به گزارش
خبرنگار گروه ورزشی باشگاه خبرنگاران، قویترین معلول دنیا، قهرمان وزنه برداری جهان و شاید بتوان گفت امیدوارترین آدم دنیا، امروز روی صندلی سین جیم ورزشی باشگاه خبرنگاران نشست و با ما هم صحبت شد:
سین: خودتان را معرفی کنید؟
جیم:به نام خدا، سیامند رحمان.
سین: چند خواهر و برادر دارید؟ آنها هم ورزش میکنند؟
جیم: سه خواهر و یک برادر دارم، خواهرهایم ورزش نمیکنند، اما برادرم بعضی اوقات با من تمرین میکند.
سین: از کودکی و خاطراتتان بفرمایید؟
جیم:بچه خوبی بودم (با خنده) چیز زیادی از آن دوران یادم نیست، اما بیشتر بچهها شیطنت دارند و من هم مثل بقیه.
سین:مشکل معلولیتتان را از کودکی همراه داشتید؟
جیم: بله مادرزاد است.
سین: از مدرسه گریزان بودید؟
جیم:خیر، همیشه مدرسه را دوست داشتم، پدرم برایم ماشین میفرستاد تا دنبالم بیاید اما من ترجیح میدادم با دوستانم برگردم.
سین: تحصیلاتتان چه میزان است؟
جیم:دانشجوی ترم دوم حقوق قضایی در ارومیه هستم، ولی میخواهم انتقالی برای پیران شهر بگیرم.
سین: اهل مطالعه هستید؟
جیم:خیلی کم، چرا دروغ بگویم!
سین:چه زمانی وارد ورزش شدید؟
جیم: اسفند ماه سال 85 وزنه برداری را شروع کردم و چند ماه بعد هم برای اولین بار همراه تیم ملی به مسابقات جهانی آمریکا اعزام شدم و به لطف خدا توانستم مدال طلا بگیرم.
سین: چه حسی دارید از این که نفر اول رشتهی خودتان در جهان هستید؟
جیم: حس خوبی است که بتوانیم برای کشورمان باعث افخار باشیم، وقتی مدال میگیریم و روی سکو میرویم، واقعا حس قابل بیانی نیست.
سین: از خودتان راضی هستید؟
جیم: این را مردم باید بگویند خودم نمیدانم.
سین:بهترین خصوصیات اخلاقی یک ورزشکار؟
جیم: ورزشکاران باید همیشه مردمی باشند، این مردم هستند که ورزشکاران را بالا میبرند و همیشه لطف دارند.
سین: تاکنون ناامید هم شدهاید؟
جیم: در زندگیم بسیار کم ناامید شدهام همیشه شکر گذارم، شاید خدا دری را روی بندهاش ببندد اما هزار در دیگر را باز میکند، هیچ وقت معلولیتم برایم ملاک نبوده است.
سین: آخرین رکوردی که زدید چقدر بود؟
جیم: 292 کیلو در بازیهای آسیایی 2014 کره جنوبی.
سین: در فکر ارتقای رکورد هستید؟
جیم: بله، اگر خدا بخواهد بالای 300 کیلو البته اگر آسیب نبینم.
سین: بهترین و مهمترین روز زندگی سیامند رحمان؟
جیم: کسب مدال طلای پار المپیک لندن.
سین: مهمترین و تاثیر گذارترین شخص زندگی شما؟
جیم: پدر و مادرم، همیشه همراهم بودند، مشوقانم بودند و به نظر هیچ وقت نمیدانم زحمتهایی که برایم کشیدند را جبران کنم.
سین: بزرگترین اشتباه زندگیتان؟
جیم: (کمی مکث و خنده) اشتباهات زیادی داشتم!
سین: تا به حال اسمتان را در گوگل جستجو کردهاید؟
جیم: بله، چندین مرتبه.
سین:ازدواج کردهاید؟
جیم: نه، شاید بعد از پارالمپیک برزیل یا چند سال بعد از آن، ازدواج کنم.
سین:چه کسی را بیشتر از همه در دنیا دوست دارید؟
جیم: پدر و مادرم.
سین: بهترین خاطرات دوران ورزشیتان؟
جیم: طلای پاراالمپیک لندن.
سین: اهل موسیقی هم هستید؟
جیم: زندگی کردن بدون موسیقی نمیشود.
سین: ماشین دارید؟
جیم: بله، ماکسیما
سین: تا به حال دروغ گفتهاید؟
جیم: فکر نمیکنم، دروغ تنها چیزی است که بسیار از آن میآید.
سین: چه زمانی وجود خدا را بیشتر از همیشه حس میکنید؟
جیم: زمانی که در مسابقات می خواهم وزنه بزنم.
سین: تلویزیون تماشا می کنید؟ اهل سینما و تئاتر هستید؟
جیم: بله، تلویزیون نگاه میکنم، زمانی هم که در اردو هستیم سینما هم میرویم.
سین: برنامه 90 را هم می بینید؟
جیم:بله، گاهی اوقات.
سین: به فوتبال علاقه دارید؟
جیم: تقریبا، اما والیبال را با عشق نگاه می کنم و از نظر من باختهایشان چیزی از ارزشهای والیبالیستهایمان کم نمیکند.
سین: به نظر شما فساد، در ورزش وجود دارد؟
جیم: ( با خنده) چه بگویم!
سین: بهترین هدیهای که گرفتهاید چه بوده است؟
جیم: به خدا یادم نیست، ( با خنده) کسی به ما هدیه نمیدهد!
سین: آشپزی هم میکنید؟
جیم:در حد یک تخم مرغ! هیچ دستپختی، دستپخت مادر نمیشود.
سین: خاطرهای از ماه مبارک رمضان دارید؟
جیم: بیشتر اردوهای ما در ماه رمضان برگزار میشود و روزه داری را برایمان کمی سخت کرده است اما تا جایی که بتوانیم روزههایم را میگیریم و گاهی اوقات که برایم مقدور نبوده حتما جبرانش کردم.
سین: بهترین دوست شما؟
جیم: مسعود احمدینیا.
سین: از دوستان دوران کودکیتان است؟
جیم: بله
سین: نظرتام در مورد خبرنگاران؟
جیم: (با خنده) دستتان درد نکند و خسته نباشید، دوستان خبرنگارم را دیده ام که با مشکلات بسیار، نتایج و حاشی مسابقات را پوشش میدهند و خبر تهیه میکنند، کار سختی دارند.
سین: و سخن پایانی؟
جیم: از شما تشکر میکنم و امیدوارم تمام ورزشکاران ایران در المپیک و پاراالمپیک موفق باشند و جواب زحمات و سختیها را با کسب مدالهای خوش رنگ جبران کنند.
گفتگو و تنظیم از فائزه رضایی
انتهای پیام/