به گزارش
خبرنگار علمی باشگاه خبرنگاران ، نانوجاذبی با قابلیت جذب بسیار بالا توسط محققان دانشگاه صنعتی امیرکبیر ساخته شد. بازیابی این جاذب در محیط‌های قلیایی امکان‌پذیر است. همچنین به دلیل سرعت بالای فرایند در صورت به کارگیری آن، می تواند در سیستم‌های پیوسته به کار رود.
آلاینده‌های رنگی، مهم‌ترین آلاینده‌های شناخته شده در جهان هستند که علاوه بر آلوده کردن آب دریاها و اقیانوس‌ها، با جلوگیری از تابش نور خورشید به اعماق دریا، فرایند فوتوسنتز را مختل کرده و موجب مرگ آبزیان می‌شوند. علاوه بر این رنگزاهای مصنوعی، سمی و سرطان‌زا هستند.
بنابراین معرفی سیستمی که بتواند این مواد را جذب کند، به عنوان یک فرایند ساده و اقتصادی در حذف این آلاینده‌ها ضروری است. در این تحقیق تلاش شده است با معرفی یک ماده فوق جاذب و قابل بازیافت، برای رفع این مشکل تلاش شود.
به گفته باقر حیاتی دانشجوی دکترای مهندسی محیط زیست نانوجاذب تولید شده که از جنس دندریمر پلی پروپیلن ایمین است، از قدرت جذب تقریباً هزار برابری در مقایسه با جاذب‌های معمولی برخوردار است. با توجه به امکان بازیابی این نانوجاذب در محیط قلیایی، می‌توان از آن برای رفع آلاینده‌های مختلف استفاده کرد. با توجه به ویژگی‌های ذکر شده، استفاده از این نانوجاذب باعث کاهش چشمگیر هزینه‌ها خواهد شد.
طبق گزارش موجود، اندازه مولکولی دندریمر پلی پروپیلن ایمین حدود 5 نانومتر است که خود، سطح مخصوص بسیار بالایی را به پژوهشگران نوید می‌دهد. در نتیجه جذب 33 گرم آلاینده توسط تنها یک گرم نانودندریمر و جذب هزار برابری آن نسبت به جاذب‌های معمول امری بدیهی است. این پدیده به واسطه سطح مخصوص بسیار بالای این نانو پلیمر پرشاخه و همچنین وجود نانو‌حفره‌ها در ساختار آن صورت می‌گیرد.
حیاتی در ادامه افزود: با توجه به قابلیت‌های خاص نانوجاذب تولید شده، به عنوان ماده‌ای ضد میکروب و همچنین برای حذف آلاینده‌های فلزات سنگین موجود در آب نیز قابل کاربرد است. در ادامه این کار، طرح‌هایی در این زمینه در حال انجام است که نتایج خوبی هم حاصل شده است.
به گفته حیاتی، جذب 33 گرم آلاینده توسط 1 گرم جاذب پلیمری نانوساختار در مدت زمان کمتر از 2 دقیقه صورت می‌گیرد. از طرفی، پارامترهای ترمودینامیکی نیز حاکی از فرایندی خود به خودی و گرما‌گیر است. بررسی انرژی فعالیت فرایند نیز ثابت کرده است که این فرایند کاملاً فیزیکی است.
انتهای پیام/