نيروى هوايى از جهت رزم و وسايل رزمي هيچ كم و كسر ندارد/هزاران ساعت پرواز افتخارآميز در پرونده نيروى هوايى ثبت است

به گزارش خبرنگار دفاعي - امنيتي باشگاه خبرنگاران، 19 بهمن سال 57  تاریخی فراموش نشدني در تاريخ حماسه‌هاي قهرمانان نيروي هوايي است،  روزي كه دلاور مردان ارتش اسلام در نيروي هوايي از ستم و بند طاغوت رسته و پيوستگي رسمي خود را به امام خميني(ره) و نهضت اسلامي‌شان به طور صريح، علني و در كمال شجاعت ابراز و به نمايش گذاشتند.

همافران که تظاهرات‌های خود علیه رژیم استبدادی را از مدت‌ها قبل آغاز کرده بودند در 4 ‌بهمن‌ماه‌ 1357 رهسپار منزل آیت‌الله‌ طالقانی‌ شدند، تظاهرات کنندگان در آستانه ورود امام خمینی (ره) به میهن ضمن اعلام همبستگی با ایشان شعار می دادند "به‌فرمان‌ خمینی‌، نظامیان‌ ملی‌، از طاغوت‌گسستیم‌، به‌ ملت‌ پیوستیم‌".

همزمان با تظاهرات تهران، در حدود پنج‌ هزار نفر از افسران‌، درجه‌داران‌ وهمافران‌نیروی‌ هوایی‌ بوشهر، علیه رژیم تظاهرات کردند. آنان به سان تظاهرات تهران، برنامه خود را با صدور اطلاعیه‌ای به پایان رسانده و ‌همبستگی‌ خود با ملت و گسست از رژیم‌ را اعلام‌ کردند.

سه روز پس از تظاهرات همافران تهران، همافران‌پایگاه‌ هشتم‌شکاری‌ اصفهان‌ نیز به همان سبک ضمن‌ برگزاری‌ تظاهرات‌ علیه رژیم استبداد،بیانیه‌ای‌ را صادر نموده و ضمن‌ اعلام‌ همبستگی‌ با نهضت اسلامی مردم و حضرت امام خمینی (ره) ، خواسته هایی چون برپایی حکومت‌ اسلامی‌ و اخراج مستشاران‌ آمریکایی‌ را مطرح ساختند.

ریزش نیروهای پایگاه‌های نیروی هوایی در سراسر کشور سیری تصاعدی داشت و این تظاهرات‌ها بیشترین تاثیر را در این میان برجای گذارد. پس از چهار تظاهرات فوق اعتصاب غذای همافران آغاز گشت که ضربه‌ای کشنده بر حیثیت رژیم بود و از همین روی بود که بسیاری از همافران به جرم اعتصاب غذا زندانی شدند!

در یازدهم بهمن ماه، علمای متحصن در مسجد دانشگاه تهران در اعتراض به دستگیری همافران و هشدار در برابر قتل اعلامیه‌ای صادر نمود.

12 بهمن؛ قدردانی امام(ره) از  همافران

در حالی که رژیم و ایالات متحده تمام همّ خویش را در جلوگیری از بازگشت امام خمینی (ره) به میهن بکار بست اما پایداری ملت آنان را در این راه به هزیمت کشاند و نهایتا در برابر این خواست امام و مردم تسلیم شدند. این فتح موجی از امید را در میان ملت بوجود آورد و آنان را در ادامه راه استوارتر ساخت. همافران نیز از این امر مستثنا نبودند و در روزی که از به ثمر رسیدن تلاش¬های خود و ملت شادمان بودند، قدردانی امام خمینی (ره) از همافران، حلاوت آن روز تاریخی را برای آنان مضاعف ساخت: «تشکرمی‌کنم‌ از این‌ قشرهایی‌ که‌ متصل‌ شدند به‌ ملت‌. اینها آبروی‌خودشان‌ را، آبروی‌کشورشان‌ را، آبروی‌ ملت‌شان‌ را حفظ‌ کردند. این‌ درجه‌دارها، همافرها، افسرهای‌نیروی‌ هوایی‌، اینها همه‌ مورد تشکر و تمجید ما هستند وهمینطور آنهایی‌ که‌ دراصفهان‌، در همدان‌ و در سایر جاها اینها تکلیف‌ شرعی‌،ملی‌، کشوری‌ خودشان‌ رادانستند و به‌ ملت‌ پیوستند و پشتیبانی‌ از نهضت‌اسلامی‌ ملت‌ را کردند، ما از آنهاتشکر می‌کنیم»‌

یکی از مناسبت‌هایی که هر سال مقام معظم رهبری درباره آن به سخنرانی می‌پردارند و طی آن مسائل روز و تحولات مرتبط با آن مناسبت را بیان می‌کنند، سالروز نیروی هوایی ارتش جمهوری اسلامی ایران است.

سابقه بیانات مقام معظم رهبری در سالروز نیروی هوایی ارتش جمهوری اسلامی ایران در 19 بهمن ایام الله دهه مبارک فجر، به سال 68 باز می‌گردد، از آن زمان  تاکنون 16 سخنرانی به این مناسبت ایراد شده است.

باشگاه خبرنگاران در گزارش اول خود بیانات مقام معظم رهبری در جمع فرماندهان و پرسنل نیروی هوایی ارتش در سال‌های 68، 69، 70، 71 و 75 را بازخوانی کرد و در این گزارش نیز بیانات رهبری انقلاب را در سال‌های 77، 78، 79، 82 و 83 بازخوانی کرده است.


