به گزارش باشگاه خبرنگاران؛ این بیماری به صورت معمول با قاعدگی کاملاً نامنظم، نازایی، پرمویی بدن، چاقی و بزرگی دو طرفه تخمدان پر از کیست است . حدود ۳ درصد افراد در سنین باروری به این بیماری مبتلا بوده و علت بیماری به طور کامل شناخته نشده است ولی شاخص ترین اختلال مربوط به غدد درون ریز بوده که در آن افزایش هورمون های مردانه یا آندروژنها دیده می شود.
علائم ، نشانه ها و ارزیابی
نشانه های عدم تخمک گذاری
این حالت با خونریزی های نامنظم ( حدود ۱۵ درصد بیماران ) ، عدم قاعدگی ( حدود ۵۰ درصد بیماران ) و نازایی ( ۷۵ درصد بیماران ) تظاهر می کند.
افزایش آندروژن
افزایش آندروژن های تخمدان و غده فوق کلیوی باعث بروز پرمویی ، چرب شدن پوست و آکنه به درجات مختلف می شود . شیوع پرمویی حدود ۹۰-۷۰ درصد موارد بوده و اغلب سرعت پیشرفت و شدت آن کم می باشد . افزایش آندروژن غالباً به قدری زیاد است که موجب عضلانی شدن اندام ، کلفت شدن صدا و ریزش موهای شقیقه می شود ، لذا در صورت پیشرفت سریع و شدید علائم فوق باید به فکر بیماری های دیگری مثل بدخیمی و مشکلات غده فوق کلیه بود.
چاقی
در حدود ۵۰ -۴۰ درصد مبتلایان به این بیماری چاق هستند . چاقی خود موجب افزایش هورمون تستوسترون آزاد و نیز تولید دائمی استروژن از آندروژن می شود.
همچنین ضایعات پررنگ پوستی که قهوه ای ، مایل به سبز و قرینه هستند و در لمس ظریف به صورت مخمل حس می شوند و بیشتر مناطق گردن ، زیربغل و کشاله ران را گرفتار می کنند و در حدود ۵۰-۳۰درصد بیماران مبتلا و در افراد چاق دیده می شود.
تدابیر درمانی
درمان بیماران مبتلا به بیماری تنبلی تخمدان وابسته به نیاز و شکایت بیمار بوده و دارای ۳ جنبه اصلی است که هریک درمان خاص خود را می طلبد و شامل پرمویی ، آکنه ، عدم تخمک گذاری مزمن و در نتیجه وجود ممتد استروژن و ضخیم شدن لایه درونی رحم ( آندومتر ) است.
در درمان پرموئی باید نکات زیر را مد نظر قرار داد و به بیمار نیز انتقال داده شود:
موهایی در بدن وابسته به آندروژن هستند و اینها به درمان طبی پاسخ میدهند.این موها عبارتند از : موهای صورت ، سینه ، شکم و کشاله ران ، موهای سایر نقاط بدن نظیر اطراف سینه ، بازوها ، پشت و ساق پاها پاسخ مناسبی به درمان طبی نمی دهند. به غیر از قرص ضدبارداری در استفاده از سایر داروها باید یک روش مطمئن جلوگیری از حاملگی در طول درمان بکار برده شود.
حداقل مدت زمان لازم برای مشاهده اثرات درمانی دارو حدود ۶ ماه است. در بیش از نیمی از بیمارانی که معالجه شده اند ، پس از قطع دارو موها مجدداً رشد می کنند. تا حصول نتیجه مطلوب ، بهتر است از روش مکانیکی ( بی رنگ کردن ، تراشیدن و کندن مو ) نیز استفاده شود.
آن گروه از موهایی که مدتهای مدیدی است رشد کرده و دارای ضخامت زیادی هستند ، به درمان طبی پاسخ مناسب نداده و باید به روش فیزیکی آنها را از بین برد. در افراد چاق کاهش وزن می تواند در هر ۳ جنبه درمان کمک کننده باشد.