قاتلان سریالی که دستی در سیاست داشتند + تصاویر

به گزارش گروه بین‌الملل باشگاه خبرنگاران جوان، در تاریخ کشور‌های مختلف ارتباط برخی افراد غیرمعمول با سیاست نمود چشمگیری دارد، به طور مثال، معمای زودیاکِ قاتل (یک قاتل زنجیره‌ای در شمال کالیفرنیا) همچنان حل نشده باقی‌مانده است و تاکنون سیاستمداران زیادی از آمریکا از جمله «تد کروز» سناتور جمهوریخواه ایالت تگزاس، را مظنون به هویت اصلی او دانسته‌اند.

در این گزارش برخی از قاتل‌های سریالی را که به نوعی با سیاست و سیاستمداران ارتباط داشتند را معرفی خواهیم کرد.

تد باندی

«تئودور رابرت تد باندی» در نوامبر ۱۹۴۶ (آذر ۱۳۴۵) متولد شد و در ژانویه ۱۹۸۹ (بهمن ۱۳۶۷) در زندان ایالتی فلوریدا با صندلی الکتریکی اعدام شد. تد باندی «قاتل و متجاوز سریالی، آدم ربا، دزد و مرده باز» بود که در دهه ۱۹۷۰ به ده‌ها زن حمله کرد و تعداد زیادی از آن‌ها را به قتل رساند.

باندی به مدت ۱۰ سال تمام جنایات خود را انکار می‌کرد، سپس به قتل بیش از ۳۰ زن جوان بین سال‌های ۱۹۷۴ تا ۱۹۷۸ (۱۳۵۲ تا ۱۳۵۶) اعتراف کرد، مدت زمانی که برخی آن را با یک دوره ریاست جمهوری یکسان می‌دانند؛ البته تعداد واقعی قتل‌های انجام شده از سوی او مشخص نیست.

باندی شخصی بسیار خوش قیافه و دارای شخصیتی کاریزماتیک بود که از این دو مشخصه برای جلب اعتماد قربانیانش بهره می‌گرفت و او اغلب خود را به شکل فردی آسیب دیده یا معلول به زنان نزدیک می‌کرد و از آن‌ها برای انجام کاری کمک می‌خواست، در واقع این ترفند باندی برای کشاندن زنان به یک مکان خلوت بود.

اما نکته حائز اهمیت در ارتباط با باندی این است که او یک جمهوریخواه دو آتشه بود. «پیتر ورونسکی» نویسنده چندین کتاب درباره قاتلان سریالی، می‌گوید باندی قابلیت تبدیل شدن به یک سیاستمدار بسیار قدرتمند را داشت.

ورونسکی درباره باندی می‌نویسد: «او می‌خواست بسیار موفق باشد و ارزش‌های لیبرال را رد می‌کرد. او از جاه طلبیِ طبقه متوسط رو به بالا برخوردار بود.»

باندی پس از اتمام دبیرستان به دانشگاه رفت، اما در سال ۱۹۶۸ (۱۳۴۶) دانشگاه را رها کرد و اندکی بعد برای فعالیت در کمپین انتخابات ریاست جمهوری برای «نلسون راکفلر» در سیاتل، واشنگتن داوطلب شد. او و در همایش ملی جمهوریخواهان در میامی به عنوان یکی از نمایندگان راکفلر حضور یافت. او حتی در این دوره با مقامات جمهوریخواه به سفر نیز می‌رفت.

در میانه دهه ۱۹۷۰ میلادی، باندی بار دیگر به دانشگاه رفت تا این بار به تحصیل در رشته روانشناسی بپردازد. در آن زمان او دانشجوی ممتازی بود و نظر مثبت استادان را به خودش جلب کرد. او پس از فارغ التحصیلی بار دیگر به کمپین انتخاباتی برای انتخابِ دوباره فرماندار «دانیل جی. اوانز» پیوست.

