*کار نیکو، کاری است که موجب شادی و آسایش و کمال آدمیان است و نوعی کرامت و بخشش به حساب می‌آید زیرا شخص باید از سرمایه جان و تن و ثروت مادی و معنوی خویش به خاطر دیگران خرج کند.
*در این آیه خداوند تشویقی کرده است کار نیکو را که اولاً هر کار خوبی در جهان پاداش دارد.
تو نیکی می کن و در دجله انداز که ایزد در بیابانت دهد باز (سعدی)
ثانیاً خداوند هر نیکی را به ده برابر پاداش می‌دهد تا اصحاب سود و سودا را به سرمایه گذاری بر انگیزدو هیچ مرکز مالی در جهان نیست که سود هزار درصد پیشنهاد کند و البته این هزار درصد حد اقل است و گرنه خداوند وعده هفتاد و هفتصد برابر یعنی هفت هزار و هفتاد هزار درصد نیز داده است و گاه وعده پاداش بی حساب و بی حد داده است.
*این آیه درسی و حکمتی است برای همه مردمان که مانند پروردگارشان باشند یعنی هر کس به صدق و اخلاص، کار نیکویی نسبت به آنها انجام داد و خدمتی کرد آن را عزیز شمرند و شکر گویند و شکرانه بدهند و باز خود را بدهکار بدانند زیرا آن کس که ابتدا خوبی می‌کند سبقت با اوست.
*اگر کسی کار ناشایستی کرد شایسته است در صورت امکان او را ببخشند که خداوند و بندگان مخلص او چنین می‌کنند و گرنه به مصداق آیه حاضر بدی را به همان اندازه و نه بیشتر پاسخ گویند.
کم مباش از درخت سایه افکن هر که سنگت زند ثمر بخشش (سعدی)
*پاداش حقیقی هر کار خوب نزد اهل معرفت همان کار خوب است که توفیق انجامش بهترین پاداش آن است زیرا انجام کار نیک به تدریج در آدمی به ملکه و خصلت نیکویی تبدیل می‌شود. آن حسنه ای است که آدمی با خود نزد پروردگار می‌برد.
*خوبی تاجی است از شرافت که آدمی را سلیمان زمان و نادره دوران می‌کند. آن ده برابر که خداوند فرموده است به حقیقت ده فرزند است که عروس خوبی می‌زاید همه نیکوروی و نیکوکار و از هر یک هزار برکت دیگر متولد می‌شود و زایش‌ها با افزایش‌ها تکرار می‌شود و این اجر بی حساب است.
برای مشاهده مجله شبانه اینجا کلیک کنید
این شعر از حافظ است
کم مباش از درخت سایه افکن هر که سنگت زند ثمر بخشش
این شعر از حافظ است
کم مباش از درخت سایه افکن هر که سنگت زند ثمر بخشش
این شعر از حافظ است
کم مباش از درخت سایه افکن هر که سنگت زند ثمر بخشش