آسیب‌های رعایت نکردن درست‌نویسی

به گزارش گروه استان های باشگاه خبرنگاران جوان از کرمانشاه ؛این استاد زبان و ادبیات فارسی گفت: یکی از پرسمان‌های روزگار ما که پیامدهای زیانبار می‌تواند داشت همین است که زبان پارسی، زبان شکرین و زیبا را بدان‌گونه که  می‌شاید زیبنده ایرانیان کنونی به کار نمی‌برند به‌ویژه در رسانه‌ها و دیگر ابزارهای آگاهی‌رسانی.

او افزود: زبان تنها پدیده‌ای نیست که با آن اندیشه و خواستی را به دیگری رسانید؛ کارکرد زبان بسیار ژرف‌تر، گسترده‌تر و بنیادین‌تر است. زبان از سویی آیینه فرهنگ است و ما را با تاریخ و پیشینه نیاکانی‌مان پیوند می‌دهد، از سویی دیگر زبان ساختارهای درونی و نهادین ما را پایه می‌ریزد و می‌سازد: ساختارهای ذهنی، اندیشه‌ای، روانی و منشی ما را. با زبان کژمژ، آشفته، بی‌اندام این ساختارها در هم خواهد ریخت و به آشفتگی دچار خواهد آورد.

کزازی ادامه داد: زمانی آفریدگار بر آن می‌شود که مردمی را به کیفر برساند، مردمی که به نافرمانی و سرکشی دچار شده‌ بوده‌اند. این کیفر ، آشفتگی در زبان آن مردم بود. خداوند زبان آنان را برمی‌آشوبد. آن مردم در پی آشفتگی زبانی، فرهنگ شهرآیینی (تمدن) خویش را از دست می‌دهند؛ سپس مردمی (انسانیت) خود را. در این افسانه کهن، به روشنی و رسایی، کارکرد گسترده و ناگزیر و ساختار زبان را می‌توانیم دید.

این نویسنده و مترجم خاطرنشان کرد: مردمی که زبان خود را ارج نمی‌نهند و پاس نمی‌دارند، به راستی خود را پاس نداشته‌اند و ارج ننهاده‌اند. مردمی چنین سر در نشیب نابودی خواهند نهاد و زمینه فروپاشی فرهنگ و منش و چیستی و تباری و تاریخی خود را فراهم خواهند آورد. از همین روست که پیش و بیش از هر کار، به هنگام برآوردن هر نیاز، نخست می‌باید به زبان اندیشید و در آن کوشید که زبان درست و بسامان به کار برده بشود. زیرا اگر چنین نباشد، این کار به شایستگی انجام نخواهد گرفت؛ آن نیاز بدان‌سان که می‌شاید، برآورده نخواهد شد.  

کزازی تأکید کرد: ایرانیان پارسی‌زبان در به کار گرفتن زبان پارسی بیش از دیگران می‌باید باریک‌بین و بپروا باشند زیرا زبان‌ پارسی زبان فرهنگ، اندیشه، زیبایی و برترین آفرینش‌های هنری و ادبی است. زبانی است که در گونه خود در جهان بی‌همتا است.

وی گفت: نادرست نوشتن واژگان یکی از آسیب‌هایی است که می‌تواند مایه نابهنجاری و آشفتگی در زبان شود. اگر هر کس برپایه پسند و دانش خویش در زبان که می‌تواند اندک و نارسا باشد، ریخت نوشتاری واژه‌ها را دگرگون کند، زبان رسانایی خود را از دست خواهد داد. کسی که نوشته را می‌خواند به آسانی و  به‌درستی آن را درنخواهد یافت.

انتهای پیام /ز