مافیای پوشاک؛ نیمه پنهان بدحجابی‌های آشکار
نیاز نیست که حتما کارشناس باشید تا رواج گسترده لباس‌های خلاف شئون اسلامی را در جامعه تأیید کنید بلکه کافی است سری به فروشگاه‌های لباس بزنید و از نزدیک شاهد فروش مانتوهایی باشید که هیچ سنخیتی با فلسفه حجاب اسلامی ندارد.
به گزارش گروه وبگردی باشگاه خبرنگاران ،روزنامه جام جم در گزارشی آورده است: گــویی قضیه برعکس شده است. این روزها به جای آن که پیدا کردن لبـــــاس هایی با پوشش غیر اسلامی در بازار سخت باشد، اتفاقا در بسیاری از شهرهای کشور شاهد هستیم که پیدا کردن لباس هایی همسو با فرهنگ دینی جامعه ایرانی دشوار شده است.
هم اکنون اوضاع به شکلی درآمده است که با ورود به اغلب مانتو فروشی ها، با الگوی یکسانی از مانتوها روبهرو می شوید که انگار طراحی همه آنها با یکدیگر هماهنگ شده است. اغلب مانتوهایی که در بازار به فروش می رسد، یا دکمه ندارد و فقط با یک بند بسته می شوند و یا یقه شان به حدی باز است که فقط با پوشیدن مقنعه می شود پوشش اسلامی را تا حدودی رعایت کرد.
حتی به جرات می توان گفت که مانتو آستین بلند در بازار داخلی کشور بندرت پیدا می شود و جالب این که اگر بتوانید مانتو آستین بلند هم پیدا کنید، دکمه ای در آستین مانتوها تعبیه شده است که بــــراحتی می تـــوانید مانتوی آستین بلند را به آستین کوتاه تبدیل کنید.
وفور این گونه لباس های غربی که هیچ سنخیتی با فرهنگ جامعه دینی ما ندارد، شرایط انتخاب لباس را برای زنان سخت تر کرده است و در این بین بر فعالیت فروشندگان اینگونه لباس ها نیز نظارت قاطعی اعمال نمی شود.
حتی کار به جایی رسیده است که گاه فروشندگان لباس های متناسب با پوشش اسلامی، تحت فشار فروشندگانی قرار می گیرند که فروش لباس های متناسب با شان و جایگاه زنان را خطری برای بازار غیرقانونی خود به حساب می آورند.
به طور مثال، همین چند روز قبل در گزارشی که در رسانه ملی منتشر شد، اتفاق جالبی افتاد و یکی از فروشگاه های عرضه مانتوهای اسلامی پس از آنکه به عنوان یکی از واحدهای نمونه فروش به مردم معرفی شد، از سوی بـــرخی دست های پشت پرده در امر نظارت لباس مورد شماتت قرار گرفت و حتی این واحد فروش مانتو به مدت چند روز بسته شد.
* مافیای پنهان
ساده انگاری است که فکر کنیم رواج روز افزون این مانتوهای نامتناسب با فرهنگ دینی جامعه، به صورت اتفاقی انجام می شود و در پس آن، برنامه ای منسجم، مغز متفکر و هماهنگ کننده ای وجود ندارد.
محمد باقری، عضو کمیسیون فرهنگی مجلس شورای اسلامی در گفت و گو با جام جم تصریح می کند: شکی نیست که مافیای ترویج پوشش های غیردینی در جامعه فعال است و این مافیا اجازه نمی‌دهد که پوشش اسلامی در جامعه گسترش پیدا کند.
به اعتقاد باقری، این مافیای ترویج پوشش غیراسلامی با حمایت دشمنان این ملت در تلاش است که مدل های غیردینی از پوشش را رواج دهد و برای این کار از هر راهی مثل ارزان فروختن محصولات استفاده می کند. حمایت از تولیدکننده داخلی که تولیدش با پوشش اسلامی هماهنگی دارد، برخورد قوه قضاییه با مافیای ترویج پوشش‌های غیردینی، مجازات تولیدکننده و عرضه کننده پوشش های غیراسلامی و معرفی علنی متخلفان به عموم مردم، از جمله راه هایی است که به باور این نماینده مجلس می تواند از گسترش پوشاک غیر اسلامی در جامعه جلوگیری کند.