*حادثه‌ای که در 19 بهمن 57 اتفاق افتاد ملت ایران و انقلاب و امام(ره) را سرافراز کرد


مقام معظم رهبری در 19 بهمن 77 در دیدار جمعي از پرسنل نیروی هوایی می‌فرمایند: شما حق داريد امروز را گرامى بداريد؛ زيرا حادثه‌اى كه در روز نوزدهم بهمن سال 1357 اتّفاق افتاد، نه فقط افتخارى براى نيروى هوايى و ارتش بود، بلكه ملت ايران و انقلاب و امام(ره) را سرافراز كرد. شايد امروز بعضى از جوانانِ ما اهميت اين حركت را در آن فضاى بسيار حسّاس و لحظه مهم نتوانند به خوبى ارزيابى كنند و شايد حتّى بعضى از كسانى هم كه حادثه را ديده اند، اهميت آن را آنچنان كه هست، مورد تأمّل قرار نداده باشند؛ اما حادثه بسيار مهم بود و مثل همه حوادث مهم، اوّلاً به اراده و عزم پولادين و ايمان عميق جمعى از مردم - كه همان پرسنل نيروى هوايى بودند - متّكى بود؛ ثانياً آثار و نشانه هاى خود را در طول تاريخ انقلاب هم بر جاى گذاشت.

فرمانده کل قوا می‌افزایند: شما ملاحظه كنيد، هشت سال جنگ براى يك كشور، رويدادى فراموش شدنى و كوچك نيست. در طول اين هشت سال، هيچ زبان انتقادگر و ذهن وسوسه گرى نتوانست نيروى هوايى را مورد اعتراض قرار دهد و به كار آن انتقاد و اعتراضى كند. چرا؟ چون نيروى هوايى در طول اين دوران دشوار و پُرحماسه و در عين حال خونبار، در جلوترين ميدان‌ها حاضر بود. در طول جنگ، نيروى هوايى يكى از بهترين امتحان‌ها را داد. اين پديده بزرگ، نمى تواند از آن اقدام روز نوزدهم بهمن جدا باشد. اين همان روحيه است؛ يك جا آن طور خودش را نشان مى دهد؛ يك جا در طول جنگ اين طور ظهور و بروز مى كند؛ يك بار و يك جا هم در دوران سازندگى پس از جنگ و خودسازى و بازگشت به خود، بايد طور ديگرى خود را نشان دهد، كه مى دهد.


* هيچ كس منّتى بر سر ارتش جمهورى اسلامى ايران ندارد/ انقلاب به گردن همه ما حق دارد


ایشان با بیان اینکه هيچ كس منّتى بر سر ارتش جمهورى اسلامى ايران ندارد، هيچ كس دست ارتش را به سوى انقلاب و اسلام و نور هدايت نگرفته است و نكشيده است، تاکید می‌کنند: همه ما منّت پذيرِ انقلاب و اسلاميم. اسلام به گردن همه ما حق دارد. انقلاب به گردن همه ما حق دارد كه ما را از دوران تلخ اسارت و وابستگى و بى حالى و عدم امكان بروز استعدادها و قبول سلطه بيگانگان خارج نمود و به دورانى وارد كرد كه اگر دشوارى و سختى اى هم داشته باشد، در راه ايجاد يك دنياى بهتر و براى ايستادن روى پاى خود است. ارتش از جمله اجزايى از اين ملت بود كه با شوق خود، با پاى خود، به ميل خود، با ابتكار خود، با قبول خطرها، به سمت انقلاب آمد، انقلاب را در آغوش گرفت و در انقلاب حل شد و مظهر آن، روز نوزدهم بهمن 1357 بود.


* اعتبار يك ارتش، به استقلال آن است؛ به متّصل بودن به منافع ملت است؛ به ايستادن روى پاى خود است


عزيزان من! داشتن وسايل مدرن و پيشرفته‌اى كه به وسيله ديگران به يك كشور و به يك ارتش داده مى‌شود و در مقابل، منابع آن كشور و آن ملت غارت مى‌شود و بر كسانى كه صاحبان آن منابعند، تسلّط مى‌يابند، ارزشى ندارد. ارزش يك ارتش و يك نيروى هوايى به اين نيست كه مدرنترين هواپيماها را، ديگرانى كه ساخته اند، ديگرانى كه آن را مى‌شناسند، ديگرانى كه آن را تعمير می‌كنند و ديگرانى كه خود را مالك آن مى‌دانند، با بهاى گزافى، به يك ارتش، يا به يك نيروى هوايى بدهند و در برابر آن، خود را آقا بالاسر و همه كاره و صاحب اختيار و كليددار آن ارتش و آن نيروى هوايى بدانند. اين هيچ اعتبارى براى يك ارتش و يك نيروى هوايى محسوب نمى‌شود. اعتبار يك ارتش، به استقلال آن است؛ به متّصل بودن به منافع ملت است؛ به ايستادن روى پاى خود است؛ به داشتن قدرت اقدام در مقابل دشمن است؛ به سرافرازى و غرور و مناعت در مقابل بيگانگان است.

