سایه‌ روشن "اعزام نیروی‌ کار به خارج"، راهکاری برای حل معضل «بیکاری»؟!

به‌ گزارش خبرنگار مجلس گروه سیاسی باشگاه خبرنگاران جوان، یکی از معضلات بزرگی که در طول سالیان گذشته عمدتا قشر جوان را با چالشی عمیق مواجه کرده است، موضوع بیکاری است. موضوعی که با توجه به اهمیت بالای آن برای جمعیت جویای کار کشور، می‌طلبد تدبیری جدی در مورد آن از سوی دولتمردان و مسئولان مرتبط، اندیشیده شود. البته با روی کار آمدن دولت‌ها وعده‌های خوش آب‌و‌رنگی پیرامون سروسامان دادن به وضعیت اشتغال و رفع بیکاری جوانان داده شده است؛ اما تاکنون هیچ‌ یک از آنها به ایستگاه تحقق نرسیده و تاکنون درهای بسته اشتغال با هیچ کلیدی باز نشده است.

یکی از برنامه‌هایی که در صورت فراهم شدن بسترهایش می‌تواند تا حدودی به حل وضعیت نابسامان اشتغال در کشور کمک کند، موضوع «اعزام نیروی کار به‌ خارج از کشور» است. مقوله‌ای که طی سال‌های اخیر و با توجه به افزایش معنادار نرخ بیکاری در کشور و برنامه‌ریزی‌های شکل گرفته از سوی وزارت کار و امور اجتماعی جهت اعزام نیروی کار مازاد به خارج از کشور، اهمیت بیشتری یافته است.  


از سوی دیگر روزی نیست که نمایندگان ملت در بهارستان به نطق بپردازند و در بیان مشکلات حوزه انتخابیه خود، از رنج بیکاری جوانان و نبود شغل مناسب در نقاط مختلف کشور حرفی نزنند.
 
*برخی معایب اعزام نیروی کار 

در موضوع اعزام نیروی کار به خارج از کشور، دلایلی از قبیل ناتوانی و ضعف در سخن گفتن به زبان خارجی کشور کارفرمای مورد نظر، متفاوت بودن نحوه بهره‌گیری از مهارت‌ها در کشورهای مختلف و ناهم‌خوانی تخصص‌ها با خواسته‌های کشورهای خارجی و هم‌چنین گران‌تر بودن نیروی کار ایرانی نسبت به نیروی کار برخی کشورها مانند افغانستان، فیلیپین و پاکستان و عدم انعطاف‌پذیری لازم کارجویان ایرانی به لحاظ پذیرش هر شغلی در خارج از کشور و غیره، از جمله مشکلاتی است که در صورت اعزام نیرو به خارج از کشور برای کاهش نرخ  بیکاری، می‌توان به آن‌ها اشاره کرد.   
 

*پیشینه اعزام نیروی کار به آن‌ سوی مرزها


اعزام هزاران نیروی کار ایرانی در دهه 60 به کشور ژاپن را شاید بتوان بزرگترین دستاورد بهره‌گیری از فرصت‌های شغلی خارجی در طول دهه‌های گذشته عنوان کرد که بعد از آن هیچ‌گاه میزان اعزام جویندگان کار و نیروهای ایرانی به آن‌سوی مرزها به‌ آن اندازه صورت نگرفت.


*اعزام نیرو به خارج در شرایط فعلی

در شرایطی که کشور وضعیت چندان مناسبی در زمینه اقتصادی ندارد، به‌نظر نمی‌رسد از راهکار «اعزام نیروی کار به خارج از کشور» برای طولانی مدت و به نوعی برچیدن پایه‌های بیکاری در سطح کشور استفاده شود، زیرا این اقدام تنها نتیجه‌ای مقطعی و کوتاه‌مدت به دنبال خواهد داشت. از سوی دیگر به‌ دلیل داشتن ظرفیت بالای نیروی انسانی در داخل کشور، می‌توان با برنامه‌ریزی مناسب و شناخت دقیق موقعیت‌های سرمایه‌گذاری، از این انرژی عظیم نیروی جوان و جویای‌ کار در جهت افزایش تولید و در نتیجه توسعه اشتغال و تا حدودی کاهش نرخ بیکاری در کشور بهره جست.


