به گزارش گروه بین‌الملل باشگاه خبرنگاران جوان؛
فرید زکریا در نیوز اینوسترز نوشت: وقتی شما اعلام کردید می خواهید علیه توافقنامه هسته ای ایران رای دهید، دلایل خود را در بیانیه ای هزار و هفتصد کلمه ای بیان کردید که از نظر محتوا پرمغز و از نظر لحن متمدنانه است. اما برای من این دلایل قانع کننده نبود. من قبول دارم که این توافقنامه بی نقص نیست. اما این توافقنامه شدیدترین و جامع ترین نظام بازرسی‌ها و راستی آزمایی‌ها را که تاکنون درباره آن مذاکره شده است، برقرار می کند و شامل تدابیری برای بازگشت فوری و خودکار تحریم‌هاست. این توافقنامه صد و پنجاه و نه صفحه ای را با توافقنامه سال هزار و نهصد و نود و چهار آمریکا با کره شمالی مقایسه کنید که تنها چهار صفحه و متن آن مبهم بود و در آن تدابیر محدودی برای نظارت وجود داشت. شما سه ایراد اساسی به این توافقنامه وارد کرده اید اما نگفته اید پیش از آنکه تحریم‌های گسترده از روی ایران برداشته شود، چه اتفاقاتی باید بیفتد.
ایران باید نود و هشت درصد از اورانیوم غنی شده خود را از بین ببرد که شامل همه اورانیوم پنج تا بیست درصدی ایران می شود. ایران باید دو سوم سانتریفوژهای خود را برچیند و در جای مشخصی انبار کند (که همه سانتریفوژهای پیشرفته را نیز در بر می گیرد)، ایران باید غنی سازی در فردو را متوقف کند و بخشهای اصلی راکتور (پلوتونیوم) اراک را از کار بیندازد. همه این گام‌ها باید با تایید آژانس بین المللی انرژی اتمی کامل شود. دشوار است تصور کنیم اقدام نظامی جدی علیه ایران به اندازه این توافقامه بتواند برنامه هسته ای ایران را عقب ببرد. برای مثال، فردو تاسیساتی است که در زیر کوه ساخته شده است که جز با بمباران‌های پیوسته و شدید با بمب‌های سنگرشکن نمی توان آن را از بین برد. شما می گویید که بازرسی‌ها از هر مکان و در هر زمانی نیست و تاخیر بیست و چهار روزه نیز دردسر ساز است. اما باید توجه داشت همه تاسیسات هسته ای ایران مشمول نظارت در هر زمان و هر مکان است.
درباره سایتهای جدید و مشکوک نیز جفری لوئیس، کارشناس هسته‌ای می گوید آنچه مخالفان توافقنامه هسته ای انجام داده اند این است که همه محدودیتهای زمانی را با یکدیگر جمع بسته‌اند و ادعا می کنند بازرسی‌ها فقط پس از توقفی بیست و چهار روزه انجام خواهد شد. اما این طور نیست.
در چنین سناریویی، شما می گویید شرایط تعیین شده برای بازگشت خودکار و فوری تحریمها دردسر ساز است. احتمالا سندی که شما در اختیار دارید با سندی که من خوانده‌ام فرق دارد. سندی که من دارم، شامل اولین مکانیسم برای برقراری مجدد و خودکار تحریم‌هاست و واشینگتن می تواند به طور یکجانبه این کار را انجام دهد. پیتر فیور، دستیار کاخ سفید در زمان جورج بوش و اریک لوربر کارشناس تحریمها در عین حالی که تردیدهایی را درباره این توافقنامه مطرح کرده‌اند اذعان کرده‌اند تاکنون سابقه نداشته است که شورای امنیت به سلب برخی اختیارات خود رای دهد و اجازه دهد تنها با رای یک عضو تحریمها مجددا برقرار شود.
انتهای پیام/