به گزارش خبرنگار
حوزه افغانستان باشگاه خبرنگاران، "محمدکاظم کاظمی" شاعر افغانستانی با حضور در برنامه پاتوق کتاب با اشاره به کابرد زبان فارسی دری در بخش‌هایی از ایران و افغانستان و تلاش برخی برای اینکه فارسی دری را در تفکیک از زبان فارسی نشان دهند، اظهار داشت: در بعضی جاها تعمدی وجود دارد مبنی بر اینکه فارسی نه تنها دو لهجه گوناگون دارد بلکه خود دو یا سه زبان متفاوت است، چنانچه در تاجیکستان به این زبان، زبان تاجیکی می‌گویند، در افغانستان از سوی عده‌ای الزام و اصرار وجود دارد که این زبان فارسی نیست و فقط دری است و این دری هم متفاوت از زبان فارسی است!
این شاعر افغانستانی تاکید کرد: در ایران هم به این زبان، زبان فارسی می‌گویند و گویا برخی برنامه‌نویسان از دیرباز و خارج از مرزهای وطن فرهنگی ما برنامه‌هایی چیده‌اند که ما مردم هم‌زبان، ناهم زبان وانمود شویم.
کاظمی یادآور شد: من در این باره کتابی به نام هم‌زبانی و بی‌زبانی نوشتم و دلایل و شواهد بسیار روشنی ارائه کردم که فقط یک زبان در سه کشور به سه نام وجود دارد که تفاقا بهترین نام در زمان معاصر نیز تنها "فارسی" است.
وی با اشاره به نقش کتاب در گسترش ارتباط فارسی زبانان عنوان کرد: اگر امروز کتابی در ایران چاپ می‌شود، این کتاب در هیچ جای دنیا به‌غیر از افغانستان بدون ترجمه و تغییر رسم‌الخط قابل استفاده نیست مگر اینکه دوباره ترجمه شود.
این ادیب افغانستانی افزود: کتابهای ایرانی برای استفاده در تاجیکستان نیز حتی باید برگردانده شوند و به همین دلیل آنها مانند جزیره‌ای از فارسی زبانان دور افتاده‌اند.
کاظمی با اشاره به اینکه حدود 80 تا 90 درصد کتابهای کتابخانه‌های افغانستان کتابهای ایرانی هستند که مانند محصولات دیگر صادر شده‌اند، عنوان کرد: بسیاری از ایرانی‌ها نمی‌دانند که ما در افغانستان به زبان فارسی صحبت می‌کنیم و گاهی اوقات از ما می‌پرسند شما این زبان را چگونه یاد گرفته‌اید؟
وی با اشاره به عدم آشنایی ایرانی‌ها از شهرهای افغانستان از جمله سمرقند و هرات و بلخ گفت: به نظرم این اشکالات به متون درسی برمی‌گردد و نگاهی که در آنها نهادینه شده تا مبادا تصور شود که این شهرها خارج از ایران قرار دارند و لابد باید به کشورهای دیگر تقدیم شوند.
این شاعر افعانستانی یادآور شد: این تفکر که اگر بگوییم بلخ در افغانستان کنونی است و بنابراین مولانا هم افغانستانی است، تفکر اشتباهی است. علاوه بر این اگر گفته شود مولانا ایرانی است هم صحیح نیست، چرا که مولانا اهل وطن فارسی است و ما مفاخر را به اشتراک می‌گذاریم نه اینکه به انحصار در آوریم.
وی با اشاره به فعالیت‌های نویسندگان و پژوهشگران برای معرفی فرهنگ دو کشور اظهار داشت: ما از آنچه که در افغانستان اتفاق می‌افتد راضی هستیم و زبان و ادبیات فرهنگ رایج در ایران را هم از طریق کتا‌ب‌هایی که از ایران به افغانستان فرستاده می‌شود، آشنا می‌شویم.
این پژوهشگر افغانستانی اضافه کرد: برخی کتاب‌ها هم در این باره هم در افغانستان تالیف می‌شود و هم مهاجران تلاش‌هایی را در این راستا انجام می‌دهند، فقط چیزی که کمابیش ناراحت کننده است این است که چرا از محصولاتی که در افغانستان تولید می‌شود در بازار ایران کمتر استفاده می‌شود.
این نویسنده افغانستانی اضافه کرد: کتاب داستان و راستان شهید مطهری اولین کتابی بود که من در سن 7 سالگی مطالعه کردم و این کتاب باعث شد با نام این شخص آشنا شوم و بعدها او را الگوی خود قرار دادم و در تکمیل شخصیت موثر باشد.
کاظمی با اشاره به آثار خود گفت: کتابهای من در چند زمینه تالیف شده است، یک‌سری مربوط به مجموعه شعرهایی در قالب‌های کلاسیک غزل و مثنوی است و بخشی هم به حوزه آموزش و نقد شعر مربوط می‌شوند مانند روزنه ، رصد صبح .
این نویسنده افغانستانی افزود: چند کتاب هم در مورد شاعر بزرگ زبان فارسی "عبدالقادر بیدل" تنظیم کردم و دو کتاب هم درباره زبان فارسی و قلمرو این زبان نوشته‌ام.
این ادیب افغانستانی افزود: چند سال پیش مراسمی تحت عنوان جایزه بلخ در افغانستان برگزار شد و کتابهای مؤلفان افغانستانی مقیم ایران که حدود 300 کتاب بود در آنجا ارائه شد.
انتهای پیام/