کریمی رهنما در گفتگو با خبرنگار باشگاه خبرنگاران تبریز هم چنین به صنعت شیشه گری که سابقه ی قدمت آن به پنج هزار سال قبل برمی گردد اشاره کرد و افزود: زمانی که سومری ها و مصری ها و ایرانیان در این هنر شروع به هنرنمایی کردند اولین گام خود را با مهره سازی یا به عبارت دیگر ساخت منجوق در این صنعت برداشتند و به دلیل نبود کوره و توانایی حرارت زیاد به ناچار از کوره های خاکی و آتش کم حرارتی را ایجاد و اقدام به ساخت شیشه که ترکیبات آن آهک- سودا و سیلیس بودند اقدام کردند.

کریمی رهنما گفت:محصول خمیر شیشه که از ترکیب حرارت رنگ های مختلف شیشه به دست می اید  در منطقه ی شمال غرب ایران هم رواج چشمگیری یافت که بیشتر مورد استفاده و پسند خانمها که این ابزار ساده ی منجوق  تزیینی را  نوعی خوش یومی یرای خودشان می پنداشتند و حتی برای حیوانات –مرده ها-و تزیین منازل هم استفاده می کردند.

وی ادامه داد:برای بقاو ادامه ی این حرفه در زمان های گذشته و زمانی که بشر متوجه فلز شد و از اکسیدات فلز توانست شیشه را رنگ آمیزی کند و برای اولین بار مصری ها  سه درصد کبالت(سنگ لاجوردی) را تبدیل به شیشه نموده و سپس آنها را با رنگ های سرمه ای و دیگر رنگها رنگ آمیزی کردند.و تا زمان عصر آهن  منجیق هایی از گل بر سر میله ها و قالب ها وجود داشت و مورد استفاده علاقه مندان قرار می گرفت.

وی با اشاره به اینکه شیشه تنها ماده ی فاسد نشدنی است تصریح کرد:در هم جوشی شیشه که از مخلوط انواع رنگ های شیشه انواع و اقسام مختلف رنگ شیشه ها به دست میاید نباید نقش رنگ سرمه ای را نادیده گرفت.

وی از ارتقای سطحی هم جوشی شیشه در عصر آهن توصیف کرد و عنوان کرد:در زمان حکومت ساسانیان که شهر تبریز در مسیر جاده ی ابریشم بود و ظروف تهیه شده از شیشه به دیگر کشورهای خارجی  صادر می شد. ساخت ظروف شیشه ای به این قرار بود که  با قرار دادن تکه های موزاییکی در کنار هم تکه ها به کوره می رفتند و با انجام عملیاتی آنها را تبدیل به ظروف قابل استفاده در منزل و دیگر مجالس می کردند.

محمدحسین کریمی رهنما افزود:با روی کار امدن بابلی ها و ایجاد روش (فوتی)که بیشتر مورد توجه مردمان مصر  و رم قرار گرفت و تبعیت در این عرصه هنر شیشه گری و همجوشی شیشه را از حالت سنتی به حالت صنعتی تغییر داد.

 به گفته ی وی کارگاه محمد حسین کریمی رهنما در ایران تنها کارگاه شیشه و هم جوشی شیشه در ایران است که  با دریافت نشان ملی  هدف از ایجاد این کارگاه احیای این هنر منسوخ شده است.و امید است در ثیت جهانی با نام ایران از این هنر یاد شود.

وی  برای اولین بار در ایران نگارش روی شیشه را با روش هم جوشی شیشه ابداع کرده است که به تایید معنوی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی  نیز رسیده است.