روایتی از شب قدر متفاوت کادر درمان بیمارستان ولی عصر بافق

همراه با سوپروایزر بیمارستان ولی عصر بافق، در شب بیست وسوم ماه مبارک رمضان به بخش‌های مختلف بیمارستان رفتیم. 

سکوت راهرو‌های بیمارستان با نوای" الغوث، الغوث خلصنا من النار یا رب" شکسته شده بود. 

کادر درمان با شب زنده داری در کنار رسیدگی به بیماران، همه قرآن به سر در حال برگزاری آئین‌های شب قدر بودند. 

ایستگاه‌های پرستاری بیمارستان حال و هوای خاصی داشت و نجوای عاشقانه پرستاران بر بالین بیماران تا به عرش خدا می‌رسید. 

پرستاران از حال و هوای خود گفتند: خیلی دوست داشتیم در کنار خانواده در حسینه‌ها و مساجد احیا بگیریم، اما خدمت به بیماران هم توفیقی است که ثوابش کمتر از آن نیست.

یکی از پرستاران بخش مراقبت‌های ویژه گفت: همین که بیماران برای ما دعا کنند و برکت آن را در زندگی ببینیم، برای ما کافی و مایه افتخار برای ما است. 

یکی دیگر از تکنیسن‌های اتاق عمل گفت: سلامتی و بهبودی بیماران آروزی ماست؛ تمام تلاش خود را برای این کار انجام می‌دهیم و در کنار آن هم شب احیا را گرامی می‌داریم و دعا می‌کنیم.

رنجبر پزشک کشیک اورژانس بیمارستان گفت: اینجا خیلی شلوغ است و هر لحظه بیماران اورژانسی داریم، اما با توکل به خدا و تلاش همه کادر درمان و پزشکان سعی می‌کنیم در این شب با عظمت، هم قرآن به سر بگیریم و هم در خدمت بیماران باشیم. 

در ادامه گزارش یکی از بیماران بخش مراقبت‌های ویژه که از تنگی نفس رنج می‌برد گفت: من خودم مریض هستم، اما در این شب عزیز از خدا برای همه بیماران آروزی شفا و سلامتی دارم.

پیرمرد بافقی هم که در بخش داخلی بستری بود می‌گفت: فرقی ندارد کجا باشیم هر جا که دلت با خدا باشد، همان کافی است و از همه کادر درمان برای خدمت رسانی به ما بیماران در این شب‌ها تشکر می‌کنم.

یکی دیگر از بیماران با بغضی گرفته گفت: دوست داشتم در حرم امام رضا (ع) باشم و شب قدر را آنجا بگذرانم، اما قسمت نشد. 

یکی از همراهان بیماران گفت: من اینجا از طریق تلویزیون قرآن به سر می‌گیرم، برای همه مردم دعا می‌کنم و برای سلامتی فرزندانم و پدرشان که روی تخت بیمارستان است، آرزوی سلامتی دارم.

آخرین شب قدر است، شب تعیین سرنوشت، شبی که باید از خدا بهترین مقدرات را خواست و به گفته این پیرمرد بافقی فرقی هم نمی‌کند کجا باشیم؛ هر کجا دلت شکست آنجا خدا بیشتر حضور دارد.

در شب قدر، بیمارستان ولیعصر بافق هم پر شده بود از نجوا و نیایش و دعا‌هایی که همه در حق همدیگر داشتند و کادر درمان هم در کنار خدمت رسانی به بیماران، شب قدر را قدر دانستند.