفاكننده، اى سلطه گر اى با عزّت، اى جبران كننده، اى بزرگمنش، اى سلام، اى ایمنى بخش، اى یكتا، اى بى نیاز، اى نور، اى تدبیرگو، اى فرو، اى تك، اى قدوس، اى یاور، اى همدم، اى برانگیزنده، اى وارث، اى دانا، اى فرمان ده، اى آغازگر، اى برتر، ای صورتگر، اى سلامتى بخش، اى دوستی ورز، اى پایدار، اى همیشه، اى دانا، اى فرزانه، اى بخشنده، اى آفریننده، اى نیكوكار، اى شادى افزا اى دادگر، اى داور، اى جزادهنده، اى پرمهر، اى منّت گذار،
یا سَمِیعُ یا بَدِیعُ یا خَفِیرُ یا مُعِینُ [مُغَیرُ] یا نَاشِرُ یا غَافِرُ یا قَدِیمُ یا مُسَهِّلُ یا مُیسِّرُ یا مُمِیتُ یا مُحْیی یا نَافِعُ یا رَازِقُس یا مُقْتَدِرُ [مُقَدِّرُ] یا مُسَبِّبُ یا مُغِیثُ یا مُغْنِی یا مُقْنِی یا خَالِقُ یا رَاصِدُ یا وَاحِدُ یا حَاضِرُ یا جَابِرُ یا حَافِظُ یا شَدِیدُ یا غِیاثُ یا عَائِدُ یا قَابِضُ یا مَنْ عَلا فَاسْتَعْلَى فَكَانَ بِالْمَنْظَرِ الْأَعْلَى یا مَنْ قَرُبَ فَدَنَا وَ بَعُدَ فَنَأَى وَ عَلِمَ السِّرَّ وَ أَخْفَى یا مَنْ إِلَیهِ التَّدْبِیرُ وَ لَهُ الْمَقَادِیرُ وَ یا مَنِ الْعَسِیرُ عَلَیهِ سَهْلٌ یسِیرٌ یا مَنْ هُوَ عَلَى مَا یشَاءُ قَدِیرٌ یا مُرْسِلَ الرِّیاحِ یا فَالِقَ الْإِصْبَاحِ یا بَاعِثَ الْأَرْوَاحِ یا ذَا الْجُودِ وَ السَّمَاحِ یا رَادَّ مَا قَدْ فَاتَ یا نَاشِرَ الْأَمْوَاتِ یا جَامِعَ الشَّتَاتِ،اى شنوا، اى پدیدآور،
اى پشتیبان، اى یاور، اى زندگى بخش مردگان، اى آمرزنده، اى دیرینه، اى آسانى بخش، اى هموار كننده، اى میراننده، اى زنده كننده، اى سودبخش، اى روزى بخش، اى قدرتمند، اى سبب ساز اى فریادرس، اى بی نیازكننده، اى داراى بخش، اى آفریننده، اى در كمین، اى یگانه، اى حاضر، اى جبران كننده، اى نگهدار، اى استوار، اى فریادرس، اى بازگرداننده، اى گیرنده، اى كه بلندى جست و بر فراز آمد، آمد، پس در چشم انداز برتر جاى گرفت، اى آن كه نزدیك شد پس در كنار آمد، و دور شد پس نایافتنى شد، و نهان و ناپیداتر را دانست، اى آن كه تدبیر امور با اوست و اندازه ها به دست او، اى آن كه هر هر دشوارى بر اوس حل و آسان است، اى آن كه بر هرچه بخواهد تواناست، اى فرستنده بادها، اى پدیدآوردنده روشنى بامداد، اى برانگیزنده ارواح، اى صاحب جود و بخشش، اى بازگرداننده آنچه از دست رفته، اى زنده كننده مردگان، اى گردآوردنده پراكنده ها،
یا رَازِقَ مَنْ یشَاءُ بِغَیرِ حِسَابٍ وَ یا فَاعِلَ مَا یشَاءُ كَیفَ یشَاءُ وَ یا ذَا الْجَلالِ وَ الْإِكْرَامِ یا حَی یا قَیومُ یا حَیا حِینَ لا حَی یا حَی یا مُحْیی الْمَوْتَى یا حَی لا إِلَهَ إِلا أَنْتَ بَدِیعُ السَّمَاوَاتِ وَ الْأَرْضِ یا إِلَهِی وَ سَیدِی صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ ارْحَمْ مُحَمَّدا وَ آلَ مُحَمَّدٍ وَ بَارِكْ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ كَمَا صَلَّیتَ وَ بَارَكْتَ وَ رَحِمْتَ [تَرَحَّمْتَ ] عَلَى إِبْرَاهِیمَ وَ آلِ إِبْرَاهِیمَ إِنَّكَ حَمِیدٌ مَجِیدٌ وَ ارْحَمْ ذُلِّی وَ فَاقَتِی وَ فَقْرِی وَ انْفِرَادِی وَ وَحْدَتِی وَ خُضُوعِی بَینَ یدَیكَ وَ اعْتِمَادِی عَلَیكَ وَ تَضَرُّعِی إِلَیكَ،