رهبری معظم انقلاب در ادامه این دیدار عنوان می‌کنند: ارتشى كه در رأس آن كسانى قرار گيرند كه مجبور باشند در مقابل بيگانه تعظيم كنند، ارتش غيور و با مناعت و بلندپروازى نيست. امروز خيلى از كشورها هستند كه از لحاظ ارزيابى و تقويم موقعيت ارتششان، در آخرين رديف‌هاى فهرستِ ارتش‌هاى دنيا قرار مى‌گيرند؛ اما انبارهايشان هم پُر از وسايل مدرن فراوانى است! پول‌هاى ملتشان را گرفتند و به اينها دادند، چهار نفر هم ارباب بالاى سرشان گذاشتند؛ اين مايه افتخار نيست و هيچ ارزشى ندارد. مايه افتخار را شما داريد؛ شما كه روى پاى خودتان ايستاديد؛ شما كه بيگانه‌اى را بر خود و در خود نمى‌پذيريد؛ شما كه سعى مى‌كنيد با موجودىِ خودتان، بهترين خدمات را انجام دهيد. هر كدام از شما اگر اين روحيه اقتدار و مناعت و اتّكاءِ به نفس و عزّت در وجودتان بيشتر باشد، ارزشتان بالاتر و فايده تان براى ملت بيشتر است.

حضرت آیت‌الله خامنه‌ای در پایان این دیدار می‌فرمایند: روحيه عزّت، روحيه استقلال، روحيه تكيه به توانايي‌هاى خود، روحيه استغناء؛ استغناء از همه كسانى كه مى‌خواهند در مقابل آنچه از ماديّات مى‌دهند، بخش عظيمى از معنويات و عزّت و ايمان و استقلال و شخصيت و هويت انسانى را از ما بگيرند. عزّت و استغناء در مقابل اينها، بزرگترين سرمايه است. اين را بايد حفظ كنيم و ملت ايران حفظ كرده است و ارتش عزيز ما حفظ كرده است. شما در نيروى هوايى، يكى از بهترين مظاهر حفظ اين نيرو و اين حالت و اين روحيه بوديد و هستيد و بايد باشيد. سختي‌هايى هم وجود دارد كه بايد تحمّل كرد تا عبور كنيد. اين لحظه‌هاى تعيين كننده، در سرنوشت اين ملت و اين كشور و اين تاريخ بسيار اثر دارد. البته كمك و تفضّل و رحمت الهى شامل حال شما بوده و هست. آنها فكر نمى‌كردند ملتى كه ارتشش تنهاى تنهاست و نيروهاى مسلّح و رزمندگانش  اعم از ارتش و سپاه و بسيج و بقيه كسانى كه در ميدان نبرد و رزمِ دلاورانه اين دوران حضور داشتند جز به قدرت خودشان و توكّل به خدا، به هيچ نيرويى اتّكاء ندارند، بتواند بر دشمنش كه از همه جا كمك مى‌گرفت، پيروز شود. آنها فكر نمى‌كردند؛ ولى اين به بركت ايمان انجام شد. اين در تاريخ ملت ما خواهد ماند؛ اين را قدر بدانيد. خداى متعال اين تفضّل را به همه ما فرمود. اگر اين ايمان و اين روحيه و اين توكّل را حفظ كنيم، رحمت الهى هم براى ما ادامه خواهد داشت.


*راهى كه قدرتمندان براى اين كه اين احساس و انگيزه را در يك ملت از بين ببرند، انديشيده اند، بى حس كردن، بى خيال كردن و تخدير كردن ملت‌هاست


فرمانده كلّ قوا در ديدار پرسنل نيروى هوايى در 19 بهمن 78  در دانشگاه هوايى شهيد ستّارى با بیان اینکه اگر روز نوزدهم بهمن و حركتى را كه نيروى هوايى انجام داد، به طور درست بشكافيم، انسان معانى زيادى در اين حركت و در اين روز، مشاهده مى‌كند، می‌فرمایند:  آن روز در واقع، ارتش آمد و خود را در صفوف مقدّم ملت قرار داد؛ با همان هدف‌ها، با همان آرزوها، با همان انگيزه‌ها و با همان روش‌ها. ملت رنج مى‌برد؛ انقلاب حركت عظيمى بود كه اين ملت بزرگ، براى رنج زدايى و آينده سازى انجام داد. ملت از ديكتاتورى و استبداد سياهِ حاكم بر اين كشور رنج مى‌برد. اوّلاً، اين از لوازم سلطنت بود؛ چون نظام پادشاهى نظام مالكيت و مَلِكيّت و فرو بردن پنجه اقتدار در همه اركان جان يك ملت است و تحمّل آن بسيار دشوار است. ثانياً آن خاندان طاغوتى حاكم، اين استبداد و خودكامگى را با فساد اخلاقى و فسادآفرينى و بدتر از همه با تسليمِ يكپارچه اين كشور و اين ملت به بيگانگان و دشمنان، آميخته بودند. ملت از اين رنج مى برد.


معظم له می‌افزایند: راهى كه قدرتمندان براى اين كه اين احساس و انگيزه را در يك ملت از بين ببرند، انديشيده‌اند، بى حس كردن، بى خيال كردن و تخدير كردن ملت‌هاست. اين كار را رژيم فاسد و مفسد پهلوى، با استفاده از همه ابزارهاى ممكنى كه در اختيارش گذاشته مى‌شد، انجام مى‌داد: بى حس كردن، بى خيال كردن، غافل كردن، غرق در توهّمات كردن و البته گاهى ظواهر و تشريفاتى هم با زرق و برق، جلوِ چشم‌ها نشان دادن. آن روز ارتش را به همين بلا دچار كرده بودند؛ ارتش تحمّل نكرد و پوسته را شكست. آمدن جوانان نيروى هوايى در چنين روزى  به مدرسه علوى كه من آن جا بودم و از نزديك آن شور و حماسه را ديدم، همان شكستن آن پوسته بود. اين كار را رژيم فاسد و مفسد پهلوى، با استفاده از همه ابزارهاى ممكنى كه در اختيارش گذاشته مى‌شد، انجام مى‌داد: بى حس كردن، بى خيال كردن، غافل كردن، غرق در توهّمات كردن و البته گاهى ظواهر و تشريفاتى هم با زرق و برق، جلوِ چشم‌ها نشان دادن. آن روز ارتش را به همين بلا دچار كرده بودند؛ ارتش تحمّل نكرد و پوسته را شكست. آمدن جوانان نيروى هوايى در چنين روزى  به مدرسه علوى  كه من آن جا بودم و از نزديك آن شور و حماسه را ديدم  همان شكستن آن پوسته بود.

