به گزارش خبرنگار
گروه اجتماعی باشگاه خبرنگاران جوان؛ واقعیت ناخوشایندی که این روزها گریبان‌گیر تالاب هورالعظیم شده تنها خبر از دست عوامل سودجو و مخرب محیط زیست به قصد منافع خود نیست بلکه خطر خشکیدگی منابع آبی در ایران را نیز مجددا یاد آوری می‌کند.
بخش شرق تالاب هورالعظیم ( هویزه) که هم مرز با ایران است هم اکنون دچار انواع آلودگی‌های نفتی شده به طوری که عبور و مرور پرنده‌های ذیقیمت مهاجر در این تالاب غیر ممکن است.
معصومه ابتکار معاون رئیس جمهور و رئیس سازمان حفاظت محیط زیست در این باره معتقد است: با آغاز ریاست جمهوری دولت قبل برخی سازه‌های نفتی در این تالاب ساخته که مانع ورود آب به این تالاب شد.
* تهدیدات تالاب هور العظیم
تالاب هور العظیم که غرب آن همرز با عراق و شرق آن همرز با ایران است حدود چهار هزار نفر از مردمان قدیمی با تمدن بسیار تاریخی و ارزشمند را در برگرفته ولی هر دو کشور همرز به نحوی متفاوت دست به خشکاندنش زدند.
اسماعیل کهرم کارشناس محیط زیست و استاد دانشگاه تهران در این خصوص می‌گوید: سمت غرب این تالاب در جنگ تحمیلی به دستور صدام کاملا خشکید به طوری که اکنون به مهم ترین کانون تولید ریزگرد تبدیل شده و سمت شرق آن نیز در نتیجه تاسیسات نفتی کشورما آلوده شده است.
*دولت یازدهم و احیای هور العظیم
نیمه‌های سال گذشته با برنامه ریزی دولت فعلی و سازمان حفاظت محیط زیست مقداری آب وارد هورالعظیم شد به طوری که هم اکنون بخش‌هایی از شرق تالاب هویزه آبگیری شده است. البته بازهم جای سوالاتی پرتکرار باقی می‌ماند که چطور با گذشت 2 سال هنوز ریزگرد‌ها یکی از مشکلات جدی استان‌ها و شهر‌های غربی کشور است.؟!
* کاهش حجم روان آب، موثر در خشک شدن هور العظیم
بر اساس تحقیقات کارشناسان حوزه آب، میزان روان آب های موجود ایران در شش حوزه اصلی آبریز نسبت به میانگین بلند مدت یعنی حدود دوهه ،بیش از 53 درصد کاهش یافته است.
ناصر کرمی، اقلیم شناس و کارشناس محیط زیست مقیم نروژ در این خصوص معتقد است: در ایران به صورت واقعی تغییر اقلیم رخ داده و دیگر آنکه آمار قبلی 250 میلی‌متر بارش سالانه یا 130 تا 140 میلیارد متر مکعب آب دریافتی در ایران اصلا وجود ندارد و هر کسی که مبنای تحلیل خشکی هور العظیم را تنها ساخت سازه‌های نفتی می‌داند به طور قطع تحلیلش غلط است.
*راه چاره چیست؟
حالا که تغییر اقلیم، خشکسالی و کاهش حجم روان آب ها در کشور ما رخ داده پس نباید با آماده بودن بستر فاجعه با انجام اقداماتی مرگ محیط زیست تالاب‌ها، جنگل‌ها، دریاها را فراهم کنیم بلکه با تغییر سبک زندگی، محدودیت کشاورزی، تغییر شیوه‌های مصرف آب شرب شهری و خانگی، بازنگری در توسعه از تخریب سرمایه‌های ارزشمند کشورمان جلوگیری کنیم.
انتهای پیام/