اى روزی بخش بى حساب به هركه خواهى، اى انجام دهنده آنچه خواهى هرگونه كه خواهى، اى صاحب بزرگى و بزرگوارى، اى زنده به خو پاینده، اى زنده آنگاه كه نباشد زنده، ای زنده كننده مردگان، اى زنده اى كه معبودى جز تو نیست، پدید آورنده آسمان ها و زمین، اى خداى من وآقاى من، بر محمّد و خاندان محمّد درود فرست و بر محمّد و خاندان محمّد رحمت فرست، و بر محمّد و خاندان محمّد بركت فرست، آنچنان كه درود و بركت و رحمت خویش را بر ابراهیم و خاندان ابراهیم فرستادى، به یقین كه ستوده و بزرگوارى و رحمت آر بر خوارى و ندارى، و تهیدستى من، و بر تك بودن و تنهایى و فروتنى من در برابرت، و بر اعتمادم بر تو، و زارى ام به درگاهت،
أَدْعُوكَ دُعَاءَ الْخَاضِعِ الذَّلِیلِ الْخَاشِعِ الْخَائِفِ الْمُشْفِقِ الْبَائِسِ الْمَهِینِ الْحَقِیرِ الْجَائِعِ الْفَقِیرِ الْعَائِذِ الْمُسْتَجِیرِ الْمُقِرِّ بِذَنْبِهِ الْمُسْتَغْفِرِ مِنْهُ الْمُسْتَكِینِ لِرَبِّهِ دُعَاءَ مَنْ أَسْلَمَتْهُ ثِقَتُهُ [نَفْسُهُ ] وَ رَفَضَتْهُ أَحِبَّتُهُ وَ عَظُمَتْ فَجِیعَتُهُ دُعَاءَ حَرِقٍ حَزِینٍ ضَعِیفٍ مَهِینٍ بَائِسٍ مُسْتَكِینٍ بِكَ مُسْتَجِیرٍ اللَّهُمَّ وَ أَسْأَلُكَ بِأَنَّكَ مَلِیكٌ وَ أَنَّكَ مَا تَشَاءُ مِنْ أَمْرٍ یكُونُ وَ أَنَّكَ عَلَى مَا تَشَاءُ قَدِیرٌ وَ أَسْأَلُكَ بِحُرْمَةِ هَذَا الشَّهْرِ الْحَرَامِ وَ الْبَیتِ الْحَرَامِ وَ الْبَلَدِ الْحَرَامِ وَ الرُّكْنِ وَ الْمَقَامِ وَ الْمَشَاعِرِ الْعِظَامِ وَ بِحَقِّ نَبِیكَ مُحَمَّدٍ عَلَیهِ وَ آلِهِ السَّلامُ یا مَنْ وَهَبَ لِآدَمَ شَیثا،
تو را میخوانم، خواندن آن فروتن خوار خاشع ترسان بیمناك بینواى پست ناچیز گرسنه نادار پناهنده پناه جوى، معترف به گناه، آمرزش خواه از گناه، درمانده به درگاه پروردگارش، مى خوانمت خواندن آن كه معتمدانش او را واگذاشته اند و دوستانش او را ترگ گفته اند، و درد جانگاهش بزرگ شده، می خوانمت خواندن آن دلسوخته غمگین ناتوان بى مقدار بینواى درمانده پناه جو، خدایا! از تو درخواست میكنم به حق اینكه فرمانروایى، و آنچه بخواهى مى شود، و بر آنچه بخواهى توانایى، و از تو درخواست مى كنم به احترام این ماه محترم و خانه محترم، و شهر محترم و ركن و مقام و مشاعر بزرگ، و به حق پیامبرت محمّد كه بر او و خاندانش سلام، اى آن كه به آدم شیث را بخشید،
وَ لِإِبْرَاهِیمَ إِسْمَاعِیلَ وَ إِسْحَاقَ وَ یا مَنْ رَدَّ یوسُفَ عَلَى یعْقُوبَ وَ یا مَنْ كَشَفَ بَعْدَ الْبَلاءِ ضُرَّ أَیوبَ یا رَادَّ مُوسَى عَلَى أُمِّهِ وَ زَائِدَ الْخِضْرِ فِی عِلْمِهِ وَ یا مَنْ وَهَبَ لِدَاوُدَ سُلَیمَانَ وَ لِزَكَرِیا یحْیى وَ لِمَرْیمَ عِیسَى یا حَافِظَ بِنْتِ شُعَیبٍ وَ یا كَافِلَ وَلَدِ أُمِّ مُوسَى [عَنْ وَالِدَتِهِ ] أَسْأَلُكَ أَنْ تُصَلِّی عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ أَنْ تَغْفِرَ لِی ذُنُوبِی كُلَّهَا وَ تُجِیرَنِی مِنْ عَذَابِكَ وَ تُوجِبَ لِی رِضْوَانَكَ وَ أَمَانَكَ وَ إِحْسَانَكَ وَ غُفْرَانَكَ وَ جِنَانَكَ وَ أَسْأَلُكَ أَنْ تَفُكَّ عَنِّی كُلَّ حَلْقَةٍ بَینِی وَ بَینَ مَنْ یؤْذِینِی،
