حوزه ادبیات گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان؛ صابر قدیمی از جمله شاعران جوان عرصه شعر طنز است که با قلم توانای خود توانسته استعداد و تبحرش را به مخاطبانش ثابت کند. بازی با لغات، رعایت اصول زبان فارسی با چاشنی طنز، شعر او را دلنشین می‌کند، در لا به لای اشعار صابر قدیمی به فکر فرو می‌روی و ناگهان به همه دغدغه‌هایت می‌خندی ... به بهانه شعر طنز گفتگویی با صابر قدیمی صورت گرفت که آن را با هم دنبال می‌کنیم:
*آقای قدیمی شعر سرودن را به صورت آماتور و پس از آن به صورت حرفه‌ای از چه زمانی آغاز کردید؟
در ابتدا در سن پانزده سالگی کلاس گیتار می رفتم، استاد گیتارم ترانه‌سرا هم بود و تحت تاثیر او به شعر و ترانه علاقه‌مند شدم، از همان سن به صورت آماتور چیزهایی می‌نوشتم. در هفده سالگی اولین ترانه‌های من در آلبوم «مرهم» فرامرز بهادرخان منتشر شد اما فعالیت حرفه‌ای را تقریبا از بیست‌سالگی و طنز را هم به طور جدی از بیست و دو سالگی یعنی حدود چهار سال پیش شروع کردم.
*چرا شعر طنز را برای سبک شعری خود انتخاب کردید؟
چون در طنز شما می‌توانید دغدغه‌ها و مطالبات خود و مردم را مطرح کنید. در کنار هم به معضلات اجتماعی و رذیلت‌های اخلاقی انسان نگاه کنیم، لبخند بزنیم و سپس برای اصلاح آن فکری کنیم.
*چه تعریفی از شعر طنز دارید؟
طنز آیینه حماقت‌های بشر است. طنز در کنار هزل، هجو، مطایبه، فکاهه و ... از زیر مجموعه‌های شوخ‌طبعی به شمار می‌آید که به قصد نشان‌دادن ضعف‌ها و معضلات فردی و اجتماعی ساخته می‌شود و به عنوان ابزاری برای حرکت و اصلاح امور است.
* شعر طنز در جامعه امروز ما جدی گرفته می‌شود؟
با گذشت زمان رفته رفته شرایط بهتر شده و معتقدم بهتر خواهد شد. بر این باورم که طنز و ترانه در قرن حاضر به عنوان پر مخاطب‌ترین گونه‌های ادبیات خواهند بود.
*یکی از راه‌های بیان مسائل روز جامعه شعر سرودن در قالب طنز است، مثل یارانه‌ها یا مسائل هسته‌ای و مسائلی از این قبیل ... که خود شما هم در این زمینه شعرهایی گفتید، عکس‌العمل مخاطبان راجع به این نوع شعرها چیست؟
به گفته مایوکوفسکی هنرمند از جامعه سفارش می‌گیرد و وقتی شما دغدغه مردم را مطرح کنید، قطعا به شرط آنکه پرداخت مناسبی داشته باشد، مورد استقبال قرار می‌گیرد. مردم همیشه نسبت به من لطف داشته‌اند. جالب است که در اکثر مواقع در انتهای صحبتشان می‌فرمایند: برادرم، رفیقم، پسرم، پدرم! مراقب خودت باش!
*سرودن شعر طنز یکی از سبک‌های شعری است که تبحر بخصوصی می‌خواهد و شما به طور حتم این تبحر را دارید، فکر می‌کنید عامل موفقیت شما در شعر طنز چه چیزی بوده؟
مطالعه مهم‌ترین فاکتور و تاثیرگذارترین فاکتور در پیشرفت است. مطالعه خلاق با روخوانی فرق می‌کند. باید با خواندن آثار بزرگان، توجه کنیم چه خاصیت‌هایی باعث شده که اثر ایشان نسبت به سایر آثار شاخص شود. علاوه بر این، من به شدت به نقدشدن علاقه‌مند و حتی نیازمندم. از نظر پیشکسوتان استفاده کردم و حتی درباره بی‌ربط‌ترین نقدها هم فکر کردم. تمرین کردن و نوشتن و دور ریختن هم می‌تواند تاثیرگذار باشد.
*به نو قلمانی که می‌خواهند وارد عرصه شعر طنز شوند، بیشتر چه نکته‌ای را گوشزد می‌کنید؟
من خود نیز همچنان در مرحله آزمون و خطا هستم و به عنوان دوستی که شاید چند روزی زودتر تمرین را شروع کرده عرض می‌کنم مطالعه و تمرین، مانند دو بال پرنده کمک می‌کنند که مولف به سمت اوج حرکت کند و به قله‌هایی که می‌خواهد برسد. انسجام در حرکت بال‌ها بسیار موثر است. اگر یکی از دوبال ضعیف‌تر باشد، مولف پس از مدتی از راهی که برنامه‌ریزی کرده منحرف می‌شود. همچنین به گفته بزرگترهایمان، باید توجه کنیم در طنز با شخص کاری نداریم. رذیلت اخلاقی و حماقت‌های بشر سیبل ماست. زیرا دروغگو یک روز شمایید و یک روز من و روزی دیگر شخص دیگر. از طرفی فقط گذشت زمان مشخص می‌کند که راستگو بوده و که دروغگو. بهتر است از قضاوت دوری کنیم و به بیان معضلات بپردازیم.
گفتگو از: اکرم رضایی ثانی
برای آگاهی از آخرین اخبار و پیوستن به کانال تلگرامی باشگاه خبرنگاران جوان اینجا کلیک کنید.
انتهای پیام/