خوب، بد، زشت تیم ملی ایران در جام جهانی بسکتبال

به گزارش خبرنگار ورزشی باشگاه خبرنگاران؛ تیم ملی بسکتبال با دو پله پایینتر از چهار سال قبل، جام جهانی 2014 اسپانیا را در همان مرحله اول به پایان برد.

در این میان کارشناسان مختلف بسکتبال نظرات خود را در مورد عملکرد و شرایط تیم ملی ارائه کردند که در این گزارش با استفاده از این نظرات، عملکرد تیم ملی را به 3 شکل بررسی می کنیم.

1-خوب


حامد حدادی

سنتر 218 سانتی متری تیم ملی بسکتبال که بلند قدترین بازیکن جام جهانی هم به حساب می آمد حتی پیش از شروع جام جهانی مورد توجه زیادی بود. حدادی در بازی با صربستان نمایش ویژه ای داشت و در صورت بالا نرفتن خطاهایش شاید در نهایت موفق می شد تیم را به نتیجه دیگری برساند.

بازیکنان صربستان هم در مصاحبه های خود اذعان داشتند که در دفاع از حدادی ناموفق بودند.
بازیکن اهوازی تیم ملی دومین ریباندر برتر جام و هفتمین امتیازآور برتر مرحله مقدماتی شد و چند آمار خوب دیگر از جمله  دبل دبل در 3 بازی و عنوان دهمین بازیکن تاثیرگذار مرحله مقدماتی را ثبت کرد.

نمایش مقابل فرانسه

فرانسه با هر بازیکن غایبی هم که به جام آمده بود، عنوان قهرمان اروپا را پشت خود داشت و به قول برخی کارشناسان قالب و ساختار چنین کشورهایی است که قدرت آنها را می سازد.

با این شرایط نماش کوارترهای اول و آخر تیم ملی ایران مقابل فرانسه از بخش های ویژه کار تیم در جام جهانی بود که حتی عده ای را متقاعد کرد که امکان بردن این تیم وجود دارد.

مهران شاهین طبع مربی تیم ملی می گوید: " بالاخره نتیجه بازی با فرانسه هم نشان می دهد که در شرایطی خاص امکان بردن این تیم بود. در این مسابقه یکی از بهترین بازی های خود را انجام دادیم اما با چهار سوت داور و شرایط دیگر به آن نتیجه رسیدیم."

به این موضوع پیروزی مقابل مصر را هم باید اضافه کرد هر چند که انتظار دیگری از قهرمان آسیا مقابل تیم دوم آفریقا نمی رفت.

بازی های تدارکاتی مناسب

مسابقات تدارکاتی ایران در دوره چهار ساله گذشته مناسب نبوده است اما بازی های تدارکاتی یک ماه قبل از جام جهانی به خصوص تورنمنت اسلوونی برای تیم ملی مناسب بود.
 
عنایت اله آتشی می گوید: " اردوهای لهستان، اسلواکی و اسلوونی برای تیم ملی بسکتبال مناسب بود. تعداد بازی های تدارکاتی با موقعیت جسمانی و روانی تیم ما هماهنگ بود."

بازی کردن جوانان

آرمان زنگنه و بهنام یخچالی بازیکنان بسیار جوان تیم ملی بودند که به همراه مشایخی شانس حضور در میان بزرگترین تیم های دنیا را پیدا کردند. مشایخی این شانس را با مصدومیت از دست داد اما به هر حال در پروسه آماده سازی تیم برای رقابت جهانی و فضای تیم در جریان مسابقات حضور داشت. تجربه این 3 بازیکن در چنین میدانی با تجربیات دیگر قابل قیاس نیست.

به این نفرات باید محمد جمشیدی را هم اضافه کرد که هر چند یک نسل قبلتر از این بازیکنان است اما در هر حال بعد از جام ملت های سال قبل جای خود را در ترکیب 12 نفره تیم تثبیت کرد.


2-بد


از المپیک 2008 تا جام جهانی 2014

ایران در جام هفدهم نه تنها یک پله بالاتر از دوره قبل نرفت بلکه از جهت رده بندی نهایی جام 2 پله هم پایین آمد. در این میان برخی کارشناسان نگاه کلان به موضوع را مطرح می کنند.

فرزاد کوهیان قبل از شروع مسابقات جام جهانی گفت: " باید به این بپردازیم که در سطح کلان به کاری انجام داده ایم و برای این توقعات چقدر در این مدت کار کرده ایم تا به آن پاسخ دهیم."

