به گزارش خبرنگار گروه اجتماعی باشگاه خبرنگاران جوان؛ در گذشته به منظور ساختن مواد دارویی از اجزای بدن حیواناتی که قبلا آن را کشته بودند استفاده می‌شد، اما امروزه از روش‌های نفرت انگیزی برای تولید و ساختن مواد دارویی استفاده می‌شود.
در بخشی از آسیا نظیر چین، ویتنام، تایلند و کره از مایع درون کیسه صفرای خرس، دارویی سنتی برای درمان نارسایی کبد، صفرا و سرطان استفاده می‌شود.
به دست آوردن مایع سبز رنگ از درون کیسه صفرا از بدن خرس‌های زنده بسیار عمل ظالمانه‌ای است که در این کشورها انجام می‌شود.
جامعه جهانی در برابر این وحشی‌گری بسیار اعتراض کرده است به همین دلیل این عمل ظالمانه نیز با توجه به اضافه کردن خرس ها در لیست گونه‌های در حال انقراض در سال 1992 ممنوع اعلام شد و تعدادی از مزارع خرس تعطیل و خرس را پس از درمان به زیست‌گاه‌های اصلی منتقل کردند.
در این مزارع خرس‌های سیاه و یا قهوه‌ای را در داخل قفس‌های کوچکی قرار می‌دادند و پس از باز کردن شکم خرس درون صفرای حیوان لوله‌ای فلزی به منظور خارج کردن مایع درون آن قرار می‌دادند.
بیشتر خرس‌های نگهداری شده این مزارع به دلیل عفونی شدن زخم‌ها جان باختند. این مزارع توسط روستائیان فقیر در این مناطق اداره می‌شوند که سودی کلان از فروش مایع سبز عاید آنان می‌کرد.
اما جامعه پزشکی که با خواص دارویی مایع درون کیسه صفرایی خرس بسیار مخالف است و نه تنها آن را سودمند نمی‌داند بلکه در برخی موارد آن را مضر نیز می‌دانند.
در یک نظرسنجی که در سال 2011 در بین مردم چین انجام گرفت حدود 87 درصد از مردم چین حاضر به خریدن داروهایی با ترکیبات مایع صفرایی خرس نشدند و نسبت به تولید آن در مزارع خرس اعتراض کردند.
در سال 1980 مزارع خرس بسیار گسترش پیدا کرد و امروز تعداد آنها به 12 هزار مزرعه در چین و ویتنام رسیده است که تنها منجر به استخراج مایع صفرا و رنج و عذاب غیر قابل تصور برای حیوان می‌شود که حیوان اسیر پس از مواجهه شدن با سوء تغذیه جان خود را از دست می‌دهد.
کاپشن‌های فلزی از دیگر روش‌های استخراج مایع درون صفرا است که به صورت دائم در بدن خرس استفاده می‌شود.
طول متوسط عمر خرسها در این مزارع 30 سال برآورد شده است که درنهایت مرگی تلخ و دردناک را پیش روی خود دارند.
دولت چین پس از رسانه‌ای شدن این مزارع که با اعتراض شدید جوامع دفاع از حقوق حیوانات مواجه شد فعالیت این مزارع را غیرقانونی اعلام کرد و در صورت برخورد با عاملان آن برخورد قاطع خواهد کرد.
در مقابل دولت ویتنام هیچ‌گونه واکنشی نسبت به این موضوع نشان نداد ولی سرانجام دولت ویتتنام در پی اعتراض های بسیار دوستداران حمایت از حقوق حیوانات در سال 1992 تا سال 2005 فعالیت مزارع صفرای خرس را غیرقانونی اعلام کرد اما متاسفانه پس از این سال‌ها نسبت به فعالیت غیرقانونی این مزارع اقدامی انجام نداده است. با وجود انتقاد شدید دیگر کشورها نسبت به فعالیت آنان هنوز ضعف‌های قانونی در برخورد با متخلفان وجود دارد.
اقدام متخلفان و بی‌تفاوتی مسئولان دولتی نسبت به خرس، منجر به فعالیت جمعیتی از سراسر جهان برای نابود کردن این مزارع در ویتنام و چین شد که به موجب آن حدود 500 قلاده خرس از این مزارع نجات داده شدند و امیدوارند بتواند این تجارت بی‌رحمانه را از بین ببرند.
دولت چین و ویتنام اگرچه در ظاهر فعالیت مزارع صفرای خرس را غیرقانونی می‌دانند اما پرونده‌هایی وجود دارد که هنوز حدود 7 تا 10 هزار قلاده خرس در مزارع به صورت پنهانی نگهداری می‌شوند. البته پس از افشای این آمار این دولت‌ها ادعا کردند که به منظور حفظ بقای خرسها آنها را در محل‌هایی امن نگهداری میکنند. سیاستمداران لائوس در ویتنام در پاسخ به فشارهای بین‌الملل اخیرا قوانین مرتبط با این فعالیت غیرقانونی را بازبینی کرده است و با اتخاذ جزای نقدی و کیفری در برخورد با متخلفان تلاش می‌کند.
بر همین اساس یکی از شرکت‌های طب سنتی در چین که صاحب چندین مزرعه در این زمینه است به سبب فشار رسانه‌ها و سازمان‌های حقوق حیوانات مجبور شد تا اجازه بازرسی و گزارش از مزارع خود را بدهد.
در این بازدید بخشی از برنامه شرکت برای حل اختلاف‌های بین شرکت و فعالان حقوق حیوانات و رسانه‌ها بود. پس از گزارش و انتشار این تصاویر موج جدیدی از اعتراض‌ها علیه این عمل ظالمانه آغاز شد.
این مجموعه سراسر خون‌آلود سیاه به تنهایی سال گذشته 490 خرس را برای مقاصد استثماری خود نگهداری می‌کردند و قصد دارد که برای افزایش تولید خود تعداد خرسها را به 1200 قلاده برساند.
در این میان با راه‌اندازی کمپین دفاع از حقوق حیوانات که به کمک ستاره بسکتبال چینی " یائو مینگ" به راه افتاد که برنامه‌های متعددی برای نجات خرس‌های گرفتار دارد، "یائو" هم‌چنین فعالیت‌هایی برای جلوگیری از کشتار گونه‌ها برای تهیه غذای معروف سوپ بال کوسه نیز انجام داده است.
برای آگاهی از آخرین اخبار و پیوستن به کانال تلگرامی باشگاه خبرنگاران جواناینجا کلیک کنید.
انتهای پیام /
ولی هرکسی به جای اون بیمار باشه به ناچار حاضر به این کار میشه و این کار رو برای درمان قبول میکنه و اگر غیر از این باشه هیچ کس قبول نداره.
همه وقتی جای اون بیمار نیستن خوب بودن و خوب حرف زدن و عمل کردن رو بلد هستن.
به نظر من اگر برای نجات انسانها باشه اشکال نداره، فقط باید راهی رو انتخاب کنن که حیوان کمتر عذاب بکشه
کار کثیف ظلم به طبیعت و حیوانات به نام و برای انسان هیچ توجیح نداره.
دوما اینها خرسها رو تکثیر میکنند پس به انقراض خرسها منجر نمیشه فقط باید با روشها جراحی جدید که با بیهوشی و بدون درد برای خرسها باشه انجام بشه
اگه سی سال عمر میکنند پس برای خرسها هم خیلی زیانبار نیست