محمد حسن دانشگرنژاد هنرمند خوشنویس در گفتگو با خبرنگار
حوزه تجسمی گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان؛ جوان؛ گفت: وقتی هنرمند می‌خواهد اثری را فی‌البداهه خلق کند اولین مشغله او هدف سپس تهیه کردن وسایل و ابزار مورد نیاز است که در رساندن هدف به او یاری رساند. به عنوان مثال وقتی هنرمند خوشنویس می‌خواهد روی یک مفهوم قرآنی کار کند و در انتخاب رنگ‌ها و المان‌ها دقت بیشتری داشته و از خط نسخ و ثلث که مرتبط با هدف وی هستند بهره می‌برد در واقع انتخاب درست نوع خط او را به هدف نزدیک‌تر می‌کند یا وقتی که قرار است روی مفاهیم فرهنگی تمرکز کند با استفاده از تذهیب و نستعلیق لطافت مفهوم ورد نظر را القا می‌کند.
وی افزود: ممکن است یک نفر در آن سوی مرزهای محروم تابلوی خوشنویسی ما را درک نکند اما المان‌ها و رنگ‌ها می‌تواند برایش جذابیت داشته و او را به مست اثر هدایت کند. چند سال قبل که من در قطر نمایشگاهی از آثارم را به پا کردم یک مرد ژاپنی آمد و یکی از تابلوهای مرا خرید وقتی که با هم حرف زدیم از او پرسیدم چه شد که جذب این تابلو شدی جالب این بود که او چیزی از مفهوم و معنای تابلو نفهمیده بود اما به خاطر رنگ‌ها و قوس و انحناهای خطاطی حس آرامش فوق‌العاده‌ای پیدا کرده بود.
این هنرمند تصریح کرد: همان طور که می‌بینیم با وجود فرهنگ‌های مختلف ملت‌ها هنر یک زبان مشترک در همه جای دنیا دارد و اثر هنری که برخاسته از نهاد آدمی و همسو با منطق هنر باشد همیشه مخاطب خود را خواهد داشت. یک هنرمند خوشنویس با منطق هنر باشد همیشه مخاطب خود را خواهد داشت.
این هنرمند خوشنویس خاطرنشان کرد: هنر تجسمی هنر مفهومی است و زبان بین‌المللی دارد به همین خاطر در یک نمایشگاه یا گالری لزومی به حضور هنرمند و توضیح در مورد آثارش نیست چرا که توضیح اثر به معنای ضعف کار هنری است.
دانشگرنژاد در ادامه بیان کرد: اثر هنری موفق اثری است که خود زبان گویای خود باشد و محتوا را بدون هیچ توضیح و تفسیری به مخاطب برساند.
وی اظهار داشت: البته شناخت خوب فرهنگ‌ها و نه اشخاص می‌تواند به ارتباط بهتر اثر هنری با مخاطب کمک کند چرا که طبع اشخاص شکل گرفته از ذائقه‌ی هنری فرهنگ یک ملت است. مثلاً اگر یک نمایشگاه در کشورهای اروپایی برپا کنیم بهتر است با شناخت ریشه‌های فرهنگی آن‌ها آثاری خلق کنیم که برای مخاطب خارجی قابل درک باشد.
انتهای پیام/