سرمربی ذوب آهن به اتفاقات بزرگ بسکتبال ایران در زمان المپیک 2008 پکن اشاره می کند که حامد حدادی وارد لیگ حرفه ای NBA و صمد نیکخواه وارد لیگ فرانسه شد. وی می گوید:" در جام جهانی قبلی هم ارسلان بود اما حالا این دوره آبستن چه نمایشی خواهد بود؟ نکته اصلی بسکتبال ما این است که خروجی این جام و تفاوت تیم ما با دوره های قبل در چه چیزی است؟"

چرا بازیکنان ایران در دوره 6 ساله گذشته با وجود پختگی بیشتر به چنین جایی نرسیده اند؟ مهران حاتمی می گوید:" وقتی بازیکنان ما مسابقه ای نداده اند چطور به آن سطح برسند؟ با 5 بازی در هر المپیک و جام جهانی که به اینجا نمی رسیم. فقط با احساسات نباید صحبت کرد. برای بالا رفتن نیاز به معادلات دیگری است."

انتظار کسب تجربه برای بازیکنان لبریز از تجربه

علی توفیق سرمربی تیم صنایع ماهشهر نمایش تیم ملی در بازی های جام جهانی را ضعیف تر از انتظار می داند و می گوید: "زمانی که یک تیم برای اولین بار به عنوان نماینده کشور به یک رویداد بزرگ می رود، بحث کسب تجربه مطرح می شود اما بازیکنان ما 8 یا 9 سال کنار هم بوده اند و لبریز از تجربه هستند. در این میان تجربه های جهانی در رده های بزرگسالان و جوانان داشته ایم. باید دگردیسی و پوست اندازی را خیلی زودتر شروع می کردیم."

کارشناس بسکتبال جزء کسانی است که اعتقاد به اختلاف کمتر ایران با برزیل و اسپانیا دارند و اشاره می کند:" درست است که هر رویداد بزرگی با خود تجربه به همراه دارد. اما در کل ما نسبت به آنچه که انتظار می رفت، ضعیفتر ظاهر شدیم. اگر بحث نمایش خوب را هم در جام جهانی در نظر بگیریم، اختلاف ما با تیم های اسپانیا و برزیل در حد 30 امتیاز نیست."

ادبیات بازنده

در میانه جام جهانی و قبل از مسابقات بسیاری از بازیکنان و مسئولان تیم ملی بسکتبال حرف از نگاه به بازی های اینچئون را زدند که همین موضوع هم واکنش مصطفی هاشمی سرمربی مهرام را در برداشت.

هاشمی از ابتدا تا انتهای هر فصل با این ادبیات که تنها برای برد آمده و همین را به بازیکنان خود یاد داده است وارد لیگ می شود. سرمربی فصل قبل مهرام در مورد تیم ملی هم همین بحث را مطرح می کند:" زمانی که ما وارد جام جهانی شدیم به جز صمد که حرف متفاوتی زد سایرین همه ادبیات خود را برای راه فرار گذاشتند که گروه مرگ را داریم و هدف اصلی اینچئون است. این ادبیات به نوعی توهین به شعور جامعه بسکتبال است. چرا عنوان می‌شود هدف ما اینچئون است؟ از حالا با اطمینان می‌گویم که ما در اینچئون طلا می‌گیریم."

هاشمی ادامه می دهد:" این ادبیات را بازیکن درک نمی‌کند. با تصور یک بازی"باری به هر جهت" وارد مسابقه می‌شود و امکان دارد بی‌انگیزگی و بی‌تفاوتی برای او ایجاد شود. حداقل توقع ما باید صعود در جام جهانی باشد. شاید با آن هدف هم بازی را می‌باختیم. اما در صورت داشتن هدف برد حداقل تا دقایق آخر می‌جنگیدیم."

مهران شاهین طبع مربی تیم ملی بعد از جام جهانی در پاسخ به این تفکر تاکید کرد که تیم ملی تنها با روحیه ای منطقی وارد مسابقات شده و سعی بر این بوده است که توقع بالایی ایجاد نشود.

شاهین طبع می گوید:" اوضاع به این شکل نبوده که برنامه ریزی برای جام جهانی نباشد. کدام آدم عاقلی چنین کاری می کند؟"

شاهین طبع حتی به اینجا رسید که " به خواست خدا شرایطی پیش می آید که روزی تمام دوستان وارد تیم ملی شوند، مسائل روحی و روانی تیم را تقویت کنند و برزیل را هم شکست دهند. به هر حال تیم ملی که میراث کسی نیست، این روز را هم می بینیم که چطور کنار زمین تیم را تقویت می کنند تا اسپانیا را شکست دهند."

چرخه 90 درصدی بسکتبال ایران در آسیا

محمد کسایی پور حرف همکاران خود را با اشاره به یک نکته و ارائه یک راهکار تکمیل می کند: " نهایت رقابت ما در کاپ آسیا، ویلیام جونز و جام ملت های آسیا است که 90 درصد چرخه رقابت ما را به قاره آسیا محدود می کند. ما باید هر سال با کشورهایی در سطح برزیل، صربستان، فرانسه و اسپانیا رقابت کنیم. اگر هر سال 20 تا 30 بازی خوب انجام دهیم، آن زمان است که پتانسیل بسکتبال ما هم به فعل تبدیل می شود."