ایشان بیان می‌کنند: ارتش را از باطن پوك مى‌کردند. به ارتش، تا آن جايى كه برايشان صرفه داشت و به خودشان و جلال و شكوه ظاهرى خودشان مربوط بود، ظواهر و تشريفات و زرق و برقى مى‌دادند؛ اما علم، فناورى، تحقيق، ساخت و توليد، ابدا! اين كه نيروى هوايى بتواند به يك ابزار و وسيله‌اى اشاره كند و بگويد اين را من به وجود آورده‌ام و فرزندان من از محصول انديشه خودشان ساخته‌اند، ابدا! اين گونه نبود؛ يعنى اجازه نمى‌دادند. انسان همان انسان است؛ جوانِ آن روز نيروى هوايى، از لحاظ استعداد و كيفيت، مثل جوانِ امروز نيروى هوايى بود؛ اما او اجازه پيدا نمى‌كرد. تحصيلات در يك چهارچوب خاص و در محيط مشخصى در كشور بيگانه؛ دستورها، اندازه‌ها و روش‌ها  نه فقط در حوزه كار نظامى، كه در زمينه فرهنگ و اعتقادات  تحت تأثير و در مشت بيگانه بود. چهار تا ابزار هم در اختيارش مى‌گذاشتند! ارتشى كه يك ابزار را در اختيارش بگذارند، اما اگر يك قطعه اين ابزار جابجا يا خراب شد، قدرت استفاده از آن را نداشته باشد، چگونه ارتشى است و چقدر مى‌تواند مستقل باشد؟ قضيه اين گونه بود.

در آن روز، صحبت از اين نبود كه ارتش ايران بتواند از توليد و از محصول تحقيقات خود استفاده كند؛ ابدا. حتّى صحبت اين نبود كه بتواند آن هواپيما يا رادار يا وسيله مدرن الكترونيكى‌اى را كه در اختيارش مى‌گذارند، درست بشناسد! اجازه اين هم داده نمى‌شد. اين همان سنگ و حجاب و محفظه‌اى است كه جلوِ رشد يك موجود را مى‌خواهد بگيرد. اين موجود تا مادامى كه بى‌حسّ و بى‌خيال باشد، اين محفظه هست و وقتى به خود آمد، آن وقت است كه محفظه‌ها را مى‌شكند و مانع‌ها را برمى دارد. اين اتّفاق افتاد و ارتش، خود را در صفوف مقدّم ملت ايران قرار داد.


* بنده هيچ ملتى را مانند ملت ايران سراغ ندارم كه اين طور آگاهانه، آرمانگرايانه، شجاعانه و چنين بيدار و به روز، از راه خود و كار خود و آرمانهاى خود دفاع كرده باشد


فرماندهی معظم کل قوا  تاکید می‌کنند: مى‌دانيد كه همين قرن تمام شده بيستم، قرن انقلاب بود. از دهه دوم اين قرن  بلكه حتّى از دهه اوّل اين قرن  انقلاب‌هاى اجتماعى و سياسى شروع شد، تا همين آخر. در بين ده‌ها حادثه‌اى كه يا انقلاب واقعى بود و يا انقلاب ناميده شد، كودتايى بود كه اسمش را انقلاب گذاشتند، بنده هيچ ملتى را مانند ملت ايران سراغ ندارم كه اين طور آگاهانه، آرمان‌گرايانه، شجاعانه و چنين بيدار و به روز، از راه خود و كار خود و آرمان‌هاى خود دفاع كرده باشد. اين مخصوص شماست. اين مبالغه و مجامله نيست؛ اين يك واقعيت است. هركس از صد سالى كه بر دنيا گذشته، اطّلاع داشته باشد، شهادت خواهد داد كه ملت ايران ملتى بزرگ، ملتى شجاع و ملتى شايسته باليدن و رشد و پيشرفت است.

مقام معظم رهبری در پایان این دیدار می‌فرمایند: هرجا كه هر جمع و گروهى، به هدف بزرگى دست يافته، اين چيزها را لازم داشته است: جدّ و جهد، استقامت و پافشارى و دامن برچيدن از دست و پا گيري‌هاى زندگى روزمرّه. در كارهاى جمعى بايد در اين گونه چيزها - كه براى زندگى فردى، خيلى خوب و لازم است؛ اما وقتى كه پاى آرمان‌ها به ميان مى آيد مى شود «مزاحم» - غرق نشد.



