"الهام سیفی نیا"، نویسنده‌ی داستان‌أهای کودک در گفتگو با خبرنگار حوزه ادبیات
باشگاه خبرنگاران گفت: در همه‌ی داستان‌ها، ردی از یک حادثه اصلی و چند حادثه‌ی فرعی دیده می‌شود، اما تسلسل حادثه‌ها در داستانهای ایرانی کم است.
وی همچنین افزود: رمان‌های حادثه‌ای تا حد زیادی بیشتر رمان‌های پلیسی و کارآگاهی است، اما در ایران به این گونه رمان‌ها پرداخته نمی‌شود و نوجوانان به سراغ رمان‌های مهیج خارجی می‌روند که از این دست رمان‌ها بسیار است.
سیفی‌نیا در خصوص هیجان در آثار کودک عنوان کرد: در گروه سنی کودک، بیشتر کتاب‌ها با هدف تعلیمی نوشته می شوند و هیجان و حادثه جایگاه ویژه‌ای در آنها ندارد.
نویسنده کتاب "نمی خواهم آمپول بزنم" همچنین افزود: نقش نویسندگان کودک در حوزه‌ی رمان‌های مهیج بسیار کم‌رنگ است. این نویسندگان می‌توانند مقوله‌ی هیجان و حادثه را با دید کودک در آثار خود بگنجانند و گام بزرگی در ادبیات داستانی بردارند.
انتهای پیام/ص