* تقلید از ژورنال‌های خارجی مانتو
رواج مدل های غربی، فروش مانتوهای بدون دکمه و شلوارهای کوتاه، فروش سهل و آسان انواع ساپورت و عرضه مانتوهای کوتاه، تنگ و با آستین کوتاه، تنها بخشی از پوشش های غیراسلامی و منافی فرهنگ حجاب است که این روزها به طور گسترده در بازار پوشاک کشور عرضه می شود.
نیاز نیست که حتما کارشناس مسائل فرهنگی یا اجتماعی باشید تا رواج گسترده لباس های خلاف شئون اسلامی را در جامعه تائید کنید، بلکه کافی است سری به فروشگاه های لباس در مناطق مختلف کشور- بخصوص در کلانشهرها- بزنید و از نزدیک شاهد خودباختگی فرهنگی و فروش مانتوهایی باشید که هیچ سنخیتی با فلسفه حجاب اسلامی ندارد. طراحی اغلب این لباس ها از سوی طراحان زیر زمینی انجام می شود که با تقلید از ژورنال های خارجی مانتو و برنامه های ماهواره ای، مدل هایی را طرح می کنند که با پوشش اسلامی مورد تائید مردم، فاصله معناداری دارد.
* وزارت فرهنگ: دیر جنبیدیم
وقتی مدلی خاص از مانتوهای غیراسلامی در بازار عرضه می شود و اتفاقا مورد استقبال برخی خریداران هم قرار می گیرد، این موضوع به خوبی نشان می دهد که متولیان فرهنگی نتوانسته اند الگوی ایرانی-اسلامی حجاب را بین این گروه از متقاضیان نهادینه کنند.
حمید قبادی، دبیر کارگروه ساماندهی مد و لباس وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی می گوید: قبول دارم که وضع پوشش در جامعه- مثلا در بحث مانتوها- در بسیاری از موارد متناسب با حجاب اسلامی نیست، ولی نباید فراموش کنیم که وزارت فرهنگ خیلی دیر وارد این حوزه شده است و ما چوب همین دیرآمدن به میدان را می‌خوریم.
به گفته این مقام مسئول، با وجود آنکه قانون ترویج مد و لباس اسلامی در سال 85 تصویب شده ، اما آیین نامه اجرایی این قانون از سال 87 ابلاغ شده است و حتی می توانم بگویم این قانون عملا فقط دو سال است که شکل کاربردی به خود گرفته است.
برگزاری جشنواره حجاب و عفاف در مصلای تهران، ارائه مجوز به صد موسسه مد و لباس اسلامی، رونمایی از آثار جدید مکمل های حجاب در چند روز آینده، فعالیت هایی است که قبادی از آن به عنوان ترویج پوشش اسلامی یاد می‌کند و در عین حال باز هم یادآوری می کند که وزارت فرهنگ خیلی دیر وارد این حوزه شده است و ترویج پوشش اسلامی در جامعه، حداقل به پنج سال کار مداوم فرهنگی نیاز دارد.
مینو پدرام، استاد طراحی لباس و عضو کارگروه ماده 4 ساماندهی مد و لباس وزارت ارشاد هم در گفت و گو با جام جم معتقد است که مشکل اصلی به کم کاری صنایع و تولیدکننده ها برمی گردد.
این مدرس دانشگاه الزهرا بر این باور است که هم اکنون در اغلب کارگاه های تولیدی لباس کشور، طراح حرفه ای، متخصص و تحصیلکرده وجود ندارد و به دلیل نبود نظارت‌های جدی، هر کسی می تواند در کارگاه های لباس به عنوان طراح کار کند، در حالی که باید مسئولان بر کار طراحان لباس نظارت جدی داشته باشند و اجازه ندهند هر کسی وارد این حوزه حساس شود.
