ژاپن و فنلاند، هر دو داوطلب برگزاری بازی ها بودند. در نهایت، اجلاس کمیتۀ بین المللی المپیک در تابستان 1936، شهر توکیو را به عنوان میزبان دوازدهمین دورۀ بازی های المپیک برگزید. فنلاندی ها که از رقیبان سر سخت ژاپنی ها بودند برای اخذ میزبانی این دوره، فعالیت زیادی کردند.
سال 1937 برای جنبش المپیک، سال چندان جالبی نبود، زیرا بنیان گذار المپیک نوین، یعنی بارون پیردوکوبرتن در این سال دیده از جهان فرو بست ومتعاقب آن، در سال 1940 بازیهای المپیک به سبب جنگ خانمان سوز دوم جهانی برگزار نشد. به این ترتیب، جنبش المپیک برای مدتی طولانی از حرکت باز ایستاد.
گرچه ژاپنی ها برای برگزاری این دوره از بازی ها برنامه ریزی گسترده ای انجام داده و بودجه ای معادل 20.142.427 ین( نزدیک به 40 میلیون دلار) پیش بینی کرده و به تصویب مجلس این کشور رسانده بودند، اما آتش جنگ به آسیای شرقی و خاوردور کشیده شد و ژاپنی ها در روز 16 ژوئیه 1938 انصراف خود را از برگزاری مسابقات به کمیتۀ بین المللی المپیک اعلام کردند.
فنلاندی ها که در گرفتن میزبانی این دوره با ژاپنی ها رقابت داشتند، به صحنه آمدند و کنت بایلت لاتور، رئیس وقت کمیتۀ بین المللی المپیک، بازی های دوازدهمین دوره را به هلسینکی داد. البته یک سال بعد، یعنی در سال 1939، شوروی ها خاک فنلاند را به اشغال خود درآوردند و دامنۀ جنگ را به شمال اروپا کشاندند. به این ترتیب، فنلاند اشغال شده هم از عهدۀ میزبانی بر نیامد و از برگزاری مسابقات عذرخواست. لذا این دوره از بازی های المپیک برگزار نشد.
انتهای پیام/