*ارتش‌ها معمولاً افتخارات خودشان را در ميدان‌هاى كاركرد وسايل رزمى به دست مى‌آورند؛ اما نيروى هوايى ما با يك حركت عظيم انقلابى، افتخار جداگانه‌اى را كسب كرد


رهبر معظم انقلاب اسلامى در ديدار گروه كثيرى از پرسنل نيروى هوايى در 19 بهمن 79 می‌فرمایند: اين افتخار براى نيروى هوايى كه يك نيروى رزمى است از راهى جز راه تحرّك رزمى به دست آمد. ارتش‌ها معمولاً افتخارات خودشان را در ميدان‌هاى كاركرد وسايل رزمى به دست مى‌آورند؛ اما نيروى هوايى ما با يك حركت عظيم انقلابى، افتخار جداگانه‌اى را كسب كرد. البته نيروى هوايى ما از جهت رزم و وسايل رزمى هم هيچ كم و كسر ندارد. در دوران دفاع مقدّس و قبل و بعد از آن - بخصوص در آن مواقع حسّاس - نيروى هوايى چه بر روى آسمان، چه بر روى زمين، چه در داخل صفوف نزديك به صفوف مقدّم، چه در پشت جبهه‌ها و چه در داخل پايگاه‌ها، حامل افتخار بود. هزاران ساعت پرواز افتخارآميز در پرونده نيروى هوايى ثبت است. ساخت وسايل زمينى رادا‌رها و وسايل هدايت شونده زمينى و به كارگيرى بسيار دشوار و پيچيده آنها جزو افتخارات نيروى هوايى است، كه شهيد ستّارى قبل از آن كه فرمانده نيروى هوايى شود، يكى از قهرمان‌هاى اين ميدان بود.

ایشان در ادامه ضمن بر شمردن عوملی که موجب بوجود آمدن این حرکت‌ها شد، تاکید می‌کنند: آن كار نيروى هوايى در ابتداى انقلاب، افتخارى جداگانه است؛ افتخارى نه از شيوه معمول افتخارات نيروهاى نظامى، بلكه افتخار به وسيله يك حركت عظيم انقلابى. آن جوان‌ها كه شايد بعضى از آنها امروز در بين همين جمعيت باشند به مركز اقامتگاه امام  كه من خودم آن جا بودم، آمدند. اين‌ها سلاح و تجهيزات نظامى نداشتند؛ اما جان خودشان را كف دست گرفته و آمده بودند. براى اين كه اشتباه نشود، كارت‌هاى شناسايى خودشان را در خيابان ايران سرِ دست گرفته بودند و جلو مى‌آمدند. اين حركت، حركت بزرگى بود. چه عاملى اين حركت‌ها را به وجود مى آورد؟

اول، احساس تعهّد است؛ نقطه مقابل ولنگارى، بى تعهّدى و وادادگى. يك انسان زنده در هر جا كه هست، چه در مسؤوليت بالايى در فلان سازمان يا فلان نيرو يا در هر نقطه ديگر و چه در بدنه  بايد احساس كند كه بر دوش او يك تكليف بزرگ هست كه بايد آن را به انجام برساند.
 
دوم، موقع شناسى است، اگر نيروى هوايى مى خواست همين كار را فرضاً ده روز بعد انجام دهد، ديگر اين ارزش را نداشت. ده روز بعد مسأله‌اى نبود كه نيروى هوايى بخواهد به آن جا بيايد و اعلام حضور كند؛ وقتش همان موقع بود.

سوم، دشمن‌شناسى است. همه كارهاى ما، يك نوع مبارزه است. زندگى، ميدان مبارزه است. شما در خانه خودتان هم كه نشسته باشيد، مجبوريد چالشى را بر خودتان تحميل كنيد تا بتوانيد تنفّس كنيد و ادامه حيات دهيد. مبارزه‌ها فرق مى‌كند؛ كوچك و بزرگش فرق مى‌كند؛ شخصى و عمومى‌اش فرق مى‌کند؛ جهتگيرى انسانى و ضدّانسانى اش فرق مى‌کند؛ همه در حال مبارزه‌اند. اين كه گفته‌اند « انّما الحياة عقيدة و جهاد»، يك واقعيت است. انسان راهى را انتخاب مى‌كند و در آن راه مشغول چالش و مبارزه مى‌شود. زندگى اين است. اين مبارزه عليه كيست؟ فلش اين مبارزه را به سمت چه كسى بايد قرار داد و جهت مبارزه كدام است؟ يعنى در اين مبارزه، عبارت اُخراى اين كه دشمن كيست مهم است. اين عنصر سوم هم در كار آن روز نيروى هوايى وجود داشت؛ دشمن معلوم بود.

رهبری معظم انقلاب در ادامه بیان می‌کنند: آيا امروز هم اين سه عنصر مهم است يا نه؟ آيا امروز هم احساس تعهّد مهم است يا نه؟ آيا آدم ولنگار و بى اعتناى به مسؤوليت و بدون احساس تعهّد، ممكن است وجودش اندك فايده‌اى براى نيروى هوايى، براى ارتش، براى كشور و براى هر مجموعه ديگرى  جز خودش  داشته باشد؟ پس، اوّل، احساس تكليف است. امروز نيز همان احساس تكليف براى يكايك ما لازم است.

حال كه احساس تكليف كرديم، مى‌خواهيم كارى كنيم. بنابراين بايد موقعيت و فضا و زمينه‌ها و امكانات را بشناسيم تا بدانيم كدام كار، بهين و برتر است و ما بايد آن را انجام دهيم. اين مبارزه‌ى بهينه در برابر كيست؟ دشمن ما كيست؟ ببينيد؛ امروز هم هر سه عنصر، اساسى است.

