عده‌ای اهل فکر و فرهنگ و معرفتند و برای جبهه‌ی حق کار می‌کنند. فهمیده‌اند حق با کدام جبهه است. حق را شناخته‌اند و بر اساس تشخیص خود، برای آن کار و حرکت می‌کنند. اینها یک دسته‌اند.
یک دسته هم نقطه‌ای مقابل حق و ضد حق‌اند. اگر باز به صدر اسلام برگردیم، باید این طور بگوییم که «عده‌ای اصحاب امیرالمؤمنین و امام حسین هستند و طرفدار بنی‌هاشم‌اند؛ عده‌ای دیگر هم اصحاب معاویه و طرفدار بنی‌امیه‌اند.» بین طرفداران بنی‌‌امیه هم، افراد بافکر، عاقل و زرنگ بودند. آنها هم جز خواصند. پس خواص یک جامعه، به دو گروه «خواص طرفدار حق»و « خواص طرفدار باطل» تقسیم می‌شوند. شما از خواص طرفدار باطل چه توقعی دارید؟ بدیهی است توقع این است که بنشینند علیه حق و علیه شما برنامه‌ریزی کنند؛ لذا باید با آنها بجنگید. با خواص طرفدار باطل باید جنگید. اینکه تردید ندارد.
همین طور که برای شما صحبت می‌کنم، پیش خودتان حساب کنید و ببینید کجایید؟ اینکه می‌گوییم سررشته مطلب، سپرده به دست ذهن، یعنی تاریخ را با قصه اشتباه نکنیم، تاریخ یعنی شرح حال ما، در صحنه‌ای دیگر:
خوش‌تر آن باشد که سردلبران / گفته آید در حدیث دیگران
تاریخ یعنی من و شما؛ یعنی همین‌هایی که امروز اینجا هستیم. پس اگر ما شرح تاریخ را می‌گوییم، هر کداممان باید نگاه کنیم و ببینیم در کدام قسمت گرفته بود، آن روز چگونه عمل کرد که ضربه خورد؟ مواظب باشیم آن طور عمل نکنیم.
فرض کنید شما در کلاس آموزش تاکتیک شرکت کرده‌اید. در آنجا مثلاً جبهه‌ی دشمن فرضی را مشخص می‌کنید، جبهه‌ی خودی‌ِ فرضی را هم مشخص می‌کنید. بعد متوجه تاکتیک غلط جبهه‌ی خودی می‌شوید و می‌بینید که طراح نقشه‌ی خودی، فلان اشتباه را کرده است. شما دیگر در وقتی که می‌خواهید تاکتیک طراحی کنید، نباید مرتکب آن اشتباه شوید. یا مثلاً تاکتیک درست بوده، اما فرمانده یا بیسیم‌چی یا توپچی یا قاصد و یا سرباز ساده، در جبهه‌ی خودی، فلان اشتباه را کرده‌اند. می‌فهمید که شما نباید آن اشتباه را تکرار کنید. تاریخ، این گونه است.
شما خودتان را در صحنه‌ای که از صدر اسلام تبیین می‌کنم، پیدا کنید. یک عده جزو عوامند و قدرت تصمیم‌گیری ندارند. عوام، بسته به خوش طالعی خود، اگر تصادفاً در مقطعی از زمان قرار گرفتند که پیشوایانی مثل امام امیرالمؤمنین و امام راحل ما (رضوان‌الله تعالی علیه) بر سر به سمت بهشت رانده خواهند شد. اما اگر بخت با آنها یا نبود و در مقطعی قرار گرفتند که:
« و جعلنا ائمة یدعون الی النار»
و یا « الم تر الی الذین بدلوا نعمة‌الله کفراً و احلوا قومهم دارالبوار* جهنم یصلونها و بئس القرار.»
به سمت دوزخ خواهند رفت.
منبع: برگزیده کتاب «آفتاب در مصاف» صفحه 434 تا 436
برگزیده ای از سخنان رهبر انقلاب
انتهای پیام/