به گفته این استاد دانشگاه، گاهی برخی تولیدکننده ها هم محصولاتی را وارد بازار می کنند که رفته رفته ذائقه مردم را عوض می کند و بدیهی است که در این شرایط، وقتی تقاضا برای خرید آن لباس بالاتر رفت، آن‌گاه صنعت تلاش می کند که با تمام توان تعداد بیشتری از آن محصول نامناسب را به فروش برساند.
* با یکدیگر هماهنگ نیستیم
فروشندگان و خیاطان، دو عامل اصلی ورود پوشش های غیر شرعی به بازار هستند، اما علی فاضلی، رئیس اتاق اصناف کشور معتقد است که نباید در این بین، از فعالیت قاچاقچیان لباس های غیر اسلامی به کشور غافل شد و به گفته او، باید با این واردکنندگان غیرقانونی هم برخورد شود.
همچنین فاضلی به عنوان نماینده ارشد صنف فروشندگان لباس، اعتراف می کند که نظارت چندانی هم بر کار فروشندگان غیرقانونی پوشاک غیراسلامی وجود ندارد و به اعتقاد وی، نظارت ها در این بخش «بسیار ضعیف» است، زیرا به اعتقاد او نمی شود فقط با افزایش نظارت ها، از ورود لباس های غیراسلامی به بازار جلوگیری کرد و باید با فرهنگ سازی کاری کرد که مردم خودخواسته به سمت پوشش های دینی گرایش پیدا کنند.
جدای از بحث ضعیف بودن نظارت ها، فاضلی بر این باور است که مشکل اصلی در هماهنگ نبودن وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، وزارت صنعت، معدن و تجارت و نمایندگان اصناف است.
وی بر این باور است که اگر این سه نهاد با همدیگر هماهنگ باشند، خیلی راحت می توان هم مدل اسلامی لباس را طراحی و تولید کرد و هم بر کار افراد متخلف نیز نظارت بیشتری داشت.
با وجودی که وزارت فرهنگ و نمایندگان اصناف، کم‌کاری خود را در این زمینه با صراحت می پذیرند، اما اعتراف به کم کاری و پذیرفتن اشتباه، همیشه به معنی بهتر شدن اوضاع نیست. تا وقتی حجاب در پوشش به عنوان دغدغه ای ملی مطرح نشود و فعالیت مسئولان در این مقوله فرهنگی گسترش پیدا نکند، در سال های آینده هم مدل های غربی و پوشش های غیراسلامی از بازار جمع آوری نخواهد شد.
هم اکنون اوضاع به شکلی درآمده است که با ورود به اغلب مانتو فروشی ها، با الگوی یکسانی از مانتوها روبهرو می شوید که انگار طراحی همه آنها با یکدیگر هماهنگ شده است. اغلب مانتوهایی که در بازار به فروش می رسد، یا دکمه ندارد و فقط با یک بند بسته می شوند و یا یقه شان به حدی باز است که فقط با پوشیدن مقنعه می شود پوشش اسلامی را تا حدودی رعایت کرد.
حتی به جرات می توان گفت که مانتو آستین بلند در بازار داخلی کشور بندرت پیدا می شود و جالب این که اگر بتوانید مانتو آستین بلند هم پیدا کنید، دکمه ای در آستین مانتوها تعبیه شده است که بــــراحتی می تـــوانید مانتوی آستین بلند را به آستین کوتاه تبدیل کنید.
وفور این گونه لباس های غربی که هیچ سنخیتی با فرهنگ جامعه دینی ما ندارد، شرایط انتخاب لباس را برای زنان سخت تر کرده است و در این بین بر فعالیت فروشندگان اینگونه لباس ها نیز نظارت قاطعی اعمال نمی شود.
حتی کار به جایی رسیده است که گاه فروشندگان لباس های متناسب با پوشش اسلامی، تحت فشار فروشندگانی قرار می گیرند که فروش لباس های متناسب با شان و جایگاه زنان را خطری برای بازار غیرقانونی خود به حساب می آورند.