*برنامه‌ریزی وزارت کار برای اعزام نیروی کار به استرالیا، کره‌جنوبی و آلمان 


چند روز قبل حسن کرباسی، رئیس انجمن صنفی کاریابی‌های بین المللی ایران درباره اعزام نیروی کار به خارج از کشور گفت: در دولت تدبیرو امید درصدد هستیم نیروی کار را به کشورهای استرالیا، کره جنوبی و آلمان که قطب‌های قوی اقتصادی هستند، اعزام کنیم. وی با اشاره به اینکه در حوزه کاریابی‌های خارجی باید کار به صورت گروهی انجام شود، گفت: هم‌ اکنون در شرایط پساتحریم می توان به رونق اعزام نیروی کار به خارج کشور امیدوار بود؛ لذا وزارت کار باید از فرصت حضور هیأت‌های خارجی در ایران استفاده کند و در این زمینه برنامه ریزی داشته باشد، هم‌چنین دستگاه‌ها را هماهنگ کند تا به سیاست روشنی در این زمینه دست یابند. کرباسی افزود: دولت یازدهم در تلاش است صدور جوانان شغلی را بعد از احراز گواهینامه شغلی انجام دهد.
 

*اعزام نیروی کار به خارج کشور؛ راهکار کوتاه‌مدت در توسعه اشتغال

یک عضو کمیسیون اجتماعی مجلس با بیان اینکه اعزام نیروی کار به خارج از کشور تنها برای کوتاه‌مدت در توسعه اشتغال موثر است، گفت: دولت انرژی اعزام نیروی کار به خارج از کشور را صرف توسعه تولید داخلی کند. وی در خصوص اظهارات رئیس انجمن صنفی کاریابی‌های بین‌المللی ایران درباره اعزام نیروی کار به قطب‌های اقتصادی دنیا، گفت: در شرایط فعلی با توجه به این‌که اداره جامعه به شکل مناسبی صورت نگرفته و اقتصاد کشور به شکل قابل قبولی نمی چرخد، می توان در کوتاه مدت با اعزام نیروی کار به خارج از کشور شرایط اشتغال را بهبود بخشید. این نماینده مجلس با تاکید بر این‌که هیچ موفقیتی در اعزام نیروی کار به خارج از کشور برای مقابله با بیکاری به دست نخواهد آمد، گفت: به طور حتم برای جلوگیری از افزایش بیکاری باید شرکت‌های پیمانکاری و با توان اقتصادی بالا با حضور در کشورهای خارجی اقدام به فعالیت‌های عمرانی و مشارکتی کنند؛ بنابراین این ظرفیت ها درحال حاضر در کشور وجود دارد اما سوء مدیریت‌ها مشکلاتی بسیاری به وجود آورده است. وی هم‌چنین تصریح کرد: البته برای رفع سوء مدیریت‌ها در داخل کشور در جهت اشتغال زایی باید بودجه بیشتری را به بخش عمرانی کشور اختصاص داد زیرا با توجه به بودجه موجود در صندوق توسعه ملی، نمی توان تسهیلات قابل قبولی را به توسعه عمرانی کشور اختصاص داد؛ هم‌چنین می‌توان با قطع یارانه افراد پردرآمد جامعه، پول حاصل از این موضوع  را به ارائه  تسهیلات قرض‌الحسنه به مردم اختصاص داد.



حال خیل عظیم جوانان جویای کار که پس از اخذ مدارک تحصیلی آموزش‌ عالی برای یافتن شغلی مناسب به این در و آن در می‌زنند، چشم به اقدامات عملی مسئولان در دولت دوخته‌اند تا با فراهم شدن شرایط مطلوب برای ساماندهی وضعیت اشتغال از سوی متولیان انجمن‌های کاریابی وزارت کار و رفاه اجتماعی، به کابوس بیکاری آنان پایان داده شود.
 

انتهای پیام/

گزارش از: وحید امیدی‌موحد