علی قوی‌تن کارگردان سینما در گفتگو با خبرنگار
حوزه سینما گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان؛ در خصوص جشنواره‌های سینمایی گفت: پس از بازگشت از ایتالیا و حضور در جشنواره ایتالیایی «جیفونی» مسائلی را متوجه شدم و آن تفاوت جشنواره‌های داخلی کشورمان و جشنواره‌های خارجی است.
وی افزود: قبل از سفر به ایتالیا و حضور در این جشنواره شرایط برایم متفاوت بود ولی پس از برگشت شرایط به گونه‌ای دیگر شده است.
قوی‌تن با بیان این مطلب عنوان کرد: جشنواره کودک و نوجوان تغییراتی داشته است و فیلم نوجوان جداشده و در همدان برگزار می‌شود و من باید فیلم «آسمان آبی مادرم» را برای جشنواره نوجوان بفرستم تا مورد داوری قرار بگیرد. اما مسئله‌ای که مطرح است، این بوده که جایزه بردن یا نبردن فیلم من در جشنواره‌های مختلف برایم تفاوتی ندارد. یعنی فقط حضور فیلم من در جشنواره‌های داخلی و خارجی برایم مهم است نه جوایزی که قرار است بگیرم یا نگیرم. در کل به جایزه فکر نمی‌کنم.
این کارگردان تصریح کرد: جوایز جشنواره‌های داخلی مصلحتی است و هیچ چیزی نمی‌تواند باعث شود که شما به سمتی هدایت شوید. در جشنواره‌های خارجی و جشنواره اخیر که حضور داشتم مسائل و معیارها با ملاک‌های جشنواره‌های داخلی تفاوت دارد. من خیلی مسائل را دریافت کردم. جشنواره‌های ما هنوز نتوانسته‌اند شیوه‌ای به کار گیرند تا سینما‌گر متقاضی حضور در جشنواره از سطح کار خود مطلع شود. معیارها شخصی و سیاسی است و این اصلاً ملاک درستی نیست.
وی در خصوص تفاوت حضور ورزشی و فرهنگی ایران در عرصه بین‌المللی گفت: برخی حضور ورزشی و تیم‌های مختلف رشته‌های ورزشی را با حضور فیلم‌ها و آثار فرهنگی هنری مقایسه می‌کنند. در عرصه ورزشی اگر ورزشکاران موفق به دریافت مدال و جایزه نشوند، می‌توان گفت که اتفاقی که باید می‌افتاده، نیفتاده است. اما در عرصه هنر، حضور فیلم ایرانی در فستیوال خارجی خودش نوعی موفقیت است.
قوی‌تن ادامه داد: وقتی فیلم‌های ایرانی در جشنواره‌های خارجی حضور می‌یابند، مهم دیده‌شدن این فیلم‌هاست. چون اساساً فیلم ساخته می‌شود تا دیده شود. در نهایت اگر جایزه مادی و معنوی به فیلم یا عوامل داده شود، انرژی بیشتری به عوامل فیلم می‌دهد، اما اگر چیزی نصیب عوامل فیلم نشود باز هم موفقیت کسب کرده است.
وی در خصوص فعالیت خود پس از حضور «آسمان آبی مادرم» در جشنواره «جیفونی» گفت: در حال حاضر روی چند فیلمنامه فکر می‌کنم تا از میان آن‌ها انتخاب کنم که چند فیلمنامه در حوزه کودک و نوجوان و چند فیلمنامه بزرگسال را شامل می‌شود، اما هنوز نتوانستم خودم را راضی کنم که یکی از آن‌ها را انتخاب کنم. به دلیل وسواس و تعمقی که برای انتخاب فیلمنامه دارم هنوز به نتیجه نرسیده‌ام.
انتهای پیام/