کمک به کودکان متکدی وظیفه‌ چه کسانی است؟/ بحران هویت در کودکان متکدی تهرانی

به گزارش خبرنگار حوزه رفاه و تعاون باشگاه خبرنگاران جوان، هر از گاهی اگر از میدان ولیعصر عبور کنیم حتما با کودکانی که کنار خیابان در سرما و گرما نشسته و به گدایی مشغول هستند مواجه می‌شویم. برخی از آن ها سر چهارراهها و در بین اتومبیل ها به گدایی می‌پردازند.

برخی از کودکان به همراه زنانی که بر سر چهارراه ها آورده می‌شوند تا مردم با دیدن این کودکان تحت تأثیر قرار گیرند و گدایی پرثمرتری داشته باشند.

اما این کودکان مسلما فرزندان این افراد نیستند پس این کودکان را چه کسانی در اختیار باند متکدیان پایتخت قرار می‌دهد؟این کودکان را به چه قیمتی و به چه دلیلی به این افراد می‌سپارند؟و آینده کودکان فروخته شده چه خواهد بود؟

**بی‌خانمان بی هویت

کودکان بی‌گناهی که به عنوان کودک کار به باندهای تکدی‌گری توسط والدین معتاد فروخته می‌شوند معمولا فاقد شناسنامه و هویت هستند. این کودکان اصولا به یک نامی که توسط سرپرست گروه گذاشته می‌شود خطاب می‌شوند اما هیچ سند هویتی مبنی بر وجود چنین شهروندی در جامعه وجود نخواهد داشت و این به معنی عدم اهمیت کودکانی است که از بد روزگار در خانواده‌ای به دنیا می‌آیند که به خاطر اعتیاد و نیاز به مواد از کودک خود می‌گذرند و آینده‌اش را به تباهی می‌کشانند و یا به خاطر فقر مالی و ناتوانی در تأمین زندگی با دریافت مبلغ ناچیزی در اختیار این سرپرستان قرار می‌گیرند.

**بهره‌کشی در ازای یک وعده غذا

فروش گل در چهارراه ها و در زمان قرمز بودن چراغ راهنمایی، تکدی‌گری، فروش فال حافظ با اصرار زیاد که با هم حکم تکدی‌گری خواهد داشت تا فروشندگی و دستفروشی در اماکن عمومی و ....همه و همه به این دلیل است تا درآمد سرپرستانشان را بالاتر ببرند و تنها چیزی که از این التماس های خیابانی و دست‌ فروشی ها نصیب این کودکان خواهد شد یک وعده غذا آن هم با منت است. یک وعده غذا در ازای بهره‌کشی روزانه‌ی این سرپرستان از کودکانی است که سن وسالی نداشته و آینده‌ای نیز نخواهد داشت.

**حمایت از کودکان متکدی برعهده کیست؟

سازمان بهزیستی کشور کودکان بسیاری را تحت نظارت و تکفل دارد و مخارج زندگی بسیاری از این کودکان را بر عهده دارد. بسیاری از موسسات خیریه و خصوصی نیز از کودکان بی‌بضاعت و فقیر حمایت می‌کنند اما کودکان متکدی خیابانی که درآمار هیچ ارگانی نمی‌گنجند به هیچ عنوان تحت پوشش و سرپرستی نخواهند بود.

می‌توان گفت این کودکان از چشم مسئولین و موسسات دور مانده‌اند و دلیل این امر حضور سرپرستانی است که از وجود این کودکان مظلوم و بی دفاع سود می‌برند.

اما تا چه زمانی این کودکان باید فروخته شده و به بی‌گاری، کار اجباری و تکدی‌گری گماشته شوند؟ مسئولین ذیربط باید با طرح‌های حمایتی و با برخورد قاطع با این سرپرستان مزدور از کودکانی که آینده‌ای تباه شده خواهند داشت حمایت کنند.

انتهای پیام/