به گزارش دریچه فناوری اطلاعات باشگاه خبرنگاران؛ وقتی که انسان از میلیون ها سال پیش فهمید که برای زندگی و حفظ بقای خود مجبور است با همنوعان خود ارتباط برقرار کند، از وسایل مختلفی برای برقراری ارتباط استفاده کرد، انسان های اولیه با استفاده از ترسیم تصاویر بر روی سنگ ها پیام مورد نظر خود را به یکدیگر می رساندند، اما با گسترش جمعیت و پیشرفت بشریت انسان ها از نامه استفاده می کردند و گاهی هم برای ارسال نامه های مورد نظر خود از کبوتران نامه بر بهره می برند، اما با گذشت زمان و حتی تا چند دهه پیش هم انسان ها از تلگراف برای ارسال پیام های مورد نظر خود استفاده می کردند.
با پیدایش شبکه جهانی اینترنت گزینه ای به نام "ایمیل یا همان رایا نامه" نیز متولد شد. رایانامه یا ایمیل (به انگلیسی: email) به پیامی دیجیتالی گفته می‌شود که در شبکه‌ای رایانه‌ای از یک فرستنده به یک یا چند گیرنده فرستاده می‌شود، البته این سرویس های ایمیل علاوه برای امکان ارسال و دریافت پیام امکانات دیگری نیز دارند. سرویس های "ایمیل" فقط برای ارسال نامه کاربرد ندارند بلکه می توان از آن ها برای ارسال فایل های چند رسانه ای، صوتی و تصویری نیز بهره برد یا این که با دوستان خود به صورت لحظه ای چت کرد، امروزه اکثر نامه های کاری چه در بعد داخلی و چه در بعد جهانی با استفاده از ایمیل ارسال می شوند و از سرویس دهنده های معتبر و قدرتمند جهانی می توان به یاهو و گوگل اشاره کرد.
اما همانگونه که می دانید پایگاه داده های سرویس های مذکور در خارج از کشور قرار دارند و با توجه به این که امکان جاسوسی و سوء استفاده از اطلاعات وجود دارد، بهترین گزینه استفاده از سرویس های "ایمیل ایرانی" است. اما در این گزارش قصد داریم، عملکرد ضعیف شرکت های ارائه دهنده ایمیل ایرانی را بررسی کنیم، زیرا در چندین سالی که در حال فعالیت هستند، نتوانسته اند به موفقیت چشمگیری در جذب کاربران دست پیدا کنند و حتی می توان گفت آن ها سبب افزایش مراجعه به ایمیل های خارجی نیز شده اند.
با توجه به تحریم ایران توسط یاهو امکان ساخت ایمیل از طریق آی پی ایران در این سرویس وجود نداشت که به تازگی این مشکل رفع شده است، اما سوال اصلی اینجاست که ایمیل های ایرانی چه فعالیتی را در این زمان تحریم انجام داده اند تا کاربران ایرانی جذب سرویس دهنده های فارسی شوند؟
برای مثال یکی از شناخته ترین سرویس های ایمیل ایرانی چاپار است، که معایب این سرویس توسط وب سایت اندیشه بر خط بررسی شده است که برخی از آن ها عبارت اند از:
محدودیت حجمی 1 گیگابایت؛ که برای من که تمرین های کامپیوتری دانشجویان هم به ایمیلم ارسال می شود، بسیار کم است و مرتبا در حال حذف ایمیلهای قدیمی هستم.
کارنکردن گزینه مرا در این کامپیوتر به خاطر بسپار
محدودیت دفترچه مخاطبان به 200 مخاطب. البته از آنجا که قابلیت جستجوی خودکار در میان مخاطبانی که به آنها ایمیل ارسال کرده ایم، چیزی شبیه جیمیل، وجود دارد این موضوع زیاد مشکل ساز نیست.
مشکلات رابط کاربری که متاسفانه در نسخه جدید زیادتر شده است. مثلا پیامی که باز است را می خواهید حذف کنید، پیام می دهد که هیچ پیامی انتخاب نشده است.
عملکرد ضعیف در مقابل ایمیلهای اسپم، به طوری که شما اگر صدبار هم بگویید این ایمیل اسپم است، یاد نمی گیرد، در حالی که جیمیل با دو سه بار اسپم کردن یک ایمیل، آن را لااقل برای شما در پوشه اسپم قرار می دهد. البته با فیلتر گذاشتن می توان آن را منتقل کرد اما ضعف چاپار برقرار است.
