خاماچی افزود:عده‌ای از این افراد وابسته به خاندان نبوت و امامت و افراد بزرگوار آن روزگار به آذربایجان شرقی مهاجرت کردند و شهر تبریز به عنوان بزرگترین و آبادترین شهر ومحل قابل اعتمادی برای آنان قرار گرفت.
این شهر همچنین بهترین مکان برای اقامت و ثبت و بازگویی اندیشه‌های اسلامی، شیعی آن بزرگان بود. که یکی از معروفترین این افراد سید حمزه بوده است که هم اکنون زیارتگاه و مقبره ی وی زبانزد عام و خاص مردم آذربایجان شرقی است.
وی گفت: سیدحمزه (ع)از اولاد حضرت موسی بن جعفر (ع)بوده و از نظر نسب نامه این بزرگوار با دوازده نسب به امام موسی بن جعفر(ع) تعلق دارد.
بهروز خاماچی ادامه داد:سید حمزه (ع)شخصی مصلح، مومن و خدمت گزار مردم بود که در زمان غازان خان در دستگاه دربار آن زمان صاحب مقام والایی بود و همیشه طرف مشورت غازان خان قرار می گرفت .بنابراین در سال های 690 تا 700 هجری قمری که تبریز بزرگترین و آبادترین پایتخت بنام ایران در زمان ترکمانان و آق قویونلوها بود و غازان خان با تمام قدرت حکومت ایران را اداره می‌کرد .
شخص سید حمزه (ع)که از محله ی شام غازان یا مقر حکومت و برای انجام مسئولیت به محله ی سرخاب آمده بود در اثر اصابت تیری به گلویش در همین مکان به شهادت رسید و پسر وی سید حمزه (ع) را در آنجا دفن کرد و به مرور زمان این منطقه تبدیل به زیارتگاه با شکوهی شد .
وی اظهار کرد:در جوار این مقبره ساخت مسجد با عظمتی زیبایی و ارزش معنوی مقبره را مضاعف نموده است و روایت است که در مسجد سید حمزه (ع)چند جلد قرآن از حضرت علی (ع) موجود است که در مواردی که شخصی برای قسم خوردن نیاز دارد در این مسجد به کتاب پروردگار قسم میخورد که این خود مسئله‌ی مهم و بزرگی برای قدمت این مسجد و مقبره محسوب می‌شود.
این پژوهشگر گفت :در کنار آرامگاه سید حمزه گورستان تاریخی و قدیمی سرخاب وجود دارد که محل دفن شعرا و عرفا بوده است و امروزه از این مکان با نام مقبره الشعرا یاد می شود.
مسجد و مقبره‌ی سید حمزه (ع) در اثر اتفاق زلزله‌های تبریز بارها دچار ویرانی شده است اما به دلیل اینکه این شهربه عنوان مرکز حکومت و پایتخت مورد توجه بوده است این آثار و دیگر آثار تاریخی موجود در تبریز احیا و بازسازی شده اند.
خاماچی همچنین خاطر نشان کرد:از جمله تزئینات حرم آئینه‌کاری زیبای بالای قبر امامزاده است که با کتیبه‌ای به خط نستعلیق زینت یافته، چنانکه از متن کتیبه استفاده می‌گردد امیر علی اکبرخانه میرپنجه فرزند پناه الحق پاشاخان و به مباشرت معتمد السلطان عادلخان این آئینه کاری در ماه جمادی‌الاول ۱۳۱۳ هجری قمری انجام داده است. بقعه دارای سردابه‌ای است که قبر اصلی سید حمزه و پسرش میر ابوالحسن در آن قرار گرفته است.
وی با اشاره به بازسازی ضریح و بقعه ی سید حمزه (ع) تبریز تصریح کرد: صحن و حیاط و اطراف این مکان مقدس جایگاه مدفن بزرگانی از جمله میرزا قائم مقام فراهانی بوده است و نیز سنگ قبرهای دودمان عصر قاجار نیز در این میان به چشم میخورد و هم اکنون به عنوان یکی از با ارزشترین و مقدس‌ترین مکان زیارتی برای کسب فیض در آذربایجان‌شرقی به حساب می‌آید.