به طور مثال، همین چند روز قبل در گزارشی که در رسانه ملی منتشر شد، اتفاق جالبی افتاد و یکی از فروشگاه های عرضه مانتوهای اسلامی پس از آنکه به عنوان یکی از واحدهای نمونه فروش به مردم معرفی شد، از سوی بـــرخی دست های پشت پرده در امر نظارت لباس مورد شماتت قرار گرفت و حتی این واحد فروش مانتو به مدت چند روز بسته شد.
* مافیای پنهان
ساده انگاری است که فکر کنیم رواج روز افزون این مانتوهای نامتناسب با فرهنگ دینی جامعه، به صورت اتفاقی انجام می شود و در پس آن، برنامه ای منسجم، مغز متفکر و هماهنگ کننده ای وجود ندارد.
محمد باقری، عضو کمیسیون فرهنگی مجلس شورای اسلامی در گفت و گو با جام جم تصریح می کند: شکی نیست که مافیای ترویج پوشش های غیردینی در جامعه فعال است و این مافیا اجازه نمی‌دهد که پوشش اسلامی در جامعه گسترش پیدا کند.
به اعتقاد باقری، این مافیای ترویج پوشش غیراسلامی با حمایت دشمنان این ملت در تلاش است که مدل های غیردینی از پوشش را رواج دهد و برای این کار از هر راهی مثل ارزان فروختن محصولات استفاده می کند. حمایت از تولیدکننده داخلی که تولیدش با پوشش اسلامی هماهنگی دارد، برخورد قوه قضاییه با مافیای ترویج پوشش‌های غیردینی، مجازات تولیدکننده و عرضه کننده پوشش های غیراسلامی و معرفی علنی متخلفان به عموم مردم، از جمله راه هایی است که به باور این نماینده مجلس می تواند از گسترش پوشاک غیر اسلامی در جامعه جلوگیری کند.
* تقلید از ژورنال‌های خارجی مانتو
رواج مدل های غربی، فروش مانتوهای بدون دکمه و شلوارهای کوتاه، فروش سهل و آسان انواع ساپورت و عرضه مانتوهای کوتاه، تنگ و با آستین کوتاه، تنها بخشی از پوشش های غیراسلامی و منافی فرهنگ حجاب است که این روزها به طور گسترده در بازار پوشاک کشور عرضه می شود.
نیاز نیست که حتما کارشناس مسائل فرهنگی یا اجتماعی باشید تا رواج گسترده لباس های خلاف شئون اسلامی را در جامعه تائید کنید، بلکه کافی است سری به فروشگاه های لباس در مناطق مختلف کشور- بخصوص در کلانشهرها- بزنید و از نزدیک شاهد خودباختگی فرهنگی و فروش مانتوهایی باشید که هیچ سنخیتی با فلسفه حجاب اسلامی ندارد. طراحی اغلب این لباس ها از سوی طراحان زیر زمینی انجام می شود که با تقلید از ژورنال های خارجی مانتو و برنامه های ماهواره ای، مدل هایی را طرح می کنند که با پوشش اسلامی مورد تائید مردم، فاصله معناداری دارد.
* وزارت فرهنگ: دیر جنبیدیم
وقتی مدلی خاص از مانتوهای غیراسلامی در بازار عرضه می شود و اتفاقا مورد استقبال برخی خریداران هم قرار می گیرد، این موضوع به خوبی نشان می دهد که متولیان فرهنگی نتوانسته اند الگوی ایرانی-اسلامی حجاب را بین این گروه از متقاضیان نهادینه کنند.
حمید قبادی، دبیر کارگروه ساماندهی مد و لباس وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی می گوید: قبول دارم که وضع پوشش در جامعه- مثلا در بحث مانتوها- در بسیاری از موارد متناسب با حجاب اسلامی نیست، ولی نباید فراموش کنیم که وزارت فرهنگ خیلی دیر وارد این حوزه شده است و ما چوب همین دیرآمدن به میدان را می‌خوریم.
