به گزارش خبرنگار
توپ و تور گروه ورزش باشگاه خبرنگاران جوان، سی‌امین دوره مسابقات لیگ برتر والیبال ایران شکل و شمایل عجیب غریبی پیدا کرده است. پس از اعلام حذف تیم صالحین ورامین و بازگشت این تیم از سوی سازمان لیگ و مدتی بعد منحل شدن تیم پارسه تهران به دلیل مشکلات مالی و پس از آن انتشار خبر بازگشت احتمالی این تیم به لیگ، حالا نوبت به تیم دیگری رسیده است که اعلام کند قصد کناره‌گیری از مسابقات را دارد! آن هم به بهانه اعتراض به رای کمیته انضباطی درباره رفتار ناشایست تماشاگرانش! مدیر عامل باشگاه هاوش گنبد در حالی اعلام کرد که در اعتراض به رای صادره که پیروزی شهرداری تبریز بوده است قصد دارد از لیگ کنار بکشد که گویا قرار است این رفتارهای غیرحرفه‌ای به بدترین شکل ممکن باب شود!
متاسفانه لیگ والیبال ایران ساختار صحیح و منسجمی در ورود و خروج تیم‌ها ندارد، هرچند برخی صحبت ها مبنی بر این که تیم‌های تازه وارد همچون هاوش و پارسه و ... با خرید امتیاز دیگر تیم‌ها وارد لیگ شده‌اند، اما نگاهی به اتفاقات پیرامون این تیم‌ها نشان می‌دهد که انتقادهایی که به سازوکار مسابقات لیگ وارد می‌شد، چندان هم بیراه نبوده است.
والیبال سال‌هاست توانسته در بعد بین‌المللی پیشرفت قابل توجهی داشته باشد و گوی سبقت در کسب نتایج قابل قبول را از خیلی از رشته‌های دیگر بگیرد و همین موضوع باعث شده است که ضعف های این فدراسیون و سازمان لیگ پشت موفقیت های تیم ملی پنهان شود.
تیم ملی والیبال ایران این روزها در جمع برترین تیم‌های والیبال جهان قرار دارد اما لیگی که نامش هم برتر است حتی نزدیک به استانداردهای بین المللی یک لیگ حرفه ای نیست و به نوعی والیبال ایران یک ویترین حرفه ای و از داخل بسیار آماتور و بی نظم در شرایط و ضوابط لازم برای برگزاری لیگ برتری در شان ایران است که متاسفانه این موضوع در فدراسیون یا دیده نمی شود و یا نمی خواهند این موضوع را ببینند.
لیگ والیبال ایران هر سال برگزار می‌شود اما هر بار بیشتر از قبل شاهد رخ دادن اتفاقات نادر و عجیب غریب در آن هستیم. وقتی هر تیمی که دلش بخواهد با پرداخت ورودی و بدون در نظر گفتن این مسئله که آیا توان ادامه دادن مسیر در تمام طول مسابقات را دارد یا خیر، اجازه دارد وارد جدول لیگ شود، وقتی هر چند وقت یک بار نام یک تیم جدید می‌شنویم که قرار است ستاره‌های والیبال ایران را دور هم جمع کند و سودای قهرمانی سر بدهد،اما مدتی بعد اثری از آن تیم نمی‌بینیم، وقتی هنوز هم در مسابقات لیگ شاهد غیرحرفه‌ای‌ترین رفتارهای ممکن نظیر اعتراض به داوری، رفتار ناشایست تماشاگران، درگیری های زیر تور و ... هستیم، بهتر است دم از «لیگ برتر برگزار کردن» نزنیم!
سازمان لیگ فدراسیون والیبال مدت‌هاست در گرفتن تصمیمات قاطعانه عمل نمی‌کند و در تنها مودی که خواست تیم متین را از مسابقات به صورت قانونمند حذف کند هم دچار اشتباه فاحش شد، و چند روز بعد مشخص شد اشتباهی این تصمیم گرفته شده و این تیم به لیگ برگشت! حالا اوضاع پارسه که از قضا یکی از تازه واردهای لیگ است هم به همین شکل است!
توجه به این نکته حائز اهمیت است که لیگ برتر والیبال ایران که چند سالی است به بستری برای کسب درآمد چند صد میلیونی و حتی میلیاردی برخی ستاره های تبدیل شده است، آیا در بخش قراردادها و نحوه پرداخت و مبلغ قرارداد و ... قانونمند است؟ آیا کم پیش آمده که خیلی از قوانین به راحتی زیر پا گذاشته شده و به شیوه‌ای که مدیران باشگاه دلشان خواسته رفتار کرده اند و با برخوردی از سوی سازمان لیگ و فدراسیون مواجه نشده‌اند؟
لیگ مثلا برتر والیبال ایران این روزها حال و روز خوبی ندارد، اتفاقات رخ داده در این دوره از مسابقات نظیر اتفاقاتی که بر سر متین آمد و پارسه‌ای که بعد از 24 ساعت از حذف شدن جواز بازگشت به لیگ را گرفت و تیم هاوش گنبد که به راحتی اعلام می‌کند دیگر دوست ندارد در لیگ باشد، نگران کننده است. اتفاقاتی که قطعا در لیگ‌های حرفه‌ای والیبال دنیا شاهد آن نیستیم.
مسابقات داخلی والیبال ایران بی شک به بازنگری و قانونمندتر شدن نیاز اساسی دارد. سازمان لیگ و فدراسین والیبال باید به شیوه ای تصمیم بگیرند که اتفاقات تکراری در هر سال از مسابقات تکرار نشود. شاید این روزها که مسئولان سازمان لیگ و حتی کمیته انضباطی مسیر مصلحت اندیشی را پیش گرفته‌اند، به درستی نمی‌دانند از بیرون دیدن این فضا چقدر زشت و زننده است و این نقض‌های پیش آمده تا چه حد نمود زشتی دارد آن هم در رشته‌ای که در سطح بین المللی در راس بهترین‌هاست.
داورزنی به عنوان رئیس فدراسیون والیبال باید تمرکز خود را بیشتر کند و این احتمال می رود همین روزها انگ ناتوانی در گستره مدیریتی والیبال به وی نسبت داده شود،چرا که برخی معتقدند تمرکز فقط بر روی تیم ملی جوابگوی آینده والیبال نیست و طولی نخواهد کشید که با این لیگ بی نظم همان مایه فخر فدراسیونی ها و ورزش یعنی تیم ملی هم از دست برود.
تیم ملی زمانی می تواند قدرتمند باشد که باشگاه های قدرتمند و لیگ حرفه ای پشت آن باشد و با این روال باید قید آقایی در والیبال آسیا و بزرگی در والیبال جهان را بزنیم.
انتهای پیام/