به گزارش
خبرنگار بهداشت و درمان باشگاه خبرنگاران گیاه پالم يا نخل روغني از گیاهان بومی آفریقا است. این گیاه اولین بار در کشورهایی مثل انگولا و توگو به عمل آمد. تکثیر و داشت آن در کشورهایی مانند مالزی و اندونزی و فیلیپین از سال 1848 میلادی شروع شد.امروزه روغن پالم دومین روغن نباتی جهان از نظر تولید به شمار می‌آید ضمن آنکه بالاترین میزان صادرات را در میان روغن‌های نباتی به خود اختصاص داده است . کشور مالزی با کمی اختلاف نسبت به رقبا،تولید کننده و صادر کننده تراز اول روغن پالم در جهان است.
روغن پالم روغني خوراكي است كه از قسمت گوشتي ميوه درخت نخل روغني استخراج شده و اما روغن هسته پالم از مغز هسته‌هاي ميوه پالم استخراج و از نظر تركيب و خصوصيات فيزيكي با روغن پالم متفاوت و مصارف و بازار جداگانه‌اي دارد.
ترکیبات شیمیایی پالم آفریقایی حاوی بیش از 4% گوشت میوه بوده در صورتیکه پالم آسیایی حاوی 65% گوشت میوه است. گوشت میوه پالم آسیایی در حدود4% روغن دارد. میوه پالم به علت خواص فیزیکی و شیمیایی اش در مدت کوتاه قابل نگهداری است، به همین دلیل باید آنرا در کارخانه‌های روغن‌کشی کوچک که در محل برداشت محصول احداث شده ، فرایند نمود. اما هسته میوه پالم را می توان به نقاط دوردست جهت روغن کشی ارسال نمود. روغن پالم سرشار از اسید پالمتیک و اسید اولئیک است. آنها 8% از ترکیبات اسید های چرب موجود در روغن پالم را تشکیل می دهند.
روغن پالم نیز حاوی 8/0 % اسید پالمیتولئیک،اسید لینولئیک و همچنان 1/1% اسید آراشیدونیک است. به علت وجود اسيد‌هاي چرب خاص،روغن پالم در دمای اتاق به 2 بخش مایع و جامد تبدیل می‌شود. روغن پالم خام دارای ترکیبات ضداکسیداسیون طبیعی يعني توکوفرولها و توکوتری‌انل هاست. پس از تصفیه حدود 50% این ترکیات در روغن پالم می ماند.
ارزش غذایی و ویتامین ها همانند دیگر روغن‌ها و چربی‌ها، هر گرم روغن پالم 9 کیلو کالری انرژی تامین می کند. از سويی دیگر چربی‌ها منبع سرشار ویتامین‌های A ,D ,E به شمار می آیند.روغن پالم خام منبع سرشاری از پرو ویتامین A است،جالب اينكه در بسیاری از کشورهای جهان برای درمان کمبود ویتامین A و پیشگیری از بروز آن از روغن پالم تصفیه شده و سرخ رنگ را استفاده مي‌كنند.از سوی دیگر روغن پالم سرشار از ویتامین E بوده و حاوی هر دو نوع توکوفرول و توکوتری انول است. گفتنی است که کاروتنوئیدها و ویتامین E وظیفه خطیر مقابله با عوامل اکساينده را در بدن بر عهده داشته و به همین دلیل نقشی بسزا در پیشگیری از ضایعات ناشی از رادیکال های آزاد در بسیاری از عوارض و نارسایی های مرتبط با کهولت ایفا می کنند.
انتهای پیام/