به گفته این مقام مسئول، با وجود آنکه قانون ترویج مد و لباس اسلامی در سال 85 تصویب شده ، اما آیین نامه اجرایی این قانون از سال 87 ابلاغ شده است و حتی می توانم بگویم این قانون عملا فقط دو سال است که شکل کاربردی به خود گرفته است.
برگزاری جشنواره حجاب و عفاف در مصلای تهران، ارائه مجوز به صد موسسه مد و لباس اسلامی، رونمایی از آثار جدید مکمل های حجاب در چند روز آینده، فعالیت هایی است که قبادی از آن به عنوان ترویج پوشش اسلامی یاد می‌کند و در عین حال باز هم یادآوری می کند که وزارت فرهنگ خیلی دیر وارد این حوزه شده است و ترویج پوشش اسلامی در جامعه، حداقل به پنج سال کار مداوم فرهنگی نیاز دارد.
مینو پدرام، استاد طراحی لباس و عضو کارگروه ماده 4 ساماندهی مد و لباس وزارت ارشاد هم در گفت و گو با جام جم معتقد است که مشکل اصلی به کم کاری صنایع و تولیدکننده ها برمی گردد.
این مدرس دانشگاه الزهرا بر این باور است که هم اکنون در اغلب کارگاه های تولیدی لباس کشور، طراح حرفه ای، متخصص و تحصیلکرده وجود ندارد و به دلیل نبود نظارت‌های جدی، هر کسی می تواند در کارگاه های لباس به عنوان طراح کار کند، در حالی که باید مسئولان بر کار طراحان لباس نظارت جدی داشته باشند و اجازه ندهند هر کسی وارد این حوزه حساس شود.
به گفته این استاد دانشگاه، گاهی برخی تولیدکننده ها هم محصولاتی را وارد بازار می کنند که رفته رفته ذائقه مردم را عوض می کند و بدیهی است که در این شرایط، وقتی تقاضا برای خرید آن لباس بالاتر رفت، آن‌گاه صنعت تلاش می کند که با تمام توان تعداد بیشتری از آن محصول نامناسب را به فروش برساند.
* با یکدیگر هماهنگ نیستیم
فروشندگان و خیاطان، دو عامل اصلی ورود پوشش های غیر شرعی به بازار هستند، اما علی فاضلی، رئیس اتاق اصناف کشور معتقد است که نباید در این بین، از فعالیت قاچاقچیان لباس های غیر اسلامی به کشور غافل شد و به گفته او، باید با این واردکنندگان غیرقانونی هم برخورد شود.
همچنین فاضلی به عنوان نماینده ارشد صنف فروشندگان لباس، اعتراف می کند که نظارت چندانی هم بر کار فروشندگان غیرقانونی پوشاک غیراسلامی وجود ندارد و به اعتقاد وی، نظارت ها در این بخش «بسیار ضعیف» است، زیرا به اعتقاد او نمی شود فقط با افزایش نظارت ها، از ورود لباس های غیراسلامی به بازار جلوگیری کرد و باید با فرهنگ سازی کاری کرد که مردم خودخواسته به سمت پوشش های دینی گرایش پیدا کنند.
جدای از بحث ضعیف بودن نظارت ها، فاضلی بر این باور است که مشکل اصلی در هماهنگ نبودن وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، وزارت صنعت، معدن و تجارت و نمایندگان اصناف است.
وی بر این باور است که اگر این سه نهاد با همدیگر هماهنگ باشند، خیلی راحت می توان هم مدل اسلامی لباس را طراحی و تولید کرد و هم بر کار افراد متخلف نیز نظارت بیشتری داشت.
با وجودی که وزارت فرهنگ و نمایندگان اصناف، کم‌کاری خود را در این زمینه با صراحت می پذیرند، اما اعتراف به کم کاری و پذیرفتن اشتباه، همیشه به معنی بهتر شدن اوضاع نیست. تا وقتی حجاب در پوشش به عنوان دغدغه ای ملی مطرح نشود و فعالیت مسئولان در این مقوله فرهنگی گسترش پیدا نکند، در سال های آینده هم مدل های غربی و پوشش های غیراسلامی از بازار جمع آوری نخواهد شد.