جوان‌هاى امروز در نيروى هوايى و در ارتش و در همه نيروهاى مسلّح و در سراسر كشور و در دستگاه‌هاى مختلف، با يك احساس پاكِ مسئوليت و تعهّد به ميدان مى‌آيند. اين استعداد ايرانى، اين زمينه‌هاى فراوان كار، اين امكاناتى كه امروز در كشور و پاى كار وجود دارد، آينده خوبى را نويد مى‌دهد. دشمن چگونه مى‌تواند از پديد آمدن آن آينده جلوگيرى كند؟ راه اوّلش اين است كه اين احساس تعهّد را در هر انسانِ كارى و فعّال بميراند و از بين ببرد؛ احساس تكليف را به لااباليگرى، بى مبالاتى، ولنگارى و وادادگى تبديل كند. از راههاى مختلف هم وارد مى شوند. از راه ترويج شهوات و از راه طعمه‌هاى مالى و ساير راهها وارد مى‌شوند و انسان‌هاى متعهّد را به يك انسان بى‌تعهّد و بى فايده و خنثى و ازدست رفته تبديل مى‌كنند.

نقطه دوم ، يعنى موقع شناسى نيز همين طور است. بسيارى از اين جنجال‌هاى سياسى و تبليغات كه عمدتاً به وسيله بوق‌هاى اجنبى در داخل كشور ما فضا را آلوده مى‌كنند و آلودگى فرهنگى و آلودگى صوتىِ معنوى به وجود مى‌آورند، براى اين است كه موقعيت‌ها شناخته نشود؛ يعنى افراد ندانند كه در چه موقعيتى قرار دارند. مى‌بينيد كه گاهى اوقات جنجال‌هاى سياسىِ موسمى به وسيله گروهها و عناصر مختلف و بعضى از دستجات و جناح‌هاى گوناگون سياسى در كشور راه مى‌افتد. اينها بلندگو هستند. گوينده‌ها غالباً مربوط به دشمنان آن سوى مرزها هستند كه مسأله‌اى را وسطِ ذهنيّت مردم پرتاب مى‌كنند تا ذهن آنها را مشغول كنند و به دنبال آن، موقع شناسى از بين برود و جايگاه زمانه، نياز زمانه، موقعيت فعّاليت و عمل  اين كه امروز كشور به چه كارى احتياج دارد،  به دست فراموشى سپرده شود. بسيارى از نقش‌هاى فرهنگى دشمن در اين زمينه است.



* اين انقلاب و اين كشور و اين حركت عظيم، بزرگترين ضربه را بر منافع چپاولگران و غارتگران بين المللى وارد كرده است


فرماندهی معظم کل قوا با اشاره به اینکه دشمن شناسى نيز همين طور است. مى‌بينيد بعضى كسان ترويج مى‌كنند كه ما دشمن خارجى نداريم! انسان از غفلت بعضى افراد تعجّب مى‌كند، می‌فرمایند:  من به شما عرض كنم، اين انقلاب و اين كشور و اين حركت عظيم، بزرگترين ضربه را بر منافع چپاولگران و غارتگران بين المللى وارد كرده است. اگر اين حرف حقيقت دارد كه انقلاب اسلامى و نظام اسلامى جلوِ منافع غارتگرانه بيگانگان را در اين كشور گرفته است  كه حقيقت دارد و راست است، ديگر كدام توضيحى براى اثبات وجود دشمن لازم است؟! معلوم است كه دشمن كيست و چه كسى با اين نظام مخالف است.

اكثر رسانه‌هاى دنيا در دست همان غارتگران است. راديوها و تلويزيون‌ها و مطبوعات و سازمانهاى خبررسانى متعلق به آنهاست. غالباً در بيشتر نقاط عالم، جنگ فرهنگى و سياسى عظيمى را عليه جمهورى اسلامى شروع كرده‌اند؛ كه دنبال اين جنگ فرهنگى، جنگ سياسىِ همراه با موذيگري‌هاى اقتصادى و فشارهاى گوناگون است. اگر كسى اين دشمنِ با اين وضوح را نبيند، آيا چنانچه بدخواه نباشد، غافل نيست؟!

نيروى هوايى سرمايه‌هاى عظيمى در اختيار دارد؛ هم سرمايه‌هاى تجهيزاتىِ بسيار عظيم و گران‌قيمت و هم از آن بالاتر سرمايه‌هاى انسانى. در نيروى هوايى، سرمايه‌هاى انسانى بسيار ارزنده است. شما بايد روزبه روز نيروى هوايى را جلو ببريد.


* در دل نيروهاى مسلّح و در نقطه‌اى كه در واقع سوگلى نيروهاى مسلّح بود ، يعنى نيروى هوايى  حركتى به‌وجود آمد كه نهضت عمومى و انقلاب را يك گام بزرگ جلو برد


فرماندهی معظم کل قوا در ديدار فرماندهان و كاركنان نيروى هوايى ارتش جمهورى اسلامى در 19 بهمن 82 می‌فرمایند:  وقتى يك ملت با همه‌ى وجود، با همه‌ى توان و با صداى بلند در يك عرصه آرمان‌هايى را فرياد مى‌كند و پاى آنها مى‌ايستد و دنيايى را متوجّه و مبهوت خود مى‌سازد، جبهه‌اى كه طرف مقابل ملت است، به چه تكيه مى‌كند؟ عادتاً به نيروهاى نظامى خود. چنين تصوّرى در ذهن بسيارى از مردم ما بود؛ اما ناگهان عكس اين را مشاهده كردند. ديدند در دل نيروهاى مسلّح و در نقطه‌اى كه در واقع سوگلى نيروهاى مسلّح بود، يعنى نيروى هوايى حركتى به‌وجود آمد كه نهضت عمومى و انقلاب را يك گام بزرگ جلو برد. اين كار، خطر هم داشت. كسى نبايد خيال كند كه آن روز اين كار بى‌خطر بود؛ نه، بسيار خطرناك بود؛ عمل شجاعانه‌اى انجام دادند. بنده هم در آن روز شاهد و ناظر اين حركت عظيم بودم و تأثير آن را در مجموع فضاى انقلابى كشور لمس كردم. بنابراين، اين حركت مثل همه‌ى حركت‌هاى شجاعانه و برخاسته‌ى از تجلّى اراده و عزم انسانى، ماندگار است و در تاريخ ثبت خواهد شد و ثبت شد.