و به ابراهیم اسماعیل و اسحق را، و اى آن كه یوسف را به یعقوب بازگرداند، و ای آن كه بدحالى ایوب را پس از آزمون برطرف ساخت، اى بازگرداننده موسى به مادرش و فزونى بخش دانش خضر، اى آن كه سلیمان را به داود بخشید، و یحیى را به زكریا، و عیسى را به مریم، اى نگهدار دختر شعیب، اى سرپرست فرزند مادر موسى، از تو مى خواهم بر محمّد و خاندان محمّد درود فرستى، و همه گناهان مرا بیامرزى، و از عذابت پناهم دهى، و مرا مستوجب خشنودى و ایمنى و احسان و آمرزش و بهشت خویش قرار دهى، و از تو درخواست میكنم هر حلقه اى كه میان من و آزاردهنده من
استوَ تَفْتَحَ لِی كُلَّ بَابٍ وَ تُلَینَ لِی كُلَّ صَعْبٍ وَ تُسَهِّلَ لِی كُلَّ عَسِیرٍ وَ تُخْرِسَ عَنِّی كُلَّ نَاطِقٍ بِشَرٍّ وَ تَكُفَّ عَنِّی كُلَّ بَاغٍ وَ تَكْبِتَ [عَنِّی ] كُلَّ عَدُوٍّ لِی وَ حَاسِدٍ وَ تَمْنَعَ مِنِّی كُلَّ ظَالِمٍ وَ تَكْفِینِی كُلَّ عَائِقٍ یحُولُ بَینِی وَ بَینَ حَاجَتِی وَ یحَاوِلُ أَنْ یفَرِّقَ بَینِی وَ بَینَ طَاعَتِكَ وَ یثَبِّطَنِی عَنْ عِبَادَتِكَ یا مَنْ أَلْجَمَ الْجِنَّ الْمُتَمَرِّدِینَ وَ قَهَرَ عُتَاةَ الشَّیاطِینِ وَ أَذَلَّ رِقَابَ الْمُتَجَبِّرِینَ وَ رَدَّ كَیدَ الْمُتَسَلِّطِینَ عَنِ الْمُسْتَضْعَفِینَ أَسْأَلُكَ بِقُدْرَتِكَ عَلَى مَا تَشَاءُ وَ تَسْهِیلِكَ لِمَا تَشَاءُ كَیفَ تَشَاءُ أَنْ تَجْعَلَ قَضَاءَ حَاجَتِی فِیمَا تَشَاءُ.
باز كنى، و هر سختى را برایم آسان نمایى، و هر مشكلى را برایم هموار كنى، و زبان هر بدگوى از من را ناگویا سازى، و هر متجاوزى را از من بازدارى، و هر دشمن و حسود بر من را نابود نمایى، و هر ستمگرى را از من بازدارى، و مرا از هر مانعى كه بین من و حاجتم حایل مى شود، و مى خواهد بین من و طاعتت جدایى اندازد، و از عبادتت بازدارد كفایت فرمایى، ای آن كه پریان سركش را مهار نمودى و شیاطین متكبّر را مقهور ساختى، و گردن گردنكشان را به خاك ذلّت افكندى، و بداندیشی چیره جویان را از مستضعفان بازگرداندى، از تو می خواهم با قدرتت بر هرچه مى خواهى، و آسان نمودنت هرچه را بخواهى به هرگونه كه بخواهى اینكه برآوردن حاجتم را در زمره آنچه می خواهى قرار دهى.
سپس بر زمین سجده كن و دو طرف رخسار خود را بر خاك بگذار و بگو:اللَّهُمَّ لَكَ سَجَدْتُ وَ بِكَ آمَنْتُ فَارْحَمْ ذُلِّی وَ فَاقَتِی وَ اجْتِهَادِی وَ تَضَرُّعِی وَ مَسْكَنَتِی وَ فَقْرِی إِلَیكَ یا رَبِّ.
خدایا! براى تو سجده كردم، و به تو ایمان آوردم، پس رحمت آور بر خوارى ام، و تنگدستى ام، و كوششم، و رازى ام، و درماندگى ام، و نیازم به سویت اى پروردگار من.
انتهای پیام/