به گزارش خبرنگار گروه اجتماعی باشگاه خبرنگاران جوان،تکدی گری یا گدایی یکی از پدیده های اجتماعی است که همواره از دیرباز و هزاران سال پیش کم وبیش در محدوده مناطق پرتردد وجود داشته است.

افرادی که عموما با منظری ژنده پوش،اندام های از کار افتاده و زخمی و یا تنی بیمار در گوشه گوشه شهر پدیدار می شوند و همواره به مثابه ویترینی در انظار عمومی به چشم می آیند که کالایی جزء فقر،تنگدستی و ناتوانی را به نمایش نمی گذارند.

افرادی که با گدایی حیات می گذرانند و نه تنها در چرخه تولید،اقتصاد و کارکرد صحیح اجتماعی غیر فعال هستند،بلکه به نوعی سربارجامعه نیز به شمار می روند که همواره با ارتزاق از منابع افراد دیگر،به انسان هایی مصرف کننده مبدل شده اند و در یک تصویر کلی،امتزاجی از عناصر منفی را به نمایش می گذارند.

این افراد به شیوه ها و انحای گوناگون در سطح شهر با تحریک احساسات عمومی و عاطفی مردمِ پیرامونی خود آنها را مجاب به کمک کنند.

اگرچه نخستسن تصویری که از گدا به ذهن متبادر می شود نیاز و ناتوانی است،اما تحقیقات و بررسی های برخی از  دستگاه های فعال اجتماعی دال بر سوء استفاده اکثریت این افراد و گروه ها از عموم مردم در قالب و پوشش بدبختی و فلاکت است.

** نیمی از گدایان ثروتمند هستند

فرزاد هوشیار پارسیان،رئیس سازمان رفاه،خدمات و مشارکت های اجتماعی شهرداری تهران در خصوص متکدیان پایتخت مطالبی را عنوان کرد که تا حدودی باعث تعجب مردم شد و در سطح رسانه ها نیز با انعکاس وسیعی همراه بود.

وی در نشست خبری 25 آبان ماه از ثروتمند بودن نیمی از متکدیان شهر تهران و فعالیت سازماندهی شده 35 درصد از مجموع متکدیان پایتخت خبر داد.

محمد حکیمی،جامعه شناس و آسیب شناس اجتماعی در گفتگو با خبرنگار گروه اجتماعی باشگاه خبرنگاران در ارتباط با واقعیت های پشت پرده متکدیان در کلانشهرها اظهار کرد:بافت اعتقادی و ارزشی و موازین شرعی و دینی حاکم بر جامعه ما، کمک  به نیازمندان و فقرا را امری نکو و پسندیده معرفی می کند که به درستی بر انسان دوستی و همنوع دوستی تاکید دارد.

وی افزود:متاسفانه عده ای با سوء استفاده از این عنصر شایسته ارزشی،از عواطف پاک و انسانی مردم در پوشش نیازمند،طلب کمک می کنند و این در شرایطی است که بخش قابل توجهی از این افراد نیازمند واقعی نیستند و در پاره ای از مواقع نیز مشاهده شده که بعضا از ثروت های کلانی نیز برخوردار بوده اند.

حکیمی گفت:البته نمی توان تمامی متکدیان و گداها را در این قالب گنجاند اما می توان گفت بسیاری از این گروه با فریب مردم و دیگر نمایی،از مردم طلب کمک می کنند.

این جامعه شناس و آسیب شناس اجتماعی گفت:این افراد با دست درازی از دسترنج دیگران گذران زندگی می کنند و در واقع بدون اینکه نقشی در توسعه،تولید و یا رشد جامعه خود ایفاء کنند،تنها مصرف کنندگانی هستند که سنگینی بار آنها بر شانه های جامعه،مسبب تبعات و عوارض ناخوشایندی است.

وی افزود:متاسفانه بعضا دیده شده برخی از این افراد در پوشش تکدی گری اقدام به بزه و اعمال مجرمانه همچون فروش و توزیع مواد مخدر،سرقت و...می کنند که چنین مواردی حکایت از ضریب آسیب زایی و مشکل آفرینی این افراد به ظاهر نیازمند برای جامعه دارد.

**فرهنگ سازی و آموزش مهارت های فنی،دو مولفه اساسی در مهار تکدی گری

فاطمه حق گو،جامعه شناس و آسیب شناس اجتماعی در ارتباط با عوامل موثر در شکل گیری و افزایش تکدی گری گفت:اصلی ترین عامل گدایی فقر است،اما همه فقرا تکدی گری نمی کنند و با حفظ عزت نفس خویش سختی را به جان می خرند اما دست نیاز به سوی اطرافیان خود دراز نمی کنند.

وی افزود:در قالب تکدی گری سوء استفاده های بسیاری رخ می دهد و متاسفانه گاهی مشاهده می شود که برخی از رسانه های بیگانه برای به تصویر کشیدن چهره ای فلاکت بار از ایران،با سیاه نمایی و به نمایش گذاشتن این معضل اجتماعی که بخش قابل توجهی از آن نیز کاذب و غیرواقعی است،جامعه و ساختارهای حاکم برکشور را به نقد می کشند.

حق گو گفت:از آنجا که یکی از شدیدترین چهره های فقر وتنگدستی گدایی است اساسا عموم مردم و جامعه با نگاهی دلسوزانه به دست گیری و کمک این افراد می شتابند و می توان گفت یکی از اصلی ترین علل ازدیاد تکدی گری در شهرها،کمک های مردمی به این طیف و گروه ها است.

این جامعه شناس و آسیب شناس اجتماعی عنوان کرد:نقش سازمان ها و دستگاه های مرتبط با چنین مواردی در کنترل و کاهش این معضل بسیار حائز اهمیت و تاثیر گذار است و به واقع با اطلاع رسانی و آگاه سازی مردم و افزایش اعتماد عمومی هر چه بیشتر جامعه به موسسات خیریه قانونی ونهادهایی همچون کمیته امداد،بهزیستی و...می توان بخش قابل توجهی از عوامل موثر در تشدید این ناهنجاری را مهار کرد.

حق گو گفت:آموزش و مهارت های فنی نیز از دیگر راهکارهای موثر در مقابله با این پدیده است،زیرا بخش قابل توجهی از متکدیان فاقد مهارت فنی و تخصصی برای اشتغال هستند و در صورت طراحی ساز و کاری منسجم،می توان با شناسایی و جمع آوری این افراد،نسبت به آموزش آنها اقدام کرد که بدون شک تحقق این امر درکنترل این ناهنجاری اجتماعی بی تاثیر نخواهد بود.

وی افزود:مقابله با این پدیده به شخص یا نهاد خاصی منحصر نمی شود،بلکه کلیه دستگاه های ذیربط به فراخور وظایف و امکاناتی که از آن برخوردارند،قادر خواهند بود در سایه همگرایی و همیاری مضاعف در مهار هر چه بیشتر این معضل موثر واقع شوند.

حق گو یادآور شد:هوشمندی و دقت نظر مردم و شهروندان در شناسایی نیازمندان واقعی و کمک به افرادی که نیازمندی آنها مبرهن و اثبات شده است نیز در کاهش این ناهنجاری اجتماعی که همواره چهره شهر را مخدوش و نازیبا می سازد،تعیین کنند و اثر گذار خواهد بود.

انتهای پیام/