مقام معظم رهبری در ادامه این دیدار  می‌افزایند: شايد خيلي‌ها در اين كشور ندانند كه در نيروى هوايى چه كار بزرگ و چه حركت ارزشمندى بعد از آغاز حيات نظام اسلامى و جمهورى اسلامى شروع شد. بنده خوب مى‌دانم در نيروى هوايى چه اتّفاقى افتاد؛ نيروى هوايى پاى اين حرف ايستاد. در رده‌ى بالاى اين نيرو كسانى بودند كه خيلى هم تمايلى نداشتند، اما جوانانِ آن روز نيروى هوايى كه بسيارى از آنها الان جزو هيأت رئيسه‌ى نيرو و از فرماندهان ارشد نيرو هستند و بسيارى‌شان هم به شهادت رسيدند عزم خود را جزم كردند تا همچنان پيشرو بمانند و ماندند.

ایشان بیان می‌کنند: خيلي‌ها هستند كه به مبدأ و فكرى ايمان مى‌آورند و وارد دايره‌ مؤمنين مى‌شوند؛ اما وقتى مشكلات پيدا شد و تكاليف سنگين گرديد، پس مى‌زنند. كسانى مورد مدح الهى هستند كه وقتى بلى را گفتند و وارد ميدان شرف و صداقت شدند، بر آن پاى بفشرند، و نيروى هوايى ما پاى فشرد. اين گواهى من است، آن هم گواهى از نزديك. اين را مى‌گويم براى اين‌كه شما جوانان نيروى هوايى كه خيلى از شما آن روزها را درك نكرده‌ايد و آن شخصيت‌ها را هم نديده‌ايد؛ خيلى از شما «بابايى» و «ستّارى» و ديگر چهره‌هاى برجسته‌ى نيروى هوايى را نديده‌ايد  بدانيد كه نسل قبل از شما چه كار برجسته‌اى انجام داد و چه خدمت بزرگى به كشور و نظام اسلامى كرد. امروز شما همان بار سنگين را بر دوش داريد. روز اوّلِ انقلاب با بيست‌وپنج سال بعد از انقلاب، از لحاظ سنگينى مسؤوليت، هيچ تفاوتى ندارد، جز اين‌كه هرچه پيش مى‌رويم، كار پيچيده‌تر و ظريف‌تر و دقيق‌تر مى‌شود و اين متوجّه به شماست.

حضرت آیت الله خامنه‌ای می‌افزایند: امروز كشور شما چون مى‌خواهد آزاد و مستقل و متّكى به خويش باشد، مورد تهاجم است؛ هيچ مسأله‌ى ديگرى در ايران نيست. چه كسى امروز نمى‌داند كه مسأله‌ى حقوق بشر و آزادى و دمكراسى و ديگر حرف‌هايى كه از دهان بلندگوهاى بيگانه خارج مى‌شود، حرف‌هاى پوچ و بهانه‌هاى واهى بيش نيست؟ اين را همه مى‌دانند. امروز كيست كه حمايت امريكا و بقيه‌ى مستكبران دنيا را از رژيم‌هاى صددرصد ديكتاتور نداند؟ كيست كه نداند در اين كشور پنجاه سال يك رژيم ديكتاتورىِ سياهِ وابسته  پهلوى اوّل و پهلوى دوم حكومت كرد و مورد حمايت قدرت‌ها و گاهى همين شخصيت‌هاى فعلى بود؟ اين‌ها را همه مى‌دانند. معلوم است كه اين واقعيات نشان‌دهنده‌ى خيلى چيزهاست. مخالفت اينها با جمهورى اسلامى فقط به يك دليل است: اين ملت خواسته و عزم كرده و توانسته است مستقل بماند و خود را دست اينها ندهد و به اينها نفروشد. امروز مسأله اين است.


رهبر معظم انقلاب اسلامى در ديدار پرسنل نيروى هوايی در 19 بهمن 83 می‌فرمایند: برخلاف تحليل‌هاى مغرضانه‌ى كسانى كه سعى مى‌كنند حركت عظيم انقلاب را حركتى وانمود كنند كه از درك و آگاهى برخوردار نبوده است، حركت انقلاب، يك حركت آگاهانه از سوى مردم بود.

معظم له در ادامه عنوان می‌کنند: اين نخستين انقلاب بزرگ تاريخ انقلاب‌هاى دنيا در طول قرن‌هاى اخير است كه توانسته خط مستقيم و جهت‌گيرى خود را در يك چنين مدت طولانى حفظ كند ... اولين انقلابى كه با مردم شروع كرد، با مردم ادامه داد، حرف خود را عوض نكرد، راه خود را تغيير نداد و اهداف خود را كم و زياد نكرد، انقلاب اسلامى ايران است.

ایشان می‌افزایند: اولين انقلابى كه با مردم شروع كرد، با مردم ادامه داد، حرف خود را عوض نكرد، راه خود را تغيير نداد و اهداف خود را كم و زياد نكرد، انقلاب اسلامى ايران است. اين انقلاب به نام خدا و براى مردم و براى عدالت و استقلال و آزادى آغاز شد و اين راه را همچنان ادامه داده است. هنوز شعارها همين‌هاست و به توفيق الهى اين شعارها همچنان خواهد بود.

