مجله شبانه باشگاه خبرنگاران؛
أَمَّن يُجِيبُ الْمُضْطَرَّ إِذَا دَعَاهُ وَيَكْشِفُ السُّوءَ وَيَجْعَلُكُمْ خُلَفَاء الْأَرْضِ أَإِلَهٌ مَّعَ اللَّهِ قَلِيلًا مَّا تَذَكَّرُونَ
يا [كيست] آن كس كه درمانده را چون وى را بخواند اجابت میكند و گرفتارى را برطرف میگرداند و شما را جانشينان اين زمين قرار میدهد آيا معبودى با خداست چه كم پند میپذيريد
این آیات قدسی شاید همان کلماتی باشد که آدم از پرودگارش آموخت تا به شافعت آن به درگاه خدا بازگردد و از هیبتِ آن خطابِ «اهبطوا» آرام گیرد.
ما فرزندان آدم از صحف آسمانی این گونه کلمات بسیار آموخته ایم و می توان گفت که دعاهای قرآنی همه از گنجینۀ همان کلمات باشد که خداوند به آدم تلقین فرمود (بقره: 37).
این دعا را مردمان اغلب در هنگام سختی و بلا به صورت فردی یا گروهی تلاوت می کنند. در این دعا آدمی می آموزد که غیر از خدا هیچ کس در جهان نیست که دعای نیازمند بیچاره ای را برآورده کند.
غیر از خدا هیچ کس نیست که سختی ها و بلاها را از بنده بگرداند و باز بر ایشان رحمت کند و ایشان را در روی زمین به قدرت و اقتدار پادشاهی برساند.
عجبا که آدمیان بت بی جانی را یا انسان حقیر و ناتوانی را به جای پروردگار غنی و مقتدر طلب می کند و از بتهای باطلی چون جاه طلبی و تکبر و حرص و ظلم کمک می گیرند.
عجبا که ایشان را به تضرع و زاری می خوانند تا خواسته هایشان برآورده شود در حالی که اگر به حق و حقیقت روی آورند و به خوبی و راستی و درستی و زیبایی متمایل شوند اوست که می تواند در ظلمات غم و قصۀ عالم، نفَس رحمانی خود را چون بشارتی برای بندگان بفرستد و دلهای ایشان را شاد کند.
آیا باز آدمیان برای چنین پروردگاری شریک و نظیر و بدیل قائل می شوند؟
برای مشاهده مجله شبانه اینجا کلیک کنید