به گزارش
حوزه قرآن و عترت گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان؛امام اول شیعیان،علی(ع)در قسمتی از خطبه 165 کتاب شریف نهج البلاغه با کلامی دقیق و در عین حال علمی به توصیف خلقت پرندگان می پردازد و می فرماید:خداوند پدیده های شگفتی از جانداران حرکت کننده و بی جان،برخی ساکن و آرام،بعضی حرکت کننده و بی قرار آفریده است.شواهد و نمونه هایی از لطافت صنعت گری و قدرت عظیم خویش به پا داشته،چندان که تمام اندیشه ها را به اعتراف واداشته و سر به فرمان او نهاده اند.
امام در ادامه می فرماید:در گوش های ما بانگ براهین یکتایی او پیچیده است.آنگونه که پرندگان گوناگون را بیافرید و آنان را در شکاف های زمین و رخنه دره ها و فراز کوه ها مسکن داد.با بال های متفاوت و شکل و هییت های گوناگون که زمام آنان به دست اوست. پرندگانی که بال های خود در لابلای جو گسترده و در فضای پهناور پرواز می کنند.خداوند آنها را از دیار نیستی در شکل و ظاهری شگفت آور بیافرید و استخوان هایشان را از درون در مفصل های پوشیده از گوشت به هم پیوند داد.
برخی از پرندگان را که جثه سنگین داشتند از بالا رفتن و پرواز بلند و دور بازداشت آنگونه که آرام و سنگین در نزدیکی زمین بال می زنند.پرندگان را با لطافت قدرتش و دقت صنعتش در رنگ های گوناگون با زیبایی خاصی رنگ آمیزی کرد.گروهی از آنها را تنها با یک رنگ بیاراست که رنگ دیگری در آن راه ندارد دسته ای دیگرا در رنگ مخالف آن فرو برد جز اطراف گردنشان که چونان طوقی آویخته مخالف رنگ اندامشان است.
امیرالمومنین علی (ع)همچنین به طور مصداقی به پرنده ای زیبا با نام طاووس اشاره دارد و به شگفتی خلقت آن می پردازد و می فرماید:از شگفت انگیزترین پرندگان در خلقت،طاووس است که آن را در استوارترین شکل موزون آفرید و رنگ های پر و بالش را به نیکوترین رنگ ها بیاراست.با بال های زیبا که پرهای آن روی یکدیگر انباشته و دم کشیده اش که چون به سوی ماده پیش می رود آن را چونان شتری گشوده و بر سر خود سایبان می سازد،گویا بادبان کشتی است که آن را برافراشته است.
انتهای پیام/