کد خبر: ۵۲۵۱۵۲۷
تاریخ: ۱۴ تير ۱۳۹۴ - ۱۰:۰۶
سین جیم شماره 17،
دستانی آهنی که حریف وزنه طلای پارالمپیک شد
روزی که وزنه 280 کیلویی را بالای سر برد، نمی‌دانست با این کار بزرگش چقدر خود را در دل مردم ایران جا خواهد کرد.
به گزارش خبرنگار گروه ورزشی باشگاه خبرنگاران، قوی‌ترین معلول دنیا، قهرمان وزنه برداری جهان و شاید بتوان گفت امیدوارترین آدم دنیا، امروز روی صندلی سین جیم ورزشی باشگاه خبرنگاران نشست و با ما هم صحبت شد:
سین: خودتان را معرفی کنید؟
جیم:به نام خدا، سیامند رحمان.
سین: چند خواهر و برادر دارید؟ آنها هم ورزش می‌کنند؟
جیم: سه خواهر و یک برادر دارم، خواهر‌هایم ورزش نمی‌کنند، اما برادرم بعضی اوقات با من تمرین می‌کند.
سین: از کودکی و خاطراتتان بفرمایید؟
جیم:بچه خوبی بودم (با خنده) چیز زیادی از آن دوران یادم نیست، اما بیشتر بچه‌ها شیطنت دارند و من هم مثل بقیه.
سین:مشکل معلولیتتان را از کودکی همراه داشتید؟
جیم: بله مادرزاد است.
سین: از مدرسه گریزان بودید؟
جیم:خیر، همیشه مدرسه را دوست داشتم، پدرم برایم ماشین می‌فرستاد تا دنبالم بیاید اما من ترجیح می‌دادم با دوستانم برگردم.
سین: تحصیلاتتان چه میزان است؟
جیم:دانشجوی ترم دوم حقوق قضایی در ارومیه هستم، ولی می‌خواهم انتقالی برای پیران شهر بگیرم.
سین: اهل مطالعه هستید؟
جیم:خیلی کم، چرا دروغ بگویم!
سین:چه زمانی وارد ورزش شدید؟
جیم: اسفند ماه سال 85 وزنه برداری را شروع کردم و چند ماه بعد هم برای اولین بار همراه تیم ملی به مسابقات جهانی آمریکا اعزام شدم و به لطف خدا توانستم مدال طلا بگیرم.
سین: چه حسی دارید از این که نفر اول رشته‌ی خودتان در جهان هستید؟
جیم: حس خوبی است که بتوانیم برای کشورمان باعث افخار باشیم، وقتی مدال می‌گیریم و روی سکو می‌رویم، واقعا حس قابل بیانی نیست.
سین: از خودتان راضی هستید؟
جیم: این را مردم باید بگویند خودم نمی‌دانم.
سین:بهترین خصوصیات اخلاقی یک ورزشکار؟
جیم: ورزشکاران باید همیشه مردمی باشند، این مردم هستند که ورزشکاران را بالا می‌برند و همیشه لطف دارند.
سین: تاکنون ناامید هم شده‌اید؟
جیم: در زندگیم بسیار کم ناامید شده‌ام همیشه شکر گذارم، شاید خدا دری را روی بنده‌اش ببندد اما هزار در دیگر را باز می‌کند، هیچ وقت معلولیتم برایم ملاک نبوده است.
سین: آخرین رکوردی که زدید چقدر بود؟
جیم: 292 کیلو در بازی‌های آسیایی 2014 کره جنوبی.
سین: در فکر ارتقای رکورد هستید؟
جیم: بله، اگر خدا بخواهد بالای 300 کیلو البته اگر آسیب نبینم.
سین: بهترین و مهم‌ترین روز زندگی سیامند رحمان؟
جیم: کسب مدال طلای پار المپیک لندن.
سین: مهم‌ترین و تاثیر گذارترین شخص زندگی شما؟
جیم: پدر و مادرم، همیشه همراهم بودند، مشوقانم بودند و به نظر هیچ وقت نمی‌دانم زحمتهایی که برایم کشیدند را جبران کنم.
سین: بزرگ‌ترین اشتباه زندگیتان؟
جیم: (کمی مکث و خنده) اشتباهات زیادی داشتم!
سین: تا به حال اسمتان را در گوگل جستجو کرده‌اید؟
جیم: بله، چندین مرتبه.
سین:ازدواج کرده‌اید؟
جیم: نه، شاید بعد از پارالمپیک برزیل یا چند سال بعد از آن، ازدواج کنم.
سین:چه کسی را بیشتر از همه در دنیا دوست دارید؟
جیم: پدر و مادرم.
سین: بهترین خاطرات دوران ورزشیتان؟
جیم: طلای پاراالمپیک لندن.
سین: اهل موسیقی هم هستید؟
جیم: زندگی کردن بدون موسیقی نمی‌شود.
سین: ماشین دارید؟
جیم: بله، ماکسیما
سین: تا به حال دروغ گفته‌اید؟
جیم: فکر نمی‌کنم، دروغ تنها چیزی است که بسیار از آن می‌آید.
سین: چه زمانی وجود خدا را بیشتر از همیشه حس می‌کنید؟
جیم: زمانی که در مسابقات می خواهم وزنه بزنم.
سین: تلویزیون تماشا می کنید؟ اهل سینما و تئاتر هستید؟
جیم: بله، تلویزیون نگاه می‌کنم، زمانی هم که در اردو هستیم سینما هم می‌رویم.
سین: برنامه 90 را هم می بینید؟
جیم:بله، گاهی اوقات.
سین: به فوتبال علاقه دارید؟
جیم: تقریبا، اما والیبال را با عشق نگاه می کنم و از نظر من باخت‌هایشان چیزی از ارزش‌های والیبالیست‌هایمان کم نمی‌کند.
سین: به نظر شما فساد، در ورزش وجود دارد؟
جیم: ( با خنده) چه بگویم!
سین: بهترین هدیه‌ای که گرفته‌اید چه بوده است؟
جیم: به خدا یادم نیست، ( با خنده) کسی به ما هدیه نمی‌دهد!
سین: آشپزی هم می‌کنید؟
جیم:در حد یک تخم مرغ! هیچ دستپختی، دستپخت مادر نمی‌شود.
سین: خاطره‌ای از ماه مبارک رمضان دارید؟
جیم: بیشتر اردوهای ما در ماه رمضان برگزار می‌شود و روزه داری را برایمان کمی سخت کرده است اما تا جایی که بتوانیم روزه‌هایم را می‌گیریم و گاهی اوقات که برایم مقدور نبوده حتما جبرانش کردم.
سین: بهترین دوست شما؟
جیم: مسعود احمدی‌نیا.
سین: از دوستان دوران کودکیتان است؟
جیم: بله
سین: نظرتام در مورد خبرنگاران؟
جیم: (با خنده) دستتان درد نکند و خسته نباشید، دوستان خبرنگارم را دیده ام که با مشکلات بسیار، نتایج و حاشی مسابقات را پوشش می‌دهند و خبر تهیه می‌کنند، کار سختی دارند.
سین: و سخن پایانی؟
جیم: از شما تشکر می‌کنم و امیدوارم تمام ورزشکاران ایران در المپیک و پاراالمپیک موفق باشند و جواب زحمات و سختی‌ها را با کسب مدال‌های خوش رنگ جبران کنند.
گفتگو و تنظیم از فائزه رضایی
انتهای پیام/