در آن زمان تد باندی خود را به جای یک دانشجو جا می‌زد و به مکان‌هایی که «آلبرت روسلینی» رقیب اوانز، در آنجا حضور داشت می‌رفت و سخنرانی‌های او را برای کمپین خود آنالیز می‌کرد. پس از آنکه اوانز بار دیگر به فرمانداری برگزیده شد، باندی دستیار «راس دیویس» رئیس حزب جمهوری‌خواه ایالت واشنگتن شد.

پس از آن باندی پذیرش خود از دانشگاه را برای تحصیل در رشته حقوق نیز دریافت کرد. اما مدتی بعد غیبت‌های متعدد باندی در کلاس‌های دانشکده حقوق آغاز شد و پس از آنکه او به‌طور کامل رفتن به دانشکده را متوقف کرد، گزارش‌هایی از ناپدید شدن دختر‌های جوانی در شمال غرب پاسیفیک ارائه شد و این آغاز قتل‌ها سریالی او بود.

پیتر ورونسکی در بخش دیگری از کتاب خود درباره باندی می‌گوید: «اگر باندی یک قاتل سریالی نمی‌شد، احتمال آنکه نامزد بسیار خوبی برای فرمانداری کالیفرنیا می‌شد، بسیار بالا بود.»

جان وین گیسی

«جان وین گیسی» یکی از اعضای اتاق بازرگانی در «دس پلینز» بود که در جشن‌های کودکان در نقش دلقلک ظاهر می‌شد و آن‌ها را می‌خنداند. او قاتلی سریالی است که از سال ۱۹۷۲ تا ۱۹۷۸ (۱۳۵۱ تا ۱۳۵۷) حداقل ۳۳ نفر را به قتل رسانده بود.

بیشتر قربانیان گیسی پسران نوجوان بودند، او آن‌ها را به خانه‌اش می‌کشاند، به آن‌ها تجاوز می‌کرد، به قتل می‌رساند و سپس در مکانی امن و تاریک در خانه‌اش چال می‌کرد.

اما جان وین گریسی در واقع یک مقام شناخته شده در دفتر محلی حزب دموکرات و تاجری سرشناس بود که سرویس مخفی آمریکا هم تاییدش کرده بود.

گیسی در دهه ۱۹۷۰ مقامی سرشناس و دموکرات شد و از همین طریق نیز با «روزالین کارتر» همسر «جیمی کارتر» رئیس‌جمهور وقت آمریکا، آشنا شد.

در عکسی که در پایین مشاهده می‌شود، گیسی در حال دست دادن با روزالین کارتر است و حتی روزالین این عکس را برای او امضا کرد و نوشت: «برای جان گیسی، با بهترین آرزوها، روزالین کارتر».

در زمان گرفته شدن این عکس گیسی ۲۰ مرد جوان را به قتل رسانده بود و چند ماه بعد از آن به دلیل چندین شکایت، پلیس آمریکا در کمال ناباوری مدارک و شواهدی از او پیدا کرد و گیسی را بازداشت کرد. محکومیت او برای قتل ۳۳ نفر توسط ۱ شخص، در تاریخ آمریکا با عنوان بیشترین قتل انجام شده از سوی ۱ شخص شناخته می‌شود.

گیسی که با لقب «دلقک قاتل» شناخته می‎‌شود، زمانیکه در زندان منتظر حکم اعدام خود بود بیشتر زمانش را به نقاشی کشیدن سپری می‌کرد. او سرانجام در سال ۱۹۹۴ (۱۳۷۳) از راه «تزریق کشنده» اعدام شد.

رندی کرافت

«رندی استیون کرفت» قاتل سریالی و مشهور آمریکایی است که با نام‌های «قاتل کارت امتیازی»، «خفه کننده کالیفرنیای جنوبی» و «قاتل اتوبان» نیز شناخته می‌شود. گفته می‌شود او بین سال‌های ۱۹۷۲ تا ۱۹۸۳ (۱۳۵۱ تا ۱۳۶۲) حداقل ۱۶ پسر جوان را به قتل رسانده است.