پشتیبانی ضعیف از حالت محاوره ای در مد محاوره ای، ایمیل ها قر و قاطی می شوند و مثلا ایمیل یک نفر دیگر در لیست پرسش و پاسخ های یکی دیگر لیست می شود.
موارد بالا تنها نمونه ای از ایرادات و نقاط ضعف سرویس های ایمیل فارسی و ایرانی است، حال کاربر با چه انگیزه ای باید نامه های شخصی یا کاری خود را در این سرویس های ضعیف بارگذاری کند، سرویس هایی که تقریبا می توان گفت برای ارسال و دریافت نامه های متنی هستند، در حالی که در سرویس های خارجی امکاناتی فراتر از انتظار در اختیار کاربران قرار می گیرد، برای مثال برخی از سرویس ها تا 20 گیگ فضای رایگان در اختیار کاربران خود قرار می دهد. در سرویس های خارجی کاربران قادر به ارسال پیام های مورد نظر با سرعت بالا هستند، اما نمونه هایی در سرویس های ایمیلی که در کشورمان پشتیبانی می شوند دیده شده است که قابل بحث و تاسف برانگیز است، برای مثال طبق گفته ی یکی از کاربران ایمیل های ارسالی با سرویس های ایمیل فارسی با نیم ساعت تاخیر به دست گیرنده می رسد.
حال منطق کدام گزینه را انتخاب می کند؟ سرویس ایمیل فارسی یا خارجی؟
هر منطقی که شیوه فکری گسترده و صحیحی داشته باشد، بدون شک سرویس های ایمیل خارجی را انتخاب می کند، زیرا اکثرا سرویس های ایمیل ایرانی به فکر درآمد خود هستند، برای مثال سرویسی مانند چاپار که خود را پیشتاز و یکی از بهترین ایمیل های ایرانی می داند، به مقداری حجم ذخیره سازی در اختیار کاربران قرار می دهد تا آن ها مجبور به خرید فضای گسترده تری شوند، اما سرویس هایی مانند گوگل و یاهو حجمی در اختیار کاربران قرار می دهند که حتی امکان دارد تا سال ها هم کاربر نیاز به افزایش فضای ذخیره سازی ایمیل خود نداشته باشد.
نتیجه گیری:
سرویس های ایمیل ایرانی با عملکرد بسیار ضعیف و ابتدایی خود سبب شده اند تا محبوبیت سرویس های خارجی ارائه دهنده ایمیل افزایش یابد، این در صورتی بود که حتی برخی از سرویس های خارجی کشورمان را تحریم کرده بودند، اما به دلیل ضعیف بودن سرویس های ایمیل موجود در داخل کشور، کاربر دست به هر کاری می زد که تحریم های موجود در این زمینه را دور بزند و به بهترین امکانات دسترسی پیدا کند، حال نکته این جا جالب می شود، در زمان تحریم کاربر به سمت ایمیل ایرانی نمی رفت، حال که تحریم ها برداشته شده است، به نظر شما می رود؟
سرویس های ایرانی باید در نوع کار و تفکر خود تغییر نگرش ایجاد کنند و به جای فکر به درآمد به فکر ارائه امکانات مناسب و در شان ایران و ایرانی باشند.
اگر از سرویس های ایمیل ایرانی استفاده کردید یا می کنید، معایب آن ها را با سایر خوانندگان دریچه در میان بگذارید تا شايد گامي شود و به گوش سازندگان آن برسد و روزي بيايد كه ايميل بومي را با همه ي امكانات، جايگزين ايميل هاي بيگانه كنيم
گزارش از محمدمحمدی خوجین
هــــــــــــــــــــــــــــــه...
من از ایران میل استفاده میکنم که مال وزارت فناوری اطلاعات هستش. حدود سه ساله که ازش استفاده میکنم و مشکل خاصی هم نداشته، فقط محیطش از ایمیل های دیگه ساده تره
1.مجهز نبودن به گواهینامه ی ssl
2.انتخاب سرور های بسیار ضعیف مانند آپاچی به جای سرور های قدرتمند ایرانی مانند توفان که سایت آپارات از آن استفاده می کند
www.mihanmail.ir