آدمی در ذات خود سرشار از نیازهایی است که رفع این نیازها به شخصیت گرفتن انسان کمک می کند و نقص در رفع آن موجب تزلزل شخصیت و ذات انسان می گردد. پیدا کردن شریک زندگی مناسب یکی از مهمترین اتفاقات فردی و اجتماعی برای افراد است و کمک بسیاری به سلامت اخلاقی و امنیت روانی پایدار در سطح جامعه می کند.

در این حوزه نباید برخی واقعیت ها را نادیده گرفت، برخی از روابط ناسالم و ازدواج های نادرست و اشتباه صدمه زیادی را به شخص و جامعه وارد می کند. از اوایل دهه 90 با واژه ای در فضای مجازی و اینترنت آشنا شده ایم. مدت زمان زیادی از آغار فعالیت سایت های همسریابی تاکنون نمی گذرد اما متاسفانه بسیاری از ما این روزها مصداق های ازدواج اینترنتی را در بین اطرافیانمان مشاهده می کنیم که در غالب آنها مقصد زوجین دادگاه های حل اختلاف می باشد. بسیاری از کارشناسان اجتماعی و رفتاری بر این باورند که متاسفانه در کشورمان شاهد حرکت شتابان تغییرات گسترده در ساختارهای اجتماعی و سنتی و در نهایت رسیدن به مرحله گسست فرهنگی هستیم که ارتباطات در فضای مجازی و شروع زندگی مشترک افراد بر این اساس کمک زیادی را به این روند مخرب کرده است.

شبکه های اجتماعی محصولی وارداتی از غرب به شرق این کره خاکی است ولی باید فرهنگ سازی در فضای مجازی توسط مسئولین امر هرچه سریعتر انجام شود. در فضای مجازی افراد با استفاده از سایت ها، کانال ها و گروه های مختلف مجازی با یکدیگر آشنا می شوند این آشنایی که غالباً با وعده های کذایی ضورت می گیرد تبدیل به دروغی برای آغاز آشنایی در فضای وب است. پرنگ نشان دادن نقاط قوت و کمرنگ کردن نقاط ضعف جز لاینفک بسیاری از شخصیت های مجازی برای شروع یک رابطه دوطرفه با جنس مخالف است. به عقیده بسیاری از کارشناسان حضور افراد در فضای مجازی و شبکه های اجتماعی برای آشنایی و ایجاد رابطه با جنس مخالف نشانه بارزی از ضعف و سستی در اعتماد به نفس این افراد است.