به گزارش
خبرنگار سینما باشگاه خبرنگاران؛ حمید گودرزی متولد سال 1356، فارغ التحصیل بازیگری از دانشکده هنر و معماری دانشگاه آزاد تهران است. وی فعالیت هنری را با بازی در نمایش «کشتی اسپرانزا» به کارگردانی محمد رحمانیان آغاز کرد. نخستین تجربه سینمایی او، بازی کوتاهی در فیلم «سهراب» به کارگردانی سعید سهیلی است. گودرزی با درخشش خود در سریال مسافری از هند به شهرت بیشتری رسید و پس از بازی های قابل قبولش در تلویزیون اکنون توانسته جایگاه مناسبی در سینما پیدا کند. در سی و سومین دوره جشنواره ی فیلم فجر نیز گودرزی با دو فیلم "ایران برگر" جوزانی و "روباه" افخمی حضور دارد به همین بهانه گفتگویی را با وی ترتیب دادیم که در ادامه آن را از نظر می گذرانید:
آقای گودرزی سی و سومین دوره از جشنواره فیلم فجر را چگونه ارزیابی می کنید؟ واقعیت این است که من چیزی ندیدم که بخواهم ارزیابی کنم، دیروز و امروز تنها برای دیدن دو فیلم روباه و ایران برگر آمدم و چیزی به جز این دو فیلم، فرش قرمز و چند تکه موکتی که از روی آنها رد شدیم در خاطرم نیست.
در فیلم های این دوره امید وجود داشت؟ به نظر من امید آمپول نیست که بشود آن را به وسیله سینما تزریق کرد امید اول باید در دل مردم وجود داشته باشد، من بازیگر هم جزئی از مردم هستم و وقتی امیدوار باشم این امید در فیلم‌هایم هم نمودار می شود و اینجاست که می توانیم فیلمی را امیدوار کننده بنامیم.
حضور پررنگ جوانان در این دوره را چگونه ارزیابی می کنید؟ حضور جوانان خوب است اما از چگونگی و کیفیت آن اطلاعی ندارم چون فیلم‌ها را ندیدم، اما بهترین نوع جشنواره زمانی است که فیلم های پیشکسوتان و جوانان در کنار هم باشد در این حالت یک نوع ترکیبی اتفاق میافتد که به تمام سلیقه ها پاسخ خواهد داد، سینما فوتبال نیست که در آن دو تیم باتجربه ها و جوانان را تشکیل دهیم و سینما را نباید جبهه بندی کرد هر دو این ها می توانند بار مثبتی در جشنواره ایجاد کند.
از بازی در فیلم "روباه" نترسیدید؟ بازیگران از بازی در فیلم های جناحی می ترسند اما روباه یک فیلم ملی در مورد انرژی هسته ای و ترور دانشمندان آن است، من افتخار می کنم در فیلمی که درباره‌ی ایران و ایرانی است و به رشد آنها کمک می کند ایفای نقش کنم.
نظرتان در مورد کاندیداهای این دوره چیست؟ به همه‌ی آن ها تبریک می‌گویم و به نظر داوران احترام می‌گذارم چون فیلم‌ها را ندیدم نمی‌توانم بگویم انتخاب‌ها منصفانه بوده یا خیر.
ما در فیلم های "روباه" و "ایران برگر" دو نقش کاملا متفاوت را از شما دیدیم. خودتان فکر می کنید به آن چیزی که در بازیگری می خواستید رسیده اید؟ من خودم را ته خط نمی بینم و فکر می کنم هنوز جای کار زیادی دارم، امیدوارم مثل امسال که کارگردانان خوب پیشنهاد همکاری به من دادند در سال های بعد هم این اتفاق بیفتد و به آن چیزی که از بازیگری می خواهم برسم.
معیارتان برای انتخاب نقش ها چیست؟ نقش باید جذاب و متفاوت باشد کارگردان و فیلمنامه‌ی خوب هم جزء اولویت‌های من در انتخاب نقش است.
در سال سینمایی جدید برای خودتان و سینما چه آرزویی دارید؟ من برای خودم آرزو می کنم، سینمای ایران خودش به فکر خودش باشد. برای خودم آرزوی رشد و بالندگی بیشتر دارم و امیدوارم فیلم های بهتر و قابل توجه تری بازی کنم.
حرف پایانی...از همه‌ی شما تشکر می‌کنم.
گفتگو از سحر قناعتیانتهای پیام/