مقام معظم رهبری می‌فرمایند: يكى از مهمترين بخش‌هاى تشكيل دهنده‌ هويت اين انقلاب، استقلال و هويت ملت ايران بود؛ چيزى كه در طول دوران پنجاه ساله‌ى حكومت پهلوى و در حدود پنجاه سال قبل از آن در حكومت قاجار، بكل لگدمال شده بود. كشور به اين بزرگى، ملت به اين بااستعدادى، ثروت به اين انبوهى، يكجا در اختيار سياست‌هاى بيگانه بود؛ يك روز در رقابت روس و انگليس، يك روز مستقلاً در اختيار انگليس، در نهايت هم در اختيار دزدى قوى پنجه‌تر از اين‌ها؛ يعنى امريكا. ملت ايران - چه فرزانگانشان كه با علم و آگاهى از آن وضعيت رنج مى‌بردند، و چه آحاد مردم كه از آثار آن وضعيت دچار شكنجه و ستم بودند، يكى از بزرگترين هدف‌هايشان اين بود كه اين هويت اسير را بازيابى كنند؛ استقلال خودشان را به دست بياورند و تابع سياست اين كشور و آن كشور نباشند. امروز هم مهمترين دشمنى‌هايى كه با اين انقلاب مى‌شود، به خاطر همين است.

فرماندهی معظم کل قوا بیان می‌کنند: آنها با استبداد مخالف نيستند. آنها امروز به كشورهايى كه در دولت‌هايشان حتّى دريچه‌اى به انتخاب و آزادى مردم باز نشده، دارند كمك مى‌كنند؛ با آنها هم‌سو و همراه هستند و با استبداد مخالفتى ندارند. رژيم ايالات متحده چقدر حكومت‌هاى كودتايى را تغذيه كرده، حمايت كرده، حفظ كرده؛ بنابراين آنها به اين مسأله اهميتى نمى‌دهند. تروريسم را خود آنها راه انداختند.

توقع آنها از ايران اسلامى، تبعيت از سياستهاى امريكا و تسليم در مقابل خواست متكبران عالم است؛ يعنى يك استبداد بين المللى.

ملت ايران هم با كمال شجاعت ايستاده است. راهپيمايى بيست ودوم بهمن مظهر اقتدار ملى است؛ نشان‌دهنده ى عزم عمومى ملت ايران است؛ مظهر همان چيزى است كه هر دشمنى را در هر حد و اندازه‌يى از اقتدار نظامى و توانايى‌هاى تبليغاتى و سياسى، مرعوب مى‌كند. ملت ايران هر سال با حركت خود در بيست ودوم بهمن، دشمن را در جاى خود متوقف و وادار به عقب نشينى كرده؛ امسال هم به فضل الهى همين طور خواهد بود.

مقام معظم رهبری در ادامه این دیدار تاکید می‌کنند:  بحمداللَّه تاكنون نيروى هوايى آزمايش‌هاى خوبى از خود نشان داده است. نيروى هوايى قبل از پيروزى انقلاب مجال بروز و ظهور نداشت؛ پرسنل نيرو، افسر نيرو، درجه دار نيرو، كاركنان گوناگون نيرو، در جمع نيرو گم بودند؛ فقط چند نفر فرمانده براى مسؤولان عالى رتبه شناخته شده بودند. اينها دستشان روى هم بود و براى هم كار مى‌كردند.

امروز به بركت انقلاب اسلامى، در طول اين سال‌هاى متمادى، بخصوص سال‌هاى دفاع مقدس، نيروى هوايى با همه اجزاء وجود خود، خودش را در مقابل چشم ملت ايران گذاشت. امروز قضاوت ملت ايران درباره نيروى هوايى ارتش جمهورى اسلامى، بسيار ستايشگرانه است.

فعاليت عظيمى را كه شما در دوران جنگ، چه در بخش پرواز، چه در بخش پدافند، چه در بخش پشتيبانى‌ها، چه در بخش سازماندهى ادارى، چه در بخش ساخت و توليد انجام داديد، مردم فراموش نمى‌كنند. نيروى هوايى كارهايى كرد كه اثرش را مردم ديدند. امروز هم مردم با همان چشم به نيروى هوايى نگاه مى‌كنند.

خودتان را هرچه بيشتر بسازيد و پيش ببريد. مثل موجود زنده‌اى كه تمام اجزاء آن در بخش‌هاى مختلف و با مسئوليت‌هاى مختلف، از جان و روح و تحرك واحدى برخوردار است، در همه‌ بخش‌ها توليد كنيد؛ توليد فكر، توليد محصول، توليد ابتكار، توليد ايمان؛ مثل موجودى كه در همه‌ى بخش‌هاى بدن او نبض مى‌زند و زندگى محسوس است.

آينده متعلق به شماست. ملت ايران راه‌هاى دشوارى را طى كرده، از گردنه‌هاى سختى عبور كرده و بخش بسيار مهمى از راهِ رسيدن به قله را پيموده و به اين قله خواهد رسيد؛ اين سرنوشت قطعى ملتى است كه تلاش مى‌كند و مى‌داند چه كار مى‌كند؛ مى‌داند كجا مى‌رود، و حركت مى‌كند. شما در اين زمينه، سهم بسيار مهمى داريد.

ادامه دارد...

انتهای پیام/