کسایی پور تنها به بازی های دوستانه محدود نمی شود و پیشنهاد می دهد که چند کارشناس بسکتبال با افرادی دانشگاهی دور هم جمع شوند و دور چهار ساله بسکتبال ایران را از سال 2010 تا پایان جام جهانی 2014 بررسی علمی کنند و نتایج را به فدراسیون ارائه دهند. فدراسیون هم بعد از ارائه این نتایج روی نقاط قوت و ضعف تیم با نظر کارشناسان کار کند و برای جام جهانی بعدی برنامه ریزی کند.
 
3- زشت


غفلت آسیا

تیم ایران با اطمینان در 3 دوره از چهار دوره گذشته جام ملت های بسکتبال آسیا قهرمان شده است و در تورنمنت های مختلف دیگر هم قدرت خود را نشان داده است. فیلیپین و کره جنوبی هم به عنوان تیم های دوم و سوم قاره آسیا با کمک یار خارجی به جام جهانی آمدند اما هر 3 تیم آسیایی روی هم 2 برد به دست آوردند و هیچ کدام موفق به صعود از گروه خود نشدند.

مهران حاتمی سرمربی تیم قهرمان لیگ ایران می گوید: " این نتایج اختلاف بازی آسیا را با اروپا و جهان نشان داد. تمام بازیکنان ما سعی خود را کردند اما بسکتبال آسیا از نظر سطح بازی پایینتر از جهان و اروپا است."

اینکه بزرگترین قاره جهان با تمام استعدادها و در برخی موارد کمک بازیکنان آمریکایی هم تا این سطح با جهان فرق دارد قسمت زشت بسکتبال آسیا است.

نمایش ضعیف مقابل برزیل

تیم ملی در بازی با برزیل بدترین نمایش خود در جام جهانی را داشت که درست در نقطه مقابل بازی هایی مثل فرانسه بود.

کادرفنی تیم ملی هم تا اینجای کار را می پذیرند که نمایش تیم مقابل برزیل باید بهتر بود و حتی اشتباهات کادر در این بازی را هم قبول می کنند.

هر چند اختلاف ایران مقابل اسپانیا هم در همین حد بود اما داستان اسپانیا را هر کارشناس و اهل بسکتبالی با تمام تیم های دیگر متفاوت می داند.

یک گارد رأس، یک سنتر

تیم ملی برای رفتن به جام جهانی باید خلاصه ای از بهترین های کشور را جمع می کرد. حتی در صورت جوانگرایی نکردن و نگاه به نتیجه هم ایرادی به تیم وارد نبود، ده ها مسابقه آسیایی در طول چهار سال فرصت خوبی برای پخته کردن جوانان بود.


در این میان ترکیب تیم ملی از دو جهت توازن نداشت. کسایی پور سرمربی تیم ملی ب علاوه بر مشکل گاردرأس اعتقاد دارد جانشینان حامد حدادی هم کمکی به تیم نکردند و به این ترتیب تیم ملی با یک گارد رأس و یک سنتر پا به میدان جهانی گذاشت.

اما نکته زشت ماجرا در بدشانسی با مصدومیت پی در پی گاردرأس ها یا کم آوردن برخی بازیکنان نیست. ماجرای همراه نبردن فرید اصلانی به جام جهانی و پشیمان شدن در میانه راه، بحث پول عرفان نساج پور و لنگ زدن در یک پست، قسمت زشت ماجرا بود.

شنیده شده که تیم ملی در اسلوونی به جایی رسیده که حتی بحث تماس گرفتن با فرید اصلانی و حامد حسین زاده برای کمک به تیم در جام جهانی مطرح شده است اما مشکل وقت و ویزا جلوی این کار را گرفته است.

در ابتدای خط خوردن نساج پور بحث پرداخت نشدن 11 هزار دلار به فیبا و نگرفتن اجازه حضور این بازیکن مطرح شد. در میانه جام جهانی گزارشگر تلویزیون از قول مشحون تاکید کرد که این پول پرداخت شده و فیبا اجازه بازی وی را صادر نکرده است. در نهایت هم محمود مشحون گفت که پول پرداخت شده، اجازه فیبا گرفته شده است و در نهایت کادر فنی مخالف حضور نساج پور بوده است.

حقیقت ماجرا هر چه بود، داستان و پروسه انتخاب بازیکن در جام جهانی از بخش های زشت ماجرا بود. به خصوص که بعد از قبول کردن داستان ضعف فنی نساج پور و مخالفت کادر فنی، موضوع ارسلان کاظمی مطرح شد که از ترکیب اینچئون هم خط خورد و داستان دیگری را برای ترکیب تیم ملی ساخت. داستان هایی که مهران شاهین طبع آن را پیش پا افتاده می خواند اما تا بعد از جام جهانی هم گریبانگیر تیم بوده است.

گزارش از فرشته سیفی ناجی

انتهای پیام/