گزارش/
به گزارش باشگاه خبرنگاران ،واژه تاجیک تاکنون به نام‌های: تاجیک، تازیک، تاژیک، تژیک، تاجک، اوگانه، پارسیوان، تاجیکی، تات، تجگی، سرت و ... خوانده شده است واژه "تاجیک" که گونه‌های پیشین آن تازیک یا تاژیک است، در آغاز معنی عرب داشته
است. گویا ایرانیان آسیای مرکزی، مسلمانان را به این نام میخواندند و چون
در آن زمان به این باور بودند که یک نفر ایرانی، اگر به دین اسلام گروید،عرب
می شود. از سوی دیگر به دلیل آنکه درگذشته ترکها تنها مسلمانان ایرانی را
می‌شناختند، واژه تاجیک نزد ترکان معنی ایرانی (در برابر ترک) یافت و در
دوران پیروزی ترکان بر ایرانیان، ایرانی‌ها خود را تاجیک میخواندند. برخی
نیز بر این باورند که واژه تاجیک از ریشه ترکی است و اصل آن به معنی تبعه
ترک بوده است.عرب‌های مسلمان، تاجیک‌ها را (اوگانه) می‌نامیدند.
تاجیک‌ها در افغانستان (پارسیوان) در جمهوری فدراتیو روسیه(تاجیکی) در زبان
ترکی (قزلباش، کزلباش) در خاور ایران (تاجیک) و در باختر ایران (تات) و در
سیستان به (تجگی) سر‌شناسند. در اوایل سده 20 م واژه تاجیک در اتحاد جماهیر
شوروی بابربا (سرت) به معنی جمعیت اسکان یافته آسیای مرکزی به کار می‌رفت.علاوه بر آثار ایرانشناسان در فرهنگهای پیشین و امروز از جمله
منتخب اللغات، دایرةالمعارف فارسی، برهان قاطع، سراج اللغات، نظام الاطباع،
فرهنگ عمید، فرهاگ معین، لغت نامه دهخدا و... واژه تاجیک و مفهوم لغوی آن
مورد بررسی قرار گرفته است. بیشتر پژوهشگران بر پایه اسناد و مدارک با ارزش
،تاجیک را قوم غیر عرب و ترک معرفی کرده و آن را از نژاد ایرانی دانسته‌اند که در ایران بزرگ شده است.مفهوم اصلی واژه تاجیکواژه تاجیک از سه بخش تشکیل شده است: بخش اول (تاج) که زینت بخش سر پادشاهان و نشانه پادشاهی آنان بوده.بخش دوم (ی) نسبیت است مانند بخارایی، سمرقندی و بخش آخر(ک) را دستک گویند.نام "تاجیکستان"تاجیکان
از کهن‌ترین مردم نژاد آریایی ایرانی الاصل و پارسی‌زبان هستند که از دیر
باز در این سرزمین به سر می برند. از این رو سرزمینی که در آن سکونت گزیده‌اند به "تاجیکستان" معروف شده است.به بیان دیگر، نام کشور جمهوری "تاجیکستان"
از نام قوم آزاده، رشید و پاک اندیش تاجیک گرفته شده و آن را "تاجیکستان"
نامیدند.منبع:تاجيكي نيوز انتهاي پيام/