بخشی از آیه 187 سوره بقره
*هُنَّ لِباسٌ لَّکُم و أنتُم لِباسٌ لَّهُنَّ*
ایشان، یعنی زنان شما، همچون لباس (مایۀ شأن و منزلت و پوشش و آبرو و حیثیت) باشند شما را و شما نیز همچون لباس باشید ایشان را.
*این عبارت کوتاه در مجموع مشتمل بر بیش از یک
کلمه نیست و آن، کلمۀ لباس است. بنابراین خداوند با کاربرد تنها یک کلمه رابطه
متقابل و برابریِ کاملِ زن و مرد را چنین بیان کرده است که زنان در حکم لباس و
پوشش و شأن اجتماعی و شخصیت و هویت شما هستند و شما نیز همین مقام را در مقابل
ایشان دارید.
*این تعبیر در عین حال نشان وحدت زوج است که هر یک برای دیگری است و در مواجهه با همسرش شأن و مرتبه و مقام پیدا می‌کند. بنابراین اگر کسانی بپرسند که یک نمونۀ کوچک از معجزه قرآن در چیست می‌توان همین آیه را به عنوان یک مثال روشن عرضه کرد.
*چه تعبیر زیبایی است که: زن همچون جامه‌ای فراگیر، مرد را در خود می‌پوشاند و چنانکه گویی بدون زن برهنه است و مرد نیز زن را در کسوت شخصیت و عشق و حمایت خویش می‌پوشاند چنانکه گویی بدون او عریان و بدون حفاظ است.
*دو کلمه «لَکُم» یعنی برای شما مردان و «لَهُنّ» یعنی برای آن زنان، حامل این معنی لطیف است که زن و مرد علیه یکدیگر نیستند بلکه این «برای» او و او «برای» این است، بدین معنی که هر یک در جهت سود و بهره‌مندی دیگری است. مرد باید بکوشد که خود را برای همسر خرج کند و زن همچنین، رابطه ایشان «له و علیه» نیست بلکه از هر دو طرف «له» است یعنی برای «او»، به نفع «او» و به خاطر «او».