کرافت در اتوبان‌های کالیفرنیا مردان جوان را انتخاب می‌کرد و به شکل وحشنتاکی به آن‌ها تجاوز می‌کرد و به قتل می‌رساند. همچنین گفته می‌شود که او احتمالا تا ۵۱ پسر جوان را مورد آزار جنسی قرار داده و کشته است. اغلب قربانیان او پس از قتل با فندک به آتش کشیده می‌شدند و پلیس هر بار بقایای اجسادشان را پیدا می‌کرد.

پس از دستگیری او، پلیس در ماشینش لیستی عجیب پیدا کرد که ارجاعات مرموزی به قربانیان او در آن بود، از همین رو به او نام «قاتل کارت امتیازی» را دادند. کرافت فردی تحصیل‌کرده در رشته اقتصاد بود، اما زمانیکه کودک بود توجهی از سمت پدر و مادرش دریافت نمی‎کرد. کرافت اغلب در دوران تحصیل نمرات خوبی می‌گرفت و همواره به دلیل شخصیت و چهره جذابش میان همکلاسی‌ها و دوستانش محبوب بود.

او پس از دبیرستان با گرفتن بورس در دانشگاه به تحصیل در رشته اقتصاد پرداخت و علاقه شدیدی به سیاست نیز داشت. درواقع، کرافت در دوران جوانی خود یک جمهوریخواه سرسخت و در اوایل دهه ۱۹۶۰ میلادی حامی سرسخت «بری گلدواتر» نامزد وقت ریاست جمهوری آمریکا، بود.

با این حال او سال ۱۹۶۷ (۱۳۴۶) تغییر رویه داد و به یک دموکرات سرسخت تبدیل شد، در آن زمان او یکی از اعضای کمپین انتخاباتی «جان اف. کندی» رئیس‌جمهور اسبق آمریکا شده بود.

در نهایت کرافت در ۲۶ سپتامبر ۱۹۸۸ (۴ مهر ۱۳۶۷) محاکمه شد، محاکمه او یکی از پرهزینه‌ترین محاکمه‌های تاریخ آمریکا بود، تا اینکه سرانجام در سال ۲۰۰۰ (۱۳۷۹) دادگاه کالیفرنیا حکم اعدام او را تایید کرد.

دوروتیا پوئنته

گرچه ممکن است نام «دوروتیا پوئنته» آنقدر‌ها هم شناخته شده و آشنا نباشد، اما او یکی از بی‌رحم‌ترین قاتلان تاریخ بود که در میان سال‌های ۱۹۸۲ تا ۱۹۸۸ (۱۳۶۱ تا ۱۳۶۷) فعالیت می‌کرد.

نشریه لس‌آنجلس تایمز به پوئنته لقب «صاحبِ خانه مرگ» را داده بود. او یک خانه سالمندان در «ساکرامنتو» کالیفرنیای آمریکا داشت و بسیاری از سالمندان آنجا را با استفاده از مواد مخدر و دارو به قتل می‌رساند. قربانیان او اغلب افراد مسن، معلول ذهنی یا الکلی بودند.

نیویورک تایمز در باره او نوشت: «گرچه جسد ۷ نفر در خانه سالمندانی پیدا شد که او اداره می‌کرد، اما او تنها به ۳ فقره قتل محکوم شد.»

البته گفته می‌شود او در واقع ۹ نفر را به قتل رسانده که ۶ نفر از آن‌ها هرگز اثبات نشدند. پوئنته اجساد قربانیانش را در باغ گل رزی در خانه‌اش دفن می‌کرد.

پوئنته یک طرفدار دو آتشه حزب دموکرات بود و حامی سرسخت «جری براون» فرماندار وقت کالیفرنیا به حساب می‌آمد. او به مهمانی‌های براون دعوت می‌شد و حتی یک بار با او رقصیده است.

دوروتیا پوئنته سرانجام در ۲۷ مارس ۲۰۱۱ (۷ فروردین ۱۳۹۰) در زندان به دلایل طبیعی مرد. او در زمان مرگ ۸۲ ساله